Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αυδολέων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυδολέων
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Αὐδολέων (Αρχαία Ελληνικά)
Γέννηση315 π.Χ.
Θάνατος3ος αιώνας π.Χ.
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΤέκναLeon of Paionia
ΓονείςPatraus
ΣυγγενείςΠύρρος της Ηπείρου (γαμπρός)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Αυδολέων ή Αυδωλέων (αρχ. ελλ. Αὐδωλέων}) ήταν βασιλέας του αρχαίου Βασιλείου της Παιονίας από το 315 π.Χ. μέχρι τον θάνατό του το 284 π.Χ..[1] Διαδέχθηκε στον θρόνο τον πατέρα του, τον Πατράο, υπό άγνωστες συνθήκες.[2]

Περί το 310 π.Χ. ο Αυδωλέων ζήτησε και έλαβε βοήθεια από τον τότε βασιλιά της Μακεδονίας Κάσσανδρο, προκειμένου να αντιμετωπίσει μια εισβολή των Ιλλυριών Αυταριατών όταν οι τελευταίοι κατέλαβαν την άνω κοιλάδα του Αξιού.[3]

Το 306 π.Χ., μετά τη νίκη του Δημητρίου του Πολιορκητή κατά του Πτολεμαίου, ο πατέρας του Δημητρίου Αντίγονος ο Μονόφθαλμος, πήρε το διάδημα και διεκήρυξε τον εαυτό του Βασιλέα. Οι άλλοι Διάδοχοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που μέχρι τότε απέφευγαν να οικειοποιηθούν επισήμως τον βασιλικό τίτλο, άρχισαν και αυτοί να ονομάζουν επίσημα τους εαυτούς τους «Βασιλείς». Προκειμένου λοιπόν να διατρανώσει την ανεξαρτησία και της δικής του χώρας, ο Αυδολέων ανεκήρυξε τότε και τον εαυτό του Βασιλέα, αντί του μέχρι τότε τίτλου του «Ηγεμόνα».[3][4]

Αυτή η μεταβολή στο «στάτους» διαφαίνεται από τα νομίσματα της Παιονίας: οι πρώτες εκδόσεις τους απεικόνιζαν την κεφαλή της θεάς Αθηνάς, ενώ τα αττικού βάρους τετράδραχμα που κυκλοφόρησαν αργότερα μέσα στη θητεία του Αυδολέοντος μιμούνταν τα νομίσματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.[2] Η υιοθέτηση βασιλικού τίτλου, όπως και ο νέος νομισματικός τύπος, ήταν μέρος μιας ευρύτερης διαδικασίας εξελληνισμού, που ενσωμάτωσε περαιτέρω την Παιονία στον ευρύτερο ελληνόφωνο κόσμο. Σε αυτό συνηγορούν οι δεσμοί του Αυδολέοντος με άλλους μονάρχες και πόλεις της Ελληνιστικής εποχής, και ιδίως με την παραδοσιακή σύμμαχο της Παιονίας, την Αθήνα.[5]

Αργυρό τετράδραχμο που «έκοψε» ο Αυδολέων στα ύστερα χρόνια της βασιλείας του και μιμείται εκείνα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Στη μία πλευρά εικονίζεται η κεφαλή του Ηρακλέους με τη λεοντή και στην πίσω πλευρά (δεξιά) ο Ζευς που κρατεί καθήμενο αετό.

Το 294 π.Χ. ο Δημήτριος ο Πολιορκητής ανακηρύχθηκε βασιλεύς από Μακεδόνες στη Λάρισα, μετά τη δολοφονία του γιου του Κασσάνδρου Αλεξάνδρου Ε΄.[6] Οι γειτονικοί ηγέτες, όπως ο βασιλέας Πύρρος της Ηπείρου και ο Διάδοχος Λυσίμαχος, ήταν εχθρικοί απέναντι στις φιλοδοξίες του Δημητρίου και συνήψαν μια συμμαχία εναντίον του, στην οποία συμμετέσχε και ο Αυδολέων.[5][7] Το 287 π.Χ. η υπό μακεδονικό έλεγχο Αθήνα εξεγέρθηκε, οπότε ο Δημήτριος απέκλεισε την πόλη από τον Πειραιά, σε μια προσπάθεια να υποχρεωθούν οι Αθηναίοι να παραδοθούν.[8] Την άνοιξη του 284 λοιπόν η πόλη δέχθηκε ένα δώρο 7.500 μεδίμνους σιταριού από τον Αυδολέοντα (1 μέδιμνος σιταριού ζύγιζε περίπου 40 κιλά, οπότε οι 7,5 χιλιάδες ήταν περίπου 300 τόνοι. Το δώρο του Αυδολέοντος μεταφέρθηκε πιθανώς με τουλάχιστον δύο πλοία, σε εναλλακτικά λιμάνια μακριά από τον Πειραιά.)[9]}}[10] Σώζονται πολλά αθηναϊκά ψηφίσματα προς τιμή του Αυδολέοντος. Μια μεταγενέστερη επιγραφή αναφέρει ότι ο Αυδολέων τιμήθηκε από τους Αθηναίους όχι μόνο με την αθηναϊκή υπηκοότητα για τον εαυτό του και τους απογόνους του, αλλά και με ένα χρυσό στεφάνι και ένα ορειχάλκινο άγαλμα ιππέα στην Αγορά.[11] Ο αυλικός του με τον οποίο είχε στείλει το φορτίο τιμήθηκε επίσης για τις προσπάθειές του να παραδώσει τα σιτηρά στους Αθηναίους.[12] Αυτή είναι η τελευταία αναφορά του Αυδολέοντα πριν από τον θάνατό του.[5]

Ο Αυδολέων είχε τουλάχιστον τρία τέκνα με μια άγνωστη σύζυγο: τον Αρίστωνα, τον Λέοντα και μία θυγατέρα. Η θυγατέρα του, που παραμένει ανώνυμη στις πηγές, παντρεύτηκε τον Πύρρο της Ηπείρου.[13]


  1. ↑ Wright, Nicholas (2012). «The Horseman and the Warrior: Paionia and Macedonia in the Fourth Century BC». The Numismatic Chronicle 172: 1-26.
  2. 1 2 Merker, Irwin (1965). «The ancient kingdom of Paionia». Balkan Studies 6 (1): 45-47. https://ojs.lib.uom.gr/index.php/BalkanStudies/article/view/578.
  3. 1 2 Pavlovska, Eftimija (2008). The Coins of Paeonia: from the Numismatic Collection of NBRM. Σκόπια: National Bank of The Republic of Macedonia. σελ. 39.
  4. ↑ Pavlovska, Eftimija (2017). «A Part of a Rare 'Paeonian' Hoard from Macedonia». Proceedings – XV. International Numismatic Congress Taormina 2015. Ρώμη και Μεσσήνη: Πανεπιστήμιο της Μεσσήνης. σελίδες 517–518.
  5. 1 2 3 Petrova, Eleonora (1991). «The Paeonian Tribes and The Paeonian Kingdom in The Second and The First Millennium B.C.». Macedoniae Acta Archaeologica (Macedonian Archaeological Association) 12: 89.
  6. ↑ Wheatley 2020, σελ. 330
  7. ↑ Adams, Winthrop Lindsay (2010). «Alexander's Successors to 221 BC». Στο: Roisman, Joseph· Worthington, Ian, επιμ. A Companion to Ancient Macedonia. Οξφόρδη: Wiley-Blackwell. σελίδες 218–219. ISBN 978-1-4051-7936-2.
  8. ↑ Wheatley 2020, σσ. 399-401
  9. ↑ Oliver, G.J. (2007). War, Food, and Politics in Early Hellenistic Athens. Oxford University Press. σελ. 124. ISBN 9780191536229. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2023.
  10. ↑ Shear, Theodore Leslie (1978). Kallias of Sphettos and the Revolt of Athens in 286 B.C. Princeton, New Jersey: American School of Classical Studies at Athens. σελίδες 26–27. ISBN 9780876615171. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2023.
  11. ↑ «Citizenship for King Audoleon». IG II3 1 871. Μτφρ. Byrne, Sean. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2023.
  12. ↑ «Honours for a courtier of King Audoleon». IG II3 1 872. Μτφρ. Byrne, Sean. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2023.
  13. ↑ Greenwalt, William (2010). «Macedonia, Illyria and Epirus». Στο: Roisman, Joseph· Worthington, Ian, επιμ. A Companion to Ancient Macedonia. Οξφόρδη: Wiley-Blackwell. σελίδες 279–305. ISBN 978-1-4051-7936-2.
  • Το ομώνυμο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 7


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αυδολέων&oldid=11297792"