Ασκληπιάδα (φυτό)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η ασκληπιάδα, ή ζιζάνιο πεταλούδας, προέρχεται από την ανατολική και νοτιοδυτική Βόρεια Αμερική.[1] Είναι συνήθως γνωστό ως ζιζάνιο πεταλούδας λόγω των πεταλούδων που προσελκύονται στο φυτό από το χρώμα και την άφθονη παραγωγή του νέκταρ .[2] Είναι επίσης ένα φυτικό προνύμφη των πεταλούδων βασίλισσα και μονάρχης, καθώς και ο σκώρος τίγρης σκύλου, ο σκώρος γαλακτοπαραγωγής και ο απροσδόκητος κύκνος .[2][3]

Λόγω των τραχιών φύλλων του, η ασκληπιάδα δεν είναι το προτιμώμενο φυτό-ξενιστής της πεταλούδας μονάρχης, αλλά οι κάμπιες μπορούν να εκτραφούν με επιτυχία.[4] Περαιτέρω, είναι ένα από τα πολύ χαμηλότερα είδη Asclepias σε περιεκτικότητα καρδενολίδου , καθιστώντας το μια φτωχή πηγή προστασίας από θήρευση των πτηνών και μολυσματικότητας παρασίτων και ίσως συμβάλλει στην έλλειψη ελκυστικότητας για τους μονάρχες ωοτοκίας.[5]

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι ένα πολυετές φυτό που αυξάνεται σε ύψος 0.3-1 μέτρου, με συστάδες πορτοκαλί ή κίτρινα άνθη από τις αρχές του καλοκαιριού έως τις αρχές του φθινοπώρου Τα φύλλα είναι σπειροειδή διατεταγμένα, λογχοειδή, 5–12 cm και 2–3 πλάτος cm .

Μερικά άγρια φυτά έχουν αναφερθεί ότι έχουν πορτοκαλί λουλούδια που είναι πολύ κοκκινωπά. Δεν είναι βέβαιο εάν αυτό οφείλεται στην περιεκτικότητα σε ορυκτά εδάφους, στη γενετική διαφοροποίηση του οικοτύπου ή και στα δύο. Μια ποικιλία, η "Hello Yellow", έχει συνήθως περισσότερα κιτρινωπά λουλούδια από τα συνηθισμένα παραδείγματα αυτού του φυτού.

Κατανομή και οικότοπος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυτό το φυτό ευνοείται από ξηρό, αμμώδες ή έδαφος με χαλίκι, αλλά έχει επίσης αναφερθεί στις πλαγιές των ρεματιών. Απαιτεί πλήρη ήλιο.

Ταυτοποίηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το φυτό μοιάζει με το Asclepias lanceolata, αλλά αναγνωρίζεται μοναδικά από το μεγαλύτερο αριθμό λουλουδιών και από τα τριχωτά στελέχη που δεν είναι γαλακτώδη όταν σπάσουν. Βρίσκεται συνήθως σε αγρούς με ξηρό έδαφος.

Πολλαπλασιασμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολύ εύκολα πολλαπλασιάζεται με σπόρους. Οι πρωταρχικοί επικονιαστές είναι οι μέλισσες και οι σφήκες και όχι οι πεταλούδες.[6] Σπορά σε εξωτερικούς χώρους μετά τον παγετό, ένα φυτό θα ανθίσει και θα παράγει σπόρους τον τρίτο χρόνο. Είναι δύσκολο να μεταμοσχευτεί όταν καθιερωθεί, καθώς έχει ένα βαθύ, ξυλώδες ταμπόν.[7][8]

Το Monarch Watch παρέχει πληροφορίες σχετικά με την εκτροφή μονάρχων και των φυτών ξενιστών τους.[9] Οι προσπάθειες αύξησης των πληθυσμών πεταλούδων μονάρχης με τη δημιουργία κήπων πεταλούδας και μεταναστευτικών μονόδρομων "σταθμών" απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή στις προτιμήσεις των ειδών διατροφής και τους κύκλους πληθυσμού, καθώς και στις συνθήκες που απαιτούνται για τη διάδοση και τη συντήρηση των φυτών τους.[10] Για παράδειγμα, οι σπόροι του A. tuberosa και ορισμένων άλλων γαλακτοπαραγωγών χρειάζονται συχνά περιόδους ψυχρής θεραπείας ( κρύα στρωματοποίηση ) πριν βλαστήσουν.[11]

Για να προστατεύσετε τους σπόρους από το πλύσιμο κατά τη διάρκεια ισχυρών βροχοπτώσεων και από πουλιά που τρώνε σπόρους, μπορεί κανείς να καλύψει τους σπόρους με ένα ελαφρύ ύφασμα ή με 0,5 inches (13 mm) στρώμα από άχυρο .[12] Ωστόσο, το στρώμα λειτουργεί ως μονωτής. Τα παχύτερα στρώματα του σάκου μπορούν να αποτρέψουν τη βλάστηση των σπόρων εάν αποτρέψουν την αύξηση της θερμοκρασίας του εδάφους όταν τελειώσει ο χειμώνας. Περαιτέρω, λίγα δενδρύλλια μπορούν να περάσουν μέσα από ένα παχύ στρώμα στρώματος.[13]

Στην καλλιέργεια στο θερμοκήπιο, τα φυτά μπορούν εύκολα να καλλιεργηθούν από σπόρους σε άνθηση σε μόλις τρεις έως έξι μήνες.

Υποείδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Asclepias tuberosa subsp. εσωτερικό - (Κεντρικές Ηνωμένες Πολιτείες, Οντάριο και Κεμπέκ [14] )
  • Asclepias tuberosa subsp. rolfsii - Rolfs milkweed (Νοτιοανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες)
  • Asclepias tuberosa subsp. tuberosa - (Ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες)

Κοινά ονόματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα κοινά ονόματα περιλαμβάνουν το ζιζάνιο πεταλούδας, ρίζα του Καναδά, λουλούδι chieger, chiggerflower, fluxroot, ινδικό πινέλο, ινδικό μπουκέτο, πορτοκαλί γαλακτοκομείο, πορτοκαλί ρίζα,[15] πορτοκαλί Swallow-wort, pleurisy root, μεταξένια χελιδόνι - μούρα, ρίζα κονδύλου, κίτρινη γαλακτοκομική, λευκή ρίζα, αλεξίπτωτο, αγάπη πεταλούδας, πεταλούδα και γαλακτοκομική πεταλούδα.[16][17]

Τοξικότητα και χρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το φυτό περιέχει τοξικές γλυκοσίδες, αλκαλοειδή και ρητινοειδή. Αυτά μπορεί να προκαλέσουν αδυναμία, επιληπτικές κρίσεις και τραυματισμούς στον κερατοειδή.[18]

Ιθαγενείς Αμερικανοί και Ευρωπαίοι πρωτοπόροι χρησιμοποίησαν τις βρασμένες ρίζες για τη θεραπεία της διάρροιας και των αναπνευστικών παθήσεων.[19] Οι λοβοί των νεαρών σπόρων χρησιμοποιήθηκαν ως φαγητό αφού βράσουν σε αρκετές αλλαγές νερού.[19] Ο σπόρος προς τα κάτω περιστράφηκε και χρησιμοποιήθηκε για να φτιάξει κεριά.[19]

Η χρήση του φυτού αντενδείκνυται κατά την εγκυμοσύνη, κατά τη γαλουχία ή με βρέφη λόγω των τοξινών του, που περιλαμβάνουν ρητινοειδή και πρεγνάνες . Επειδή οι πεταλούδες μονάρχης δεν το προτιμούν κατά την αναπαραγωγή, δεν είναι τόσο κατάλληλη για χρήση σε κήπους πεταλούδας και μονόπετρα όπως και άλλα είδη γαλακτοπαραγωγής.[4][5]

Φωτογραφίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. (1) «Query Page». BONAP’s Taxonomic Data Center (TDC): The Biota of North America Program: North American Vascular Flora. 
  2. 2,0 2,1 (1) Stevens, Michelle. «Plant guide for Butterfly Milkweed: Asclepias tuberosa L» (PDF). United States Department of Agriculture: Natural Resources Conservation Service: National Plant Data Center. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 9 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2021. Milkweed species are attractive to many insect species, including the large milkweed bug, common milkweed bug, red milkweed beetle, blue milkweed beetle, and bees. 
  3. Schillo, Rebecca (2011). «Native Landscaping Takes Root in Chicago». In the Field (The Field Museum): 13. 
  4. 4,0 4,1 Gomez, Tony. «Asclepias Tuberosa: Butterfly Weed for Monarchs and More». Monarch Butterfly Garden. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2020. Rough leaves for monarch caterpillars, not typically a heavily used host plant 
  5. 5,0 5,1 (1) «Milkweeds (mostly Asclepias spp.)». Alonso Abugattas Shares Native Plant Picks for Wildlife. Mid-Atlantic Gardener. 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2020. And if you have hot, dry conditions in your yard, try Butterflyweed (A. tuberosa). .... It’s the least favored by Monarch caterpillars because it has very little toxin (cardiac glycosides) in its leaves. 
  6. Fishbein, M., and D.L. Venable. 1996.
  7. Loewer, Peter 'Native Perennials For the Southeast' Cool Springs Press.
  8. Druse, Ken 'Making More Plants The Science, Art, and Joy of Propagation' Abrams.
  9. «Monarch Watch». monarchwatch.org. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2015. 
  10. (1) Borders, Brianna· Lee–Mӓder, Eric (2014). «Milkweed Propagation and Seed Production» (PDF). Milkweeds: A Conservation Practitioner's Guide: Plant Ecology, Seed Production Methods, and Habitat Restoration Opportunities. Portland, Oregon: The Xerces Society for Invertebrate Conservation. σελίδες 21–95. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 4 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2021. 
  11. (1) Borders, Brianna· Lee–Mӓder, Eric (2014). «Milkweed Propagation and Seed Production: Stratification» (PDF). Milkweeds: A Conservation Practitioner's Guide: Plant Ecology, Seed Production Methods, and Habitat Restoration Opportunities. Portland, Oregon: The Xerces Society for Invertebrate Conservation. σελίδες 28–29. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 4 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2021. 
  12. (1) Mader, Eric· Shepherd, Mathew (2011). Attracting Native Pollinators: Protecting North America's Bees and Butterflies: The Xerces Society guide. North Adams, Massachusetts: Storey Publishing. σελίδες 113–114. ISBN 9781603427470. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2021. 
  13. Bush-Brown, James· Bush-Brown, Louise (1958). «Chapter 32: Mulches». America's garden book. New York: Charles Scribner's Sons. σελ. 768. 
  14. Species profile on VASCAN.
  15. anonymous (2008). «Featured Native Plant: Butterfly Weed». Wild Ones: Native Plants, Natural Landscapes 6 (4). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-08-14. https://web.archive.org/web/20140814024309/http://www.wildones.org/chapters/twincities/docs/TwinCitiesWOnewsletter2008-11.pdf. Ανακτήθηκε στις 2013-06-11. 
  16. Dickinson, T.; Metsger, D.; Bull, J.; & Dickinson, R. (2004) ROM Field Guide to Wildflowers of Ontario.
  17. "Asclepias tuberosa". Germplasm Resources Information Network (GRIN). Agricultural Research Service (ARS), United States Department of Agriculture (USDA). Retrieved December 17, 2017.
  18. (1) Elias, Thomas S.· Dykeman, Peter A. (2009) [1982]. Edible Wild Plants: A North American Field Guide to Over 200 Natural Foods. New York: Sterling. σελίδες 267–68. ISBN 978-1-4027-6715-9. 
  19. 19,0 19,1 19,2 «Butterfly Weed (Asclepias tuberosa)». tpwd.texas.gov. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2019. 

 

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]