Αυτοκίνητο υδρογόνου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το Toyota Mirai είναι ένα από τα πρώτα οχήματα με κυψέλες υδρογόνου που πωλούνται στο εμπόριο από το 2014.
Refer to caption
Ηλεκτρικό αυτοκίνητο υδρογόνου (FCEV).

Το αυτοκίνητο υδρογόνου είναι ένας τύπος οχήματος εναλλακτικού καυσίμου που χρησιμοποιεί καύσιμο υδρογόνου για κινητήρια δύναμη. Τα οχήματα υδρογόνου περιλαμβάνουν διαστημικούς πυραύλους υδρογόνου, καθώς και αυτοκίνητα και άλλα οχήματα μεταφοράς. Η ισχύς παράγεται από τη μετατροπή χημικής ενέργειας σε μηχανική ενέργεια, είτε από την αντίδραση υδρογόνου με οξυγόνο σε μια κυψέλη καυσίμου για την τροφοδοσία ηλεκτρικού κινητήρα ή, λιγότερο συχνά, με καύση υδρογόνου σε κινητήρα εσωτερικής καύσης.[1]

Επί του παρόντος, υπάρχουν δύο μοντέλα αυτοκινήτων υδρογόνου διαθέσιμα για το κοινό σε επιλεγμένες αγορές: το Toyota Mirai (2014 – σήμερα), το οποίο είναι το πρώτο ηλεκτρικό όχημα αποκλειστικής παραγωγής κυψελών καυσίμου (FCEV) στον κόσμο και το Hyundai Nexo (2018 – σήμερα), ενώ στο πρόσφατο παρελθόν υπήρξε και το Honda Clarity (2008 – 2021, σε δύο γενιές). Μερικές άλλες εταιρείες, όπως η BMW, εξακολουθούν να κάνουν έρευνα σε αυτοκίνητα υδρογόνου, αλλά πρακτικώς ελάχιστα αντίτυπα από αυτά έχουν διατεθεί στο εμπόριο και μόνο σε ειδικά επιλεγμένους πελάτες. Αντιθέτως, ο Όμιλος Volkswagen θεωρεί ότι η τεχνολογία αυτή δεν έχει μέλλον στον χώρο του αυτοκινήτου, κυρίως επειδή ένα ηλεκτρικό όχημα κυψελών καυσίμου καταναλώνει τρεις φορές περισσότερη ενέργεια από ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο μπαταρίας. Τον Δεκέμβριο του 2020, κυκλοφορούσαν συνολικά 31.225 οχήματα υδρογόνου τεχνολογίας FCEV στους δρόμους του κόσμου.[2]

Από το 2019, το 98% του υδρογόνου προέρχεται από την αντίδραση νερού με μεθάνιο, ενώ παράγεται μονοξείδιο του άνθρακα και υδρογόνο (CH4 + H2O ⇌ CO + 3 H2).[3] Η αντίδραση πραγματοποιείται θερμοχημικά ή πυρολυτικά με τη χρήση ανανεώσιμων πρώτων υλών, αλλά οι διαδικασίες είναι επί του παρόντος ακριβές. Γίνονται προσπάθειες ανάπτυξης διαφόρων τεχνολογιών που αποσκοπούν στο να μειώσουν το κόστος, αυξάνοντας ταυτόχρονα τις ποσότητες για να ανταγωνιστούν την παραγωγή υδρογόνου με τη χρήση φυσικού αερίου.[4]

Τα οφέλη της τεχνολογίας υδρογόνου είναι ο γρήγορος χρόνος ανεφοδιασμού (σε σύγκριση με τη βενζίνη) και η μεγάλη απόσταση οδήγησης με ένα μόνο γέμισμα. Τα μειονεκτήματα της χρήσης υδρογόνου είναι οι υψηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα όταν το υδρογόνο παράγεται από φυσικό αέριο, το αρχικό κεφάλαιο επένδυσης, η χαμηλή περιεκτικότητα ενέργειας ανά μονάδα όγκου σε συνθήκες περιβάλλοντος, η παραγωγή και συμπίεση υδρογόνου, η επένδυση που απαιτείται να γίνει σε πρατήρια καυσίμων για τη διανομή του υδρογόνου, η μεταφορά υδρογόνου σε πρατήρια καυσίμων και η έλλειψη ικανότητας παραγωγής ή διανομής υδρογόνου στο σπίτι.[5][6][7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «An overview of hydrogen as a vehicle fuel» (στα αγγλικά). Renewable and Sustainable Energy Reviews 16 (8): 5511–5528. 2012-10-01. doi:10.1016/j.rser.2012.06.012. ISSN 1364-0321. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1364032112003929. 
  2. «Global EV Outlook 2021» (PDF). iea.org. 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2021. 
  3. «Hydrogen fuel cell: overview of where we're at in hydrocarbon replacement». www.power-technology.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2021. 
  4. «NREL: Hydrogen and Fuel Cells Research - Wind-to-Hydrogen Project». web.archive.org. 26 Αυγούστου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2009. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2021. CS1 maint: Unfit url (link)
  5. Berman, Bradley (2013-11-22). «Fuel Cells at Center Stage» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2013/11/24/automobiles/fuel-cells-at-center-stage.html. Ανακτήθηκε στις 2021-06-09. 
  6. Davies, Alex. «Honda Is Working On Hydrogen Technology That Will Generate Power Inside Your Car». Business Insider (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2021. 
  7. Cox, Julian (4 Ιουνίου 2014). «About Hydrogen Fuel Cell Vehicles (They're Not Clean)». CleanTechnica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2021.