Ασκός Θεσσαλονίκης
Συντεταγμένες: 40°44′53″N 23°23′19″E / 40.74806°N 23.38861°E
Ασκός | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα |
Περιφέρεια | Κεντρικής Μακεδονίας |
Περιφερειακή Ενότητα | Θεσσαλονίκης |
Δήμος | Λαγκαδά |
Δημοτική Ενότητα | Σοχού |
Γεωγραφία | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Μακεδονία |
Νομός | Θεσσαλονίκης |
Υψόμετρο | 480 |
Έκταση | 70,419 (η κοινότητα) |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 1.014 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Πληροφορίες | |
Παλαιά ονομασία | Γιακίνια |
Ταχ. κώδικας | 57 002 |
Τηλ. κωδικός | 23950 |
Ο Ασκός είναι οικισμός της Θεσσαλονίκης του δήμου Λαγκαδά.[1]
Γενικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ασκός βρίσκεται λίγο βορειότερα από τη λίμνη Βόλβης. Ο πληθυσμός του σύμφωνα με την απογραφή του 2021 είναι 1.014 κάτοικοι.[2] Μέχρι το 1926 ονομαζόταν Γιακίνια οπότε μετονομάστηκε σε Ασκό σε ανάμνηση του χωριού Ασκώ της Ανατολικής Θράκης.[3] Η τοπική κοινότητα Ασκού είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός ημιορεινός οικισμός, με έκταση 70,419 χλμ² (2011).[4]
Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1991 | 1.861 |
2001 | 1.396 |
2011 | 1.426 |
Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1961 | 2.143 |
1971 | 1.667 |
1981 | 1.788 |
1991 | 2.012 |
2001 | 1.493 |
2011 | 1.412 |
Πληροφορίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ευρήματα της Εποχής του Χαλκού φανερώνουν το παρελθόν της περιοχής. Κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας, γνωστός με το όνομα Γιαϊκίν, κατοικείται αρχικά, από ομάδα 43 στρατιωτών, Γιουρούκων, ενώ στη συνέχεια μετατρέπεται σε μουσουλμανικό οικισμό με 153 σπίτια. Στο χωριό εγκαταστάθηκαν μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, πρόσφυγες από το χωριό Ασκώ της Ανατολικής Θράκης και από το χωριό Αχτάς του Πόντου. Βασική οικονομική δραστηριότητα των κατοίκων είναι η καλλιέργεια καπνών και σιτηρών, καθώς και η κτηνοτροφία.
Από τα γύρω υψώματα, η θέα απλώνεται στην πεδιάδα του Λαγκαδά, στις λίμνες, στις κορυφογραμμές του Χορτιάτη και του Χολομώντα.
Ιερό κειμήλιο από την Ανατολική Θράκη αποτελεί η εικόνα της Παναγίας Ασκονίτισσας, η οποία χρονολογείται από τον 8ο αιώνα και μεταφέρθηκε στις αρχές του 20 αι. από τους πρόσφυγες στη νέα τους πατρίδα, τον Ασκό. Φυλάσσεται στον Ναό της Ζωοδόχου Πηγής.
Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Τα δύο πάρκα, τα οποία βρίσκονται νότιο και στο κέντρο του χωριού.
- Το παρεκκλήσι του Προφήτη Ηλία, το οποίο βρίσκεται νοτιοδυτικά.
- Το Ιερό Ησυχαστήριο Αγίων Ισαποστόλων Κυρίλλου και Μεθοδίου, το οποίο βρίσκεται νοτιοανατολικά του χωριού.
- Ο Ιερός Ναός Ζωοδόχου Πηγής που βρίσκεται στο κέντρο του χωριού.
- Η κεντρική πλατεία του χωριού.
Εκπαίδευση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο χωριό υπάρχει ένας χώρος που αξιοποιείται ως νηπιαγωγείο και επίσης ένας χώρος που χρησιμοποιείται ως δημοτικό σχολείο.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Ασκός Θεσσαλονίκης». Διοικητικές μεταβολές των ΟΤΑ. Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2025.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2021». σελ. 21618 (σελ. 36 του pdf).
- ↑ Πανδέκτης μετονομασίες των οικισμών της Ελλάδας
- ↑ 4,0 4,1 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
- ↑ ΠΛ 3:749
- ↑ ΠΛΜ 11:425-6
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, 1996, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)