Αστεροσκοπείο Κιτ Πηκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 31°57.5′N 111°35.8′W / 31.9583°N 111.5967°W / 31.9583; -111.5967

Αστεροσκοπείο Κιτ Πηκ
Kitt Peak National Observatory
Χάρτης
Είδοςαστεροσκοπείο
Γεωγραφικές συντεταγμένες31°57′30″N 111°35′48″W
Διοικητική υπαγωγήΑριζόνα[1]
ΤοποθεσίαKitt Peak
ΧώραΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής[2]
Έναρξη κατασκευής1958
Ολοκλήρωση1958
ΙδιοκτήτηςNOIRLab
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα
Μερική άποψη του Κιτ Πηκ με τον μεγάλο θόλο να στεγάζει το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο της κορυφής, το «Νικόλας Μαγιάλ».

Το Εθνικό Αστεροσκοπείο του Κιτ Πηκ (Kitt Peak National Observatory, KPNO) είναι ένα αστεροσκοπείο στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Πιο συγκεκριμένα, βρίσκεται στην Αριζόνα, πάνω στην ομώνυμη κορυφή (Κιτ Πηκ = Κορυφή Κιτ) των βουνών Κουίνλαν, σε υψόμετρο 2.096 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, στην περιοχή των Ινδιάνων Τοχόνο-Οόνταμ, 88 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Τούσον. Οι γεωγραφικές συντεταγμένες του είναι πλάτος 31° 57′ 30″ Βόρειο και μήκος 111° 35′ 50″ Δυτικό. Το αστεροσκοπείο γενικά θεωρείται ότι ανήκει στον οργανισμό Εθνικό Αστεροσκοπείο Οπτικής Αστρονομίας (NOAO), παρότι κάποια από τα τηλεσκόπια που βρίσκονται στην κορυφή ανήκουν σε άλλα ιδρύματα, όπως το «Αστεροσκοπείο MDM», που ανήκει σε κοινοπραξία του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, του Κολεγίου Ντάρτμουθ, του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο, του Πανεπιστημίου Κολούμπια και του Πανεπιστημίου του Οχάιο.

Με 26 ανεξάρτητα τηλεσκόπια, το Κιτ Πηκ διαθέτει τη μεγαλύτερη συγκέντρωση αστρονομικών οργάνων στη Γη.

Γενικές πληροφορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τοποθεσία επιλέχθηκε από τον πρώτο διευθυντή, τον Άντεν Μπ. Μάινελ, το 1958 ως ιδανική για ένα εθνικό αστεροσκοπείο οπτικών τηλεσκοπίων. Η έκταση της κορυφής παραχωρήθηκε τη δεκαετία του 1950 από τους Τοχόνο-Οόνταμ με συμφωνία leasing χωρίς έτος λήξεως για το συμβολικό ποσό του 1/4 δολαρίου ανά έικρ (δηλαδή 6,18 σεντς ανά στρέμμα). Ο δεύτερος διευθυντής (1960 ως 1971) ήταν ο Νίκολας Μαγιάλ. Το 1982 ιδρύθηκε ο οργανισμός του NOAO προκειμένου να εξασφαλισθεί η διοίκηση 4 σημαντικών οπτικών αστεροσκοπείων: του Κιτ Πηκ, του Εθνικού Ηλιακού Αστεροσκοπείου (επίσης στο Κιτ Πηκ), του Σακραμέντο Πηκ στο Νέο Μεξικό και του Διαμερικανικό Αστεροσκοπείο του Σέρο Τολόλο στη Χιλή.

Το ποσοστό αίθριων και καθαρών νυκτών είναι 72%.

Τα τηλεσκόπια του Κιτ Πηκ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα κυριότερα όργανα για νυκτερινή παρατήρηση στο Αστεροσκοπείο του Κιτ Πηκ είναι τα κατοπτρικά τηλεσκόπια «Νίκολας Μαγιάλ» με διάμετρο κύριου κατόπτρου 4 m (μέτρων), το WIYN των 3,5 m και ένα των 2,1 m. Αλλά το «Ηλιακό Τηλεσκόπιο Μακμάθ-Πιρς» στο Κιτ Πηκ είναι το μεγαλύτερο ηλιακό τηλεσκόπιο στον κόσμο και το μεγαλύτερο κατοπτρικό στον κόσμο χωρίς παρεμποδίζον δευτερεύον κάτοπτρο. Το ραδιοτηλεσκόπιο ARO των 12 m βρίσκεται επίσης στην περιοχή. Ακολουθεί κατάλογος των οργάνων του Κιτ Πηκ:

  • Τηλεσκόπιο «Νίκολας Μαγιάλ», 4 m κατοπτρικό τύπου Ρίτσεϋ-Κρετιέν (ευρέος πεδίου)
  • Τηλεσκόπιο WIYN (Wisconsin-Indiana-Yale-NOAO, 3,5 m κατοπτρικό τύπου Ρίτσεϋ-Κρετιέν
  • Τηλεσκόπιο Χίλτνερ, 2,4 m του «Αστεροσκοπείου MDM», κατοπτρικό, για γαλαξιακές επισκοπήσεις
  • Τηλεσκόπιο Μποκ, 2,286 m (90 ιντσών), κατοπτρικό
  • Ηλιακό Τηλεσκόπιο Μακμάθ-Πιρς
  • Τηλεσκόπιο 2,1 m του Κιτ Πηκ, το πέμπτο μεγαλύτερο στο βουνό
  • Πύργος Κουντέ, φασματογράφος Coudé
  • SOLIS, παρακολουθεί την ηλιακή μεταβλητότητα
  • Τηλεσκόπιο κοινοπραξίας RCT, ρομποτικό
  • Τηλεσκόπιο McGraw-Hill, 1,3 m του «Αστεροσκοπείου MDM», κατοπτρικό, μεταφέρθηκε από το Ανν Άρμπορ
  • Τηλεσκόπιο WIYN 0,9 m, για γαλαξιακές μελέτες
  • Καλυψώ, του προγράμματος Large Synoptic Survey Telescope (Τηλεσκόπιο Μεγάλης Συνοπτικής Επισκόπησης)
  • Τηλεσκόπιο CWRU Burrell Schmidt, για γαλαξιακές μελέτες
  • SARA, για μεταβλητούς αστέρες και εκπαίδευση προπτυχιακών φοιτητών
  • Τηλεσκόπια Κέντρου Επισκεπτών, τρία όργανα χρησιμοποιούμενα για «βραδιές κοινού»
  • Τηλεσκόπιο του Spacewatch, 1,8 m, κατοπτρικό, μεταφέρθηκε από το Όρος Χόπκινς (MMT)
  • Τηλεσκόπιο του Spacewatch, 0,91 m, κατοπτρικό, χρησιμοποιούμενο από το πρόγραμμα γεωπλήσιων σωμάτων Spacewatch
  • Super-LOTIS, υψηλής ετοιμότητας και ταχύτητας: σχεδιασμένο να αναζητά οπτικά ίχνη των GRB
  • Βοηθητικά ηλιακά τηλεσκόπια, δύο όργανα των 0,9 m
  • Κάμερα DIMM για την παρακολούθηση της ποιότητας της ατμόσφαιρας (seeing)
  • Ραδιοτηλεσκόπιο ARO, 12 m, το ένα από τα 2 του «Ραδιοαστεροσκοπείου της Αριζόνα» (το άλλο βρίσκεται στο `Ορος Γκράχαμ)
  • Ραδιοτηλεσκόπιο VLBA, το ένα από τα δέκα που απαρτίζουν τη VLBA

Σήμερα το Κιτ Πηκ έγινε γνωστό και για τη φιλοξενία του πρώτου τηλεσκοπίου που χρησιμοποιήθηκε για την αναζήτηση αστεροειδών που πλησιάζουν τη Γη και τον συνακόλουθο υπολογισμό της πιθανότητας μιας σύγκρουσης της Γης με αυτά[3].

Το Κιτ Πηκ εξάλλου φιλοξενεί προγράμματα για το κοινό:

  • Καθημερινά υπάρχουν τρεις ξεναγήσεις από το προσωπικό, που μιλά και για την ιστορία του αστεροσκοπείου, και με επίσκεψη ενός μεγάλου ερευνητικού τηλεσκοπίου.
  • Κάθε νύχτα το Κέντρο Επισκεπτών του Κιτ Πηκ έχει πρόγραμμα νυκτερινής παρατηρήσεως, που επιτρέπει σε επισκέπτες να φθάσουν αργά το απόγευμα, να δουν το ηλιοβασίλεμα και να χρησιμοποιήσουν κιάλια και τηλεσκόπια για να δουν το Σύμπαν[4].
  • Επιπροσθέτως, υπάρχει το Προχωρημένο Πρόγραμμα Παρατηρήσεων (AOP) για προχωρημένους ερασιτέχνες αστρονόμους. Αυτό το πρόγραμμα επιτρέπει την ολονύκτια χρήση τηλεσκοπίων του Κέντρου Επισκεπτών. Οι ερασιτέχνες μπορούν να επιλέξουν μεταξύ φωτογράφησης με φωτογραφική μηχανή SLR, απεικόνισης με κάμερα CCD ή απλής οφθαλμοσκοπικής παρατήρησης[5].

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ανακτήθηκε στις 26  Μαΐου 2021.
  2. (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 2880. Ανακτήθηκε στις 31  Ιουλίου 2018.
  3. «The Spacewatch Project». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2009. 
  4. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2011. 
  5. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2011. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]