Αριστοκράτες του Εγκλήματος
| Αριστοκράτες του εγκλήματος (The Big Combo) | |
|---|---|
 | |
| Σκηνοθεσία | Joseph H. Lewis[1][2][3] |
| Παραγωγή | Sidney Harmon |
| Σενάριο | Φιλιπ Γιορντάν |
| Πρωταγωνιστές | Κόρνελ Γουάιλντ[1][2][3], Ρίτσαρντ Κόντε[1][2][3], Brian Donlevy[1][3], Ζαν Γουάλας[1][3], Λι Βαν Κλιφ[1][3], Earl Holliman[1][3], Τεντ ντε Κόρσια[1][3], Γουίτ Μπίσελ[1][3], Ρόμπερτ Μίντλετον[1][3], Έλεν Γουώλκερ[1][3], Τζον Χόιτ[1][3] και Τζέι Άντλερ |
| Μουσική | Ντέιβιντ Ραξίν |
| Φωτογραφία | Τζον Άλτον |
| Διανομή | Monogram Pictures και Netflix |
| Πρώτη προβολή | 1955 |
| Διάρκεια | 87 λεπτά |
| Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Γλώσσα | Αγγλικά |
| δεδομένα () | |
Οι Αριστοκράτες του εγκλήματος (Πρωτότυπος τίτλος: The Big Combo), είναι φιλμ νουάρ Αμερικανικής παραγωγής του 1955 σε σκηνοθεσία Τζόζεφ Λιούις. Πρωταγωνιστούν οι Ρίτσαρντ Κόντε, Κορνέλ Γουάιλντ, Ζαν Γουάλας και ο Λι Βαν Κλιφ.[4]
Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Υπαστυνόμος του 93ου τμημάτος, Λεονάρντ Ντάιμοντ βρίσκεται σε προσωπική καταδίωξη για να βρει ενοχοποιητικά στοιχεία εναντίον του κ. Μπράουν, αργηγού εγκληματικής οργάνωσης. Ο Ντάιμοντ έχει επίσης μια επικίνδυνη εμμονή με την σύντροφο του Μπράουν, την Σούζαν Λόουελ, η οποία θα κάνει μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας. Κατά την επίσκεψη του στο νοσοκομείο για να δει σε τι κατάσταση είναι η Σούζαν, αυτήν θα παραμιλάει και θα αναφέρει διαρκώς το όνομα "Αλίσια". Ο Ντάιμοντ υποψιάζεται ότι πρόκειται για κάποιο σημαντικό πρόσωπο του Μπράουν και προσπαθεί να την εντοπίσει.
Ο αρχηγός Πίτερσον θα πει στον Ντάιμοντ, ότι γνωρίζει που είναι κρυμμένος ένας παλιός συνεργάτης του Μπράουν, ονόματι Μπετίνι, που ίσως του πει για την Αλίσια. Ο Ντάιμοντ πηγαίνει και τον βρίσκει τον Μπετίνι, ο οποίος του λέει ότι η Αλίσια είναι η σύζυγος του Μπράουν και ότι κατά την διάρκεια μιας κρουαζιέρας προς την Πορτογαλία, ο Μπράουν πιθανόν την σκότωσε και την πέταξε στη θάλασσα δεμένη με την άγκυρα του πλοίου.
Στη συνέχεια ο Ντάιμοντ βρίσκει την Σούζαν και προσπαθεί να την πείσει να παρατήσει τον Μπράουν και παράδεχεται ότι την έχει ερωτευθεί. Η Σούζαν του λέει ότι δεν έχει την δύναμη να το κάνει και τότε ο Ντάιμοντ της δείχνει μια φωτογραφία με την Αλίσια, τον Μπράουν με το παλιό αφεντικό του, τον Γκράτσι. Η Σούζαν μετά στο σπίτι της αντιμετωπίζει τον Μπράουν και του λέει για την Αλίσια. Έκεινος παράδεχεται ότι είναι η σύζυγος του και ότι είναι ζωντανή και ζει στη Σικελία μαζί με τον Γκράτσι.
Ο Μπράουν δίνει εντολή στους δύό μπράβους του, τον Μάνγκο και τον Φάντε να σκοτώσουν τον Ντάιμοντ, αλλά αυτοί καθώς πάνε στο διαμερισμά του κάνουν λάθος και πυροβολούν την φίλη του, την Ρίτα. Ο Ντάιμοντ εν τω μεταξύ βρίσκει μια πιο πρόσφατη φωτογραφία της Αλίσια και διαπιστώνει ότι δεν ζει στη Σικελία (υπάρχει χιόνι στο εδάφος). Αυτό τον οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η Αλίσια είναι ζωντανή και ο Μπράουν δολοφόνησε στο πλοίο τον Γκράτσι για να πάρει αυτός την ηγεσία της Οργάνωσης. Μετά από έρευνα ο Ντάιμοντ εντοπίζει την Αλίσια σε ένα σανατόριο και ζητά την βοήθεια της.
Ο κλοιός θα αρχίσει να σφίγγει για τον Μπράουν, καθώς ο Ντάιμοντ θα βρίσκει ολόενα και περισσότερα ενοχοποιητικά γι' αυτόν. Ο υπαρχηγός του, Μακλούρ βλέποντας το τέλος του Μπράουν, σχεδιάζει να τον σκοτώσει ζητώντας την βοήθεια του Φάντε και του Μίνγκο, ανεπιτυχώς όμως καθώς την στιγμή που θα συναντήθουν όλοι, ο Φάντε πιστός στον Μπράουν θα σκοτώσει τον Μακλούρ. Εν τω μεταξύ η Αλίσια θα δεχτεί να βοήθησει τον Ντάιμοντ και να καταθέσει εις βάρος του σύζυγου της Μπράουν.
Ο Μπράουν θα αρπάξει με το ζόρι την Σούζαν και θα κατευθυνθεί προς ένα ιδιωτικό αερόδρομιο με σκοπό να εξαφανιστεί. Ο πιλότος όμως καθυστερεί να εμφανιστεί και θα φτάσει τότε εκεί ο Ντάιμοντ. Η Σούζαν θα ρίξει έναν προβολέα πάνω στον Μπράουν και εκείνος θα αρχίσει να πυροβολεί μέσα αδιάκριτως. Ο Ντάιμοντ ξεπροβάλει μέσα από την ομίχλη και συλλαμβάνει τον Μπράουν.
Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ρίτσαρντ Κόντε ως κύριος Μπράουν
- Κόρνελ Γουάιλντ ως Λεονάρντ Ντάιαμοντ
- Ζαν Γουάλας ως Σούζαν Λόουελ
- Μπράιαν Ντόνλεβι ως Τζο Μακλούρ
- Λι Βαν Κλιφ ως Φάντε
- Έρλ Χόλμαν ως Μίνγκο
- Έλεν Γουώλκερ ως Αλίσια Μπράουν
- Ρόμπερτ Μίντλετον ως Αρχηγός Πίτερσον
- Τζέι Άντλερ ως Σαμ Χιλ
- Τεντ ντε Κόρσια ως Μπετίνι
- Τζον Χόιτ ως Νιλς Ντράιερ
- Έλεν Στάντον ως Ρίτα
- Μπράιαν Ο'Χάρα ως Εισαγγελέας Μαλόι
Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ταινία αρχικά ονομαζόταν The Hoodlum βασισμένη σε μια ιστορία του Φίλιπ Γιόρνταν. Αρχικά επρόκειτο να σκηνοθετηθεί από τον Hugo Fregonese για τον παραγωγό Μίλτον Σπέρλινγκ. [5] Ο Σπέρλινγκ προσπάθησε να δώσει στον Σπένσερ Τρέισι τον πρωταγωνιστικό ρόλο. [6] Το σενάριο φέρεται να είχε μεγάλη ζήτηση με τον Γιόρνταν να απορρίπτει προσφορές 75.000 δολαρίων. [7]
Τελικά η ταινία ήταν μια συμπαραγωγή μεταξύ της Theodora, της εταιρείας παραγωγής του Κόρνελ Γουάιλντ και της Ζαν Γουάλας, και της Security, μιας εταιρείας του Γιόρνταν και του Σίντνεϊ Χάρμον. [8] Ο Γουάιλντ άλλαξε τον τίτλο σε "The Big Combination" και η Γουάλας πρότεινε να συντομευτεί σε "The Big Combo". [9]
Ο Τζακ Πάλανς είχε αρχικά τον ρόλο δίπλα στον Γουάιλντ. Τα γυρίσματα αναβλήθηκαν για να ξεκινήσουν στις 7 Σεπτεμβρίου, λόγω διαθεσιμότητας χώρου στο στούντιο. Ο Πάλανς εγκατέλειψε την ταινία, ισχυριζόμενος ότι ήθελε μια εβδομάδα άδεια μετά την ολοκλήρωση του The Silver Chalice (1954) του Βίκτορ Σαβίλ με τη Βιρτζίνια Μάγιο και τον Πωλ Νιούμαν στον πρώτο του κινηματογραφικό ρόλο. Μια άλλη πηγή λέει ότι ο Πάλανς ήταν δυσαρεστημένος που η σύζυγός του δεν πήρε τον δεύτερο γυναικείο υποστηρικτικό ρόλο. [10] Αντικαταστάθηκε από τον Ρίτσαρντ Κόντε. Η πρόσληψη όμως του Κόντε σήμαινε ότι η ημερομηνία έναρξης μιας άλλης ταινίας, το Cry Vengeance, έπρεπε να αναβληθεί. [11]
Η ταινία σηματοδότησε επίσης το τέλος της κινηματογραφικής καριέρας της Έλεν Γουώλκερ, στην οποία ανατέθηκε ένας μικρός ρόλος.
Κυκλοφορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην Ελλάδα η ταινία κυκλοφόρησε στις 5 Οκτωβρίου 1956 στις κινηματογραφικές αίθουσες Ίρις [12] και Αλάσκα [13] στην Αθήνα.
Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι κριτικές για την ταινία σήμερα είναι ως επί το πλείστον θετικές. Ο Κρις Ντάσιελ από τον ιστότοπο "CineScene" βρίσκει τον διάλογο «ως τρέξιμο του μύλου», αλλά επαινεί τον σκηνοθέτη της ταινίας, γράφοντας ότι ο Λιούις είχε μια αξιοσημείωτη ικανότητα να εισάγει την ποίηση σε πιο μπανάλ υλικό, και ότι το The Big Combo είναι μία από τις καλύτερες προσπάθειές του...[] Δεν είναι τόσο εκπληκτικά εφευρετική όσο η καλύτερη ταινία του Λιούις, Gun Crazy (1949), αλλά είναι μια ποιότητα, ικανοποιητική και σκοτεινή.[14]
Στο προσωπικό του περιοδικού Variety άρεσε η σκηνοθεσία, η μουσική και η φωτογραφία της ταινίας, παρά το αινιγματικό, μη αξιόπιστο σχέδιο. Έγραψαν: Οι παραστάσεις συνάδουν με την σκηνοθεσία από τον Τζόζεφ Λιούις και, σε αυτό το βαθμό, είναι καλές. Η φωτογραφία από τον Τζον Άλτον, μία από τις καλύτερες του,[15] και μια παρτιτούρα από την τζαζ μουσική του Ντέιβιντ Ράκσιν με σόλο πιάνο συμβαδίζουν με τη σκληρή διάθεση της ταινίας.[16]
Οι κριτικοί έχουν συγκρίνει την ποιότητα των "Αριστοκρατών του εγκλήματος " με την Η μεγάλη κάψα του Φριτς Λανγκ ως ένα από τα σπουδαία κλασικά αστυνομικά φιλμ νουάρ όσον αφορά το στυλ.[17]
Ο ιστότοπος συλλογής κριτικών Rotten Tomatoes, δίνει βαθμολογία θετικής έγκρισης 92% βασισμένες σε 14 κριτικές με μέσο όρο 7.04/10.[18]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 www
.imdb .com /title /tt0047878 /. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2016. - ↑ 2,0 2,1 2,2 www
.interfilmes .com /filme _222062 _Imperio .do .Crime-(The .Big .Combo) .html. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2016. - ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 www
.filmaffinity .com /en /film186545 .html. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2016. - ↑ «Τα 100 καλύτερα φιλμ νουάρ όλων των εποχών» (στα Αγγλικά). Slant magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Schallert, Edwin (Sep 16, 1953). «Warners, Metro Slate African Subjects; Jimmy Wakely Back in Cinema». Los Angeles Times: σελ. B9.
- ↑ SCHALLERT, EDWIN (Oct 12, 1953). «Drama: 'Hannibal' Lurks as Big New Italian Undertaking; Phillip Terry Resuming». Los Angeles Times: σελ. B9.
- ↑ Schallert, Edwin (23 June 1954). «'Big Combo' Will Star Cornel Wilde; Vanessa Brown Debates Musical». Los Angeles Times: σελ. B7.
- ↑ THOMAS M. PRYOR Special to The New York Times.22 June 1954. «PALLADIUM STARS SOUGHT FOR MOVIE: History of Famous London Music Hall Would Include American Entertainers», σελ. 24.
- ↑ HEDDA HOPPER (July 9, 1954). «Jean Wallace to Act Opposite Her Husband». Los Angeles Times: σελ. B6.
- ↑ «MOVIELAND BRIEFS». Los Angeles Times: σελ. 21. Sep 1, 1954.
- ↑ THOMAS M. PRYOR (Sep 1, 1954). «PALANCE LEAVES 'BIG COMBO' FILM: Richard Conte Will Replace Actor in Co-Starring Role -- Prologue for '7 Year itch'». The New York Times: σελ. 32.
- ↑ «Η ζωή της πόλεως» (PDF). Ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδων και Περιοδικού Τύπου - Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Εφημερίδα Ελευθερία. 5 Οκτωβρίου 1956. σελ. 2η. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «Η ζωή της πόλεως» (PDF). Ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδων και Περιοδικού Τύπου - Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Εφημερίδα Ελευθερία. 10 Οκτωβρίου 1956. σελ. 2η. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ CineScene Αρχειοθετήθηκε 2012-10-14 στο Wayback Machine. film review, 2004.
- ↑ Kemp, Philip. International Dictionary of Films and Filmmakers. Vol 4: Writers and Production Artists, New York-London, 2000.
- ↑ Variety. Staff film review, 1955 (no specific date given). Last accessed: June 5, 2012.
- ↑ Silver, Alain, and Elizabeth Ward, eds. Film Noir: An Encyclopedic Reference to the American Style, film noir analysis by Carl Macek, page 29. Woodstock, New York: The Overlook Press, 3rd edition, 1992. (ISBN 0-87951-479-5).
- ↑ «Αριστοκράτες του εγκλήματος (1955)». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2021.
