Αστέρι Αχαΐας
Συντεταγμένες: 38°03′35″N 21°43′13″E / 38.05972°N 21.72028°E
| Αστέρι | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Δήμος | Ερυμάνθου |
| Δημοτική Ενότητα | Φαρρών |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοποννήσου |
| Νομός | Αχαΐας |
| Υψόμετρο | 218 |
.jpg)
Το Αστέρι είναι χωριό της πρώην επαρχίας Πατρών στο Νομό Αχαΐας και ανήκει στην τοπική κοινότητα Κριθαρακίων του Δήμου Ερυμάνθου, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση του Προγράμματος Καλλικράτης που ισχύει στην Ελλάδα από την 1/1/2011[1].
Βρίσκεται χτισμένο στη κοιλάδα που σχηματίζει ο ποταμός Πείρος, ο οποίος λέγεται "Αστερόκαμπος", σε υψόμετρο 218 μέτρων. Την περιόδο 2006-2020 κατασκευαζόταν δίπλα στο χωριό το Φράγμα Πείρου - Παραπείρου, γνωστό και σαν Φράγμα Αστερίου[2], το οποίο δημιούργησε την ομώνυμη τεχνητή λίμνη με την κατάκλυση του ταμιευτήρα το 2020. Συνορεύει με τα χωριά Κριθαράκια, Χαϊκάλι, Φαραί, Δαφνούλα και Άνω και Κάτω Σταροχώρι. Απέχει οδικώς περίπου 28 χλμ. από το κέντρο της Πάτρας και 11,5 χλμ. περίπου από την Χαλανδρίτσα, έδρα του Δήμου Ερυμάνθου.
Ιστορία
Η ονομασία είναι ανθρωπωνυμικό και προέρχεται από τους πρώτους οικιστές του, την οικογένεια με το επώνυμο Αστερή[3].
Είναι άγνωστο πότε οικίστηκε πρώτη φορά το χωριό. Αναφέρεται σε Ενετικό έγγραφο χωριών του 1697 ενώ το 1700 είχε 5 κάτοικους[3]. Το 1828 είχε 7 οικογένειες, 153 το 1851, ενώ επί Καποδίστρια σε απογραφή αναφέρεται, άγνωστο πως, ως ακατοίκητο[3]. Το 1891 αναφέρεται ότι κατοικείτο από 8 οικογένειες[4]. Στα τέλη του 19ου αιώνα υπήρχε κοντά στο χωριό το χάνι του Λόντου[5].
Μετά την επανάσταση του 1821 κατέβαιναν τον χειμώνα στην ευρύτερη περιοχή της κοιλάδας του ποταμού Πείρου ποιμένες από του Μοίρα. Στο Αστέρι αναφέρεται ότι είχε βοσκότοπους, μεγάλη έκταση, η οικογένεια Νικολακόπουλου από τα γειτονικά Μοιραίικα που είχε καταγωγή από του Μοίρα[6].
Διοικητική εξέλιξη
Από το 1835 έως το 1912 ανήκε στον τότε Δήμο Φαρών[1].Το 1912 (ΦΕΚ 256Α της 28/08/1912) αποτέλεσε οικισμό της τότε Κοινότητας Λαλουσίου, που αργότερα μετονομάστηκε σε κοινότητα Σταροχωρίου[1][7]. Το 1946 (ΦΕΚ 290Α της 26/09/1946) αποσπάται από την κοινότητα Σταροχωρίου στην κοινότητα Κριθαρακίων έως το 1997 που αποτέλεσε οικισμό του κοινοτικού διαμερίσματος Κριθαρακίων του Δήμου Φαρρών[1][8].
Δημογραφική εξέλιξη
Η δημογραφική εξέλιξη του οικισμού στον 21ο αιώνα είναι η εξής:
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 2001 | 89[9][10] |
| 2011 | 92[11] |
Λαογραφία
Σύμφωνα με ένα δημοτικό τραγούδι, ο Γιαννιάς στάθηκε έφιππος και αποχαιρέτησε στο Αστέρι φίλους και γνωστούς, προαισθανόμενος το τέλος του, πηγαίνοντας στην Πάτρα όπου μετά από λίγες μέρες δολοφονήθηκε από τους Οθωμανούς[4].
Δείτε επίσης
Παραπομπές και υποσημείωσεις
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Αστερίου Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 15/11/2017.
- ↑ Πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων. Περίοδος Θ΄, Σύνοδος Γ΄, Συνεδρίαση ΜΗ' (17/12/1998), σελ. 2567.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Τριανταφύλλου 1995, λήμμα Αστέρι.
- ↑ 4,0 4,1 Κορύλλου 1891, σελ. 8.
- ↑ Τόμπρος 2008 (υπό έκδοση), σελ. 20. (ηλεκτρονικό έγγραφο)
- ↑ Παπαγιαννόπουλος 2009, σελ. 127, 128.
- ↑ Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Σταροχωρίου Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 12/11/2017.
- ↑ Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Κριθαρακίων Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 15/11/2017.
- ↑ Λουλούδης 2010, σελ. 274.
- ↑ Μόνιμος πληθυσμός: 80 κάτοικοι. Βλ. Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001
- ↑ ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011
Πηγές
- Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).
- Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.
- Χ.Π. Κορύλλου-Στ. Θεοχάρη, Πεζοπορία από Πατρών είς Καλάμας, Τυπογραφείον «Ο Κάδμος», Εν Πάτραις 1891.
- Κώστας Παπαγιαννόπουλος, «Η δημιουργία των χωριών» στο Κώστας Παπαγιαννόπουλος (επιμ.), Βραχναίικα και Μονοδένδρι. Αρχαιολογία του τοπίου και τοπική ιστορία, πρόλογος: Βασίλης Τογαντζής, Μιλτιάδης Γούτας, Λάζαρος Κολώνας, Έκδοση Δήμος Βραχναίικων-Δημοτική Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Βραχναίικων, Πάτρα 2009, σελ. 105-134. ISBN 978-960-99129-0-7.
- Νίκος Τόμπρος, «Ταξιδεύοντας στον Μοριά κατά την περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας: Παρόδιοι σταθμοί και χώροι φιλοξενίας»[νεκρός σύνδεσμος], στο: Πρακτικά 3ου Διεθνούς Συνεδρίου Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών, Η Πελοπόννησος κατά την Τουρκοκρατία και τη Βενετοκρατία (1460-1821), Γαστούνη 5-7 Σεπτεμβρίου 2008. (υπό έκδοση) (ηλεκτρονικό έγγραφο. απαιτείται σύνδεση)
Βιβλιογραφία
- Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010.
- Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τόμος Α', Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη Έκδοση, λήμμα Αστέρι.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Αστερίου Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 15/11/2017.
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Κριθαρακίων Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 15/11/2017.
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Σταροχωρίου Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 12/11/2017.
- Αναζήτηση υψόμετρου από διεύθυνση στον χάρτη. advancedconverter.com. Ανακτήθηκε: 15/11/2017.
- Οδηγικές χιλιομετρικές αποστάσεις και οδηγίες κατεύθυνσης. apostaseis.gr. Ανακτήθηκε: 15/11/2017.