Ατία (μητέρα του Αυγούστου)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Ατία Βάλβα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Atia (Λατινικά)
Γέννηση85 π.Χ. (περίπου)
Αρχαία Ρώμη
Θάνατος43 π.Χ.[1]
Τόπος ταφήςΜαυσωλείο του Αυγούστου
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΓάιος Οκτάβιος (ανθύπατος) (έως 58 π.Χ.)[2]
Lucius Marcius Philippus (άγνωστη τιμή–43 π.Χ.)[2][3][4]
ΤέκναΟκταβία η Νεότερη[2][3][5]
Οκταβιανός Αύγουστος[2][3][6]
ΓονείςΜάρκος Άτιος Βάλβος[2][3][7] και Ιουλία η Νεότερη[3][8]
ΑδέλφιαAtia[2][9][10]
Marcus Atius Balbus
ΣυγγενείςΙούλιος Καίσαρ (θείος από την πλευρά της μητέρας)
ΟικογένειαAtii Balbi
Commons page Σχετικά πολυμέσα

H Ατία Βάλβα (Καισονία ή Σεκούνδα), λατ. Atia Balba (Caesonia vel Secunda) (85 - 43 π.Χ.) από το γένος των Ατίων Βάλβων, ήταν ανιψιά του Ιουλίου Καίσαρα και μητέρα του Αυγούστου.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν κόρη του Μάρκου Άτιου πρωτεύοντα (praetor) και κυβερνήτη της Σαρδηνίας και της Ιουλίας της Νεότερης, κόρης του Γαΐου Ιουλίου Καίσαρα ΙΙΙ ανθυπάτου. Είχε δύο ομώνυμες αδελφές, την Ατία Βάλβα Πρίμα και την Ατία Βάλβα Τέρτια· η ίδια ονομαζόταν Ατία Βάλβα Σεκούνδα.

O Τάκιτος, στο έργο του Διάλογος των πρέσβεων, αναφέρει ότι ήταν εξαιρετικά ευλαβής και ηθική, μία από τις πιο αξιοσέβαστες δέσποινες στην ιστορία της Δημοκρατίας: "Στην παρουσία της, κανένας περιττός λόγος δεν λεγόταν, καμία άστοχη πράξη δεν γινόταν χωρίς επίπληξη. Ευσεβής, με λεπτότητα, ρύθμιζε τα καθήκοντα των τέκνων της, αλλά και τα παιχνίδια τους".

Παντρεύτηκε πρώτα τον Γάιο Οκτάβιο IV, πρωτεύοντα (praetor) τo 61 π.Χ. και μετά κυβερνήτη της Μακεδονίας. Η οικογένειά της ζούσε κοντά στις Veltrae, την προγονική κατοικία των Οκταβίων. Είχαν δύο τέκνα, την Οκταβία τη Νεότερη και τον Γάιο Οκτάβιο V, μετέπειτα Οκταβιανό Αύγουστο. Ο άνδρας της Οκτάβιος απεβίωσε το 59 π.Χ., όταν ο γιος τους ήταν 4 ετών. Τότε η Ατία, το ίδιο έτος, παντρεύτηκε τον Λεύκιο Μάρκιο Φίλιππο ύπατο το 56 π.Χ..

Ο Σουητώνιος γράφει για τους θεϊκούς οιωνούς, που συνέβησαν πριν και μετά τη γέννηση του Αυγούστου: "Όταν η Ατία ήρθε τα μεσάνυχτα για την επίσημη υπηρεσία στον Απόλλωνα, έβαλε την κλίνη της στο ναό και αποκοιμήθηκε, καθώς και οι υπόλοιπες δέσποινες. Τότε ένα φίδι ανέβηκε επάνω της και έπειτα έφυγε. Όταν ξύπνησε, πλύθηκε, όπως έκανε μετά από τις αγκαλιές του ανδρός της και τότε εμφανίστηκε το σημάδι ενός φιδιού στο σώμα της, το οποίο δεν μπορούσε να αφαιρέσει. Εννέα μήνες μετά γεννήθηκε ο Αύγουστος και θεωρήθηκε γιος του Απόλλωνα. Η Ατία πριν γεννήσει, ονειρεύτηκε, πως σπλάχνα της απλώθηκαν σε όλη τη στεριά, τη θάλασσα και τον ουρανό, ενώ ο άνδρας της Οκτάβιος ονειρεύτηκε, ότι ο ήλιος ανέτειλε από τη μήτρα της". (Σουητώνιος 94,4).

Και αλλού: "Την ημέρα που γεννήθηκε ο Αύγουστος, η συνωμοσία του Κατιλίνα βρισκόταν σε εξέλιξη και ο Γ. Οκτάβιος, λόγω του τοκετού της Ατίας, άργησε να παρευρεθεί στη Σύγκλητο. Όταν ο Πούμπλιος Νιγίδιος Φίγουλος έμαθε τον λόγο της αργοπορίας του και την ώρα της γέννησης, δήλωσε πως γεννήθηκε ο κυβερνήτης του κόσμου". (Σουητώνιος 94,5).

Η Ατία φοβόταν την ασφάλεια του γιου της τόσο, που αυτή και ο Φίλιππος πίεζαν τον γιο τους να αποποιηθεί την κληρονομία του Ιουλίου Καίσαρα. Απεβίωσε κατά την πρώτη υπατεία του Οκταβιανού το 38 π.Χ.. Ο γιος της τίμησε τη μνήμη της με δημόσια κηδεία. Αργότερα ο Λ. Μ. Φίλιππος, γιος του Φιλίππου από πρότερο γάμο του, παντρεύτηκε μία από τις αδελφές της Ατίας.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παντρεύτηκε πρώτα τον Γάιο Οκτάβιο ΙV ανθύπατο και είχε τέκνα:

Το 59 π.Χ. απεβίωσε ο Γ. Οκτάβιος και η Αττία έκανε, το ίδιο έτος, δεύτερο γάμο με τον Λεύκιο Μάρκιο Φίλιππο ύπατο το 56 π.Χ.. Δεν απέκτησαν (γνωστά) τέκνα.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3884. Ανακτήθηκε στις 29  Ιουνίου 2021.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 www.strachan.dk/family/attius.htm.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3884. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  4. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2303. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  5. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3909. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  6. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2597. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  7. 7,0 7,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2329. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  8. 8,0 8,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4184. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  9. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3884. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  10. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4830. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Syme, Ronald (1989). The Augustan Aristocracy. Oxford: Oxford Clarendon Press. σελ. 194. ISBN 978-0-19-814731-2.  A third Atia can now be conjured up. (Limited Preview of this page at Google Books)
  • Suetonius. The Twelve Caesars. Retrieved at UChicago.edu