Αρτσίλ του Ιμερέτι (γιος Αλεξάνδρου Ε΄)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αρτσίλ του Ιμερέτι (γιος Αλεξάνδρου Ε΄)
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος6ιουλ. / 17  Οκτωβρίου 1775γρηγ.
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςPrincess Elene of Georgia
ΤέκναΣολομών Β΄ της Ιμερετίας
Maria Archilovna Bagrationi
ΓονείςΑλέξανδρος Ε΄ της Ιμερετίας και Tamar Abashidze
ΑδέλφιαΣολομών Α΄ της Ιμερετίας
ΟικογένειαΔυναστεία των Μπαγκρατιόνι
Θυρεός

Ο Aρτσίλ, γεωργιανά: არჩილი, (πέθανε στις 6 Οκτωβρίου 1775) ήταν Γεωργιανός βασιλικός πρίγκιπας (batonishvili) της δυναστείας Μπαγκρατιόνι τού Ιμερέτι. [1]

Ο πρίγκιπας Αρτσίλ ήταν νεότερος γιος τού βασιλιά Αλεξάνδρου Ε΄ τού Ιμερέτι από τη σύζυγό του, Ταμάρ Αμπασίντζε και αδελφός του βασιλιά Σολομώντα Α΄ τού Ιμερέτι. Από το 1769 έως το 1770, διοικούσε μία Ιμερετική δύναμη κατά των Μιγρελίων γύρω από το Χόνι και, τον Ιούλιο τού 1775, έκανε επιδρομή στο Ατσκούρι στο Πασάλικ τού Αχαλτσίχε. Το 1772 ο Αρτσίλ νυμφεύτηκε την πριγκίπισσα Ελένη της Γεωργίας, κόρη του βασιλιά Ηρακλή Β΄ της Γεωργίας. [1] Ο γάμος ήταν πολιτικού συμφέροντος: επιβλήθηκε στην Ελένη, η οποία ήταν ερωτευμένη με τον πρίγκιπα Ζακαρία Ανδρονικασβίλι. Ο Aρτσίλ απεβίωσε στο Kασχί το 1775.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αρτσίλ και η Ελένη απέκτησαν τρία παιδιά: τη Βαρβάρα, τον Δαβίδ και τη Μαριάμ. Από μία άγνωστη παλλακίδα, ο Αρχίλ είχε επίσης έναν φυσικό γιο, τον Μαμούκα. [1]

  • (νόθος) Μαμούκα (απεβ. το 1840). Πήρε μέρος σε μία Ιμερετική εξέγερση κατά της ρωσικής κυριαρχίας το 1819 και στη συνέχεια κατέφυγε στην Τουρκία.
  • Βαρβάρα (1771–1815), παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Ντάβιντ Τσουλουκίντζε.
  • Σολομών Β΄ (1772–1815), ο τελευταίος βασιλιάς τού Ιμερέτι, αρχικό όνομα Δαβίδ (1789–1810).
  • Μαριάμ (1775–1854). Παντρεύτηκε, πρώτα, το 1795, τον πρίγκιπα Mελχισεδέκ (Mαλχάζ) Aνδρονικασβίλι (1773–1822) και απέκτησε έναν γιο, τον Iβάνε, τον μελλοντικό στρατηγό στη ρωσική υπηρεσία. Ο δεύτερος σύζυγος της Μαριάμ ήταν ο πρίγκιπας Λέων Αλεξάντροβιτς Νταντιάνι (1774–1847). Δεν είχαν παιδιά.

Bιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Dumin, S.V., επιμ. (1996). (στα Russian). Moscow: Linkominvest. σελ. 90.  Missing or empty |title= (βοήθεια)CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)