Αρμάν Γκοτικιάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αρμάν Γκοτικιάν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Արման Կոթիկյան (Αρμενικά)
Γέννηση1896
Τραπεζούντα
Θάνατος1968
Γερεβάν
Χώρα πολιτογράφησηςΣοβιετική
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςAρμενικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Παρισιού
Πληροφορίες ασχολίας
ΕργοδότηςΚρατικό Ακαδημαϊκό Θέατρο Σουντουκιάν
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΚαλλιτέχνης του λαού της Αρμενικής ΣΣΔ (1967)

Ο Αρμάν Γκοτικιάν (αρμενικά: Արման Կոթիկյան, Τραπεζούντα, Οθωμανική Αυτοκρατορία, 1896 - Γερεβάν, ΣΣΔ Αρμενίας, 1968) ήταν διακεκριμένος Αρμένιος ηθοποιός, λογοτέχνης και μεταφραστής που δραστηριοποιήθηκε κυρίως στη Σοβιετική Ένωση. Για την πολιτιστική προσφορά του έλαβε τον τίτλο του Καλλιτέχνη του Λαού της ΣΣΔ Αρμενίας[1]. Συγκαταλέγεται στους επιζώντες της Γενοκτονίας των Αρμενίων.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου[2] του 1896 ως Αρακιέλ Γκοτικιάν στην Τραπεζούντα της σημερινής Τουρκίας (η οποία εκείνη την περίοδο αποτελούσε κομμάτι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) και προερχόταν από πολύτεκνη οικογένεια που κατοικούσε στην κωμόπολη Ελεού ή Ελεβί (νυν Γκιόρελε[3])[1]. Μετά την αρχική φοίτηση σε σχολείο της γενέτειράς του, μετέβη μαζί έναν από τους μεγαλύτερους αδελφούς του στην Τραπεζούντα για περαιτέρω σπουδές. Κατά τη διάρκεια της Γενοκτονίας των Αρμενίων έχασαν τις ζωές τους τα περισσότερα μέλη της οικογένειάς του, ενώ ο ίδιος και ο αδελφός του εγκατέλειψαν την Τραπεζούντα βρίσκοντας καταφύγιο σε δασική περιοχή, όπου κρύβονταν μέχρι την κατάληψη της ευρύτερης περιοχής του Πόντου από τα ρωσικά στρατεύματα[1] στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Κατόπιν διετέλεσε για μικρό χρονικό διάστημα δάσκαλος σε αρμενικά σχολεία της Τραπεζούντας και το 1917 εγκαταστάθηκε στο Σοχούμ, όπου ζούσε η αδελφή του[1].

Το επόμενο διάστημα δημοσίευσε στον αρμενικό Τύπο της Τιφλίδας άρθρα ιστορικού περιεχομένου, καθώς και τις μαρτυρίες του από τη Γενοκτονία. Παράλληλα, δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή υπό τον τίτλο «Καπνισμένα Κρίνα» και επιπλέον έκανε τα πρώτα του βήματα ως ηθοποιός στη θεατρική ομάδα του Οβί Σεβουμιάν. Αργότερα, μετέβη στο Παρίσι για νομικές και φιλολογικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης[1][2]. Μετά την αποφοίτησή του κατά το 1925, συμμετείχε ενεργά στα καλλιτεχνικά δρώμενα της αρμενικής κοινότητας του Παρισιού και το 1932 ίδρυσε το Αρμενικό Εθνικό Θέατρο[2].

Το 1936 ο Γκοτικιάν εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Γερεβάν της ΣΣΔ Αρμενίας, όπου πραγματοποίησε σημαντική καριέρα ως ηθοποιός του θεάτρου ερμηνεύοντας ρόλους σε έργα κλασικών (όπως του Σαίξπηρ και του Ίψεν), αλλά και Αρμενίων συγγραφέων[1]. Παράλληλα, εμφανίστηκε σε αρκετές κινηματογραφικές ταινίες, πρώτα στη Γαλλία και έπειτα στην Αρμενία. Συγκεκριμένα, εμφανίστηκε στις ταινίες «Νταβίτ Μπεκ» (επική ταινία του 1943 ή 1944 σε σκηνοθεσία Χάμο Μπεκ-Ναζάροφ[4]), «01-99» (1959), «Τα παιδιά της ορχήστρας» (1960), «Καρινέ» (1967) κ.ά[1][2].

Επιπλέον, συνέχισε το συγγραφικό του έργο δημοσιεύοντας, μεταξύ άλλων, το επικό ποίημα «Ίωνας του Χουτ» (1964) και τη συλλογή «Στις αυλακιές» (1965), ενώ μετάφρασε από τα γαλλικά στην αρμενική γλώσσα, έργα των Βίκτωρ Ουγκώ, Εντμόν Ροστάν, Λουί Αραγκόν και Εμίλ Ζολά[1]. Για την προσφορά του στον πολιτισμό τιμήθηκε το 1967 με τον τίτλο του Καλλιτέχνη του Λαού της ΣΣΔ Αρμενίας. Απεβίωσε στις 3 Οκτωβρίου του 1968 στο Γερεβάν.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Φωτιάδης, Κωνσταντίνος. «Η Διάσωση Αρμενίων από τους Έλληνες του Πόντου». armeniangenocide100.gr. Armenian Genocide 100. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2020. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 «Arman Kotikyan». arm-cinema.am (στα Αγγλικά). Armenian Cinema. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2020. 
  3. «Κόραλλα, Γκιόρελλε, Ελεβί, Ελεού, Görele». pontos-news.gr. Pontos News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2020. 
  4. Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια. 3ος. Αθήνα: Εκδοτική Εταιρεία Ακάδημος. 1979. σελ. 685. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]