Αργκόν (περιοχή)
Συντεταγμένες: 49°09′N 04°58′E / 49.150°N 4.967°E
| Αργκόν | |
|---|---|
 Η περιοχή Αργκόν στο χάρτη της Γαλλίας | |
| Χώρες | Νομοί Μαρν Αρδέννες και Μεζ στην περιοχή Γκραντ Εστ στη Γαλλία |
Η Αργκόν (γαλλικά: Argonne) είναι μια φυσική περιοχή της Γαλλίας, η οποία εκτείνεται στους νομούς Μαρν, Αρδέννες και Μεζ, στα ανατολικά του λεκανοπεδίου του Παρισιού. Είναι μια περιοχή δασών και λιμνών. Η κύρια κοινότητα της περιοχής είναι η Σαιντ-Μενού.
Στην Αρχαιότητα, η περιοχή Αργκόν είχε αποκτήσει μεγάλη φήμη για τα κεραμικά εργαστήρια της. Αργότερα, στην ιστορία της Γαλλίας, είναι γνωστή κυρίως για 3 ιστορικά γεγονότα:
- Φυγή στη Βαρέν του Λουδοβίκου ΙΣΤ' το 1791,
- Μάχη του Βαλμί το 1792
- Α' Παγκόσμιος πόλεμος 1914-18, ιδιαίτερα κατά τις μάχες του Ρεβινί το 1914, της Καμπανίας το 1914-1915, του Βωκουά από το 1914 έως το 1918, του Βερντέν το 1916-1917 και κατά τη διάρκεια της επίθεσης της Μεζ-Αργκόν το 1918.
Γεωγραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Αργκόν είναι μια λοφώδης περιοχή που εκτείνεται από βορειοδυτικά προς νοτιοανατολικά στη βορειοανατολική Γαλλία, κοντά στα σύνορα με το Βέλγιο. Έχει πλάτος 30-35 χιλιομέτρων και από βορρά προς νότο μήκος περίπου 110 χιλιομέτρων ανάμεσα στον ποταμό Αιν και τον παραπόταμο Αντ. Η Καμπανία βρίσκεται στα δυτικά και η κοιλάδα του Μεζ στα ανατολικά. Στα νοτιοανατολικά βρίσκονται τα οροπέδια του Μπαρουά.
Καλύπτεται από αρκετά χιλιόμετρα δασικών εκτάσεων με εύφορα χωράφια και λιβάδια ενδιάμεσα. Οι κοιλάδες των ποταμών Αιρ στο νότο και Μπαρ στο βορρά διατρέχουν την περιοχή κατά τη διαμήκη κατεύθυνση. Στο κέντρο της περιοχής και σε υψόμετρο μέχρι 303 μέτρα βρίσκεται το δάσος της Αργκόν, η μεγαλύτερη δασική έκταση στην περιοχή. Λόγω της γεωγραφικής θέσης αποτελούσε πάντα σημαντικό στρατηγικό ρόλο σε πολλές συγκρούσεις.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αρχαιότητα και Μεσαίωνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα γαλατο-ρωμαϊκά εργαστήρια κεραμικής της Αργκόν, ιδιαίτερα οι φούρνοι του Λαβουά και του Αβοκούρ, παρήγαγαν μαζικά κεραμικά από τον 1ο έως τον 4ο αιώνα. Η περιοχή ήταν επίσης γνωστή για την παραγωγή και εξαγωγή προϊόντων γυαλιού. Οι μεροβιγγιανές νεκροπόλεις της περιοχής, που μερικές φορές καταλαμβάνουν τις θέσεις των ρωμαϊκών τοποθεσιών, φανερώνουν τη συνέχεια της κατοίκησης του τόπου ανάμεσα στην τελευταία εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και στον Μεσαίωνα.[1]
Τον Μεσαίωνα, η περιοχή γνώρισε τις πρώτες εκχερσώσεις, ειδικά γύρω από τις κιστερκιανές μονές που εγκαταστάθηκαν και δεν ήταν μόνο θρησκευτικά κέντρα, αλλά έγιναν κέντρα οικονομικής ανάπτυξης. Πολλές νέες πόλεις ιδρύθηκαν για να προσελκύσουν νέους πληθυσμούς, όπως οι σημερινές κοινότητες Νεβίλ-ω-Πον, Φλοτάν-αν-Αργκόν, Πασαβάν-αν-Αργκόν και άλλες. Η πρωτοβουλία προήλθε από τον κόμη της Καμπανίας ή τον κόμη του Μπαρ.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα, η Αργκόν δεν θεωρούνταν ως αυτόνομη περιοχή αλλά ως κοινή περιοχή μεταξύ των δύο μεγάλων περιοχών, της Καμπανίας και της Λωρραίνης.
18ος και 19ος αιώνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.jpg)
Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, η περιοχή κοντά στα σύνορα ήρθε στο προσκήνιο με τη φυγή στη Βαρέν του Λουδοβίκου ΙΣΤ' και τη σύλληψή του στη Βαρέν το 1791 και λίγο αργότερα με τη μάχη του Βαλμί το 1792 τον Σεπτέμβριο του 1792. Ο γαλλικός επαναστατικός στρατός υπό τις διαταγές των στρατηγών Σαρλ Ντυμουριέ και Φρανσουά Κελλερμάν σταμάτησε εκεί την εισβολή στρατευμάτων της Αυστρίας-Πρωσίας, που διοικούνταν από τον δούκα του Μπράουνσβαϊγκ.
Κατά τη διάρκεια του γαλλοπρωσικού πολέμου του 1870, το κέντρο και ο νότος της Αργκόν κατακτήθηκαν από τον Πρωσικό στρατό και τους συμμάχους του από τις 25 Αυγούστου. Το βόρειο τμήμα της περιοχής πέρασε υπό γερμανικό έλεγχο μετά τη μάχη του Μπωμόν στις 30 Αυγούστου. Η Αργκόν ήταν μία από τις περιοχές που παρέμειναν κατεχόμενες ως ενέχυρο της καταβολής της αποζημίωσης πολέμου που επεβλήθη στη Γαλλία προς τη Γερμανία βάσει της Συνθήκης της Φρανκφούρτης. Η εκκένωση πραγματοποιήθηκε τελικά το 1872 για το νομό Μαρν και το 1873 για τους νομούς Μεζ και Αρδέννες.[2]
Η οικονομία της περιοχής κατά τον 18ο και τον πρώιμο 19ο αιώνα ήταν τοπικού χαρακτήρα. Η παρουσία πολλών ποταμών, μεγάλων δασών και σιδηρομεταλλεύματος οδήγησε στην κατασκευή πολλών μύλων και μικρών σιδηρουργείων. Μεταξύ 1708 και 1880, στην περιοχή αναπτύχθηκε η κατασκευή πήλινων ειδών από φαγεντιανή.[3]
Κατά τον 19ο αιώνα, η ανακάλυψη μεταλλικών στοιχείων ανέπτυξε μια μικρή βιομηχανία λιπασμάτων από τα μέσα του αιώνα (πρώτος μύλος το 1855). Η δραστηριότητα αυξήθηκε και για να στέλνουν τα λιπάσματα σε όλη τη Γαλλία, διευρύνθηκε ο σιδηροδρομικός σταθμός του Γκρανπρέ. Η δραστηριότητα διήρκεσε περισσότερο από μισό αιώνα και παρήκμασε προς τα τέλη του αιώνα λόγω του ανταγωνισμού από νέες πηγές φωσφορικών αλάτων. Ο τελευταίος μύλος έκλεισε μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Α' Παγκόσμιος Πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ετών του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, η περιοχή και ιδιαίτερα το δάσος έγιναν και πάλι τόπος έντονης στρατιωτικής δράσης. Συγκρούσεις μεταξύ των γερμανικών και των συμμαχικών δυνάμεων έλαβαν χώρα εδώ το φθινόπωρο και το χειμώνα το 1914, το καλοκαίρι του 1915, η μάχη του Βερντέν το 1916-1917 και το φθινόπωρο του 1918. Κατά τη διάρκεια της επίθεσης Μεζ-Αργκόν (1918), πολλοί Αμερικανοί στρατιώτες κέρδισαν το Μετάλλιο Τιμής αλλά υπήρξαν και πολλές απώλειες τόσο στο γερμανικό όσο και στο συμμαχικό στρατόπεδο.
Το αμερικανικό Μνημείο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου στο Μονφωκόν μνημονεύει τη λαμπρή νίκη της αμερικανικής Πρώτης στρατιάς στην επίθεση του Μεζ-Αργκόν, 26 Σεπτεμβρίου - 11 Νοεμβρίου 1918, και αποτίει φόρο τιμής στις ηρωικές υπηρεσίες των στρατιών της Γαλλίας στο σημαντικό μέτωπο μάχης όπου το μνημείο έχει κατασκευαστεί. Αποτελείται από μια μεγάλη δωρική στήλη από γρανίτη και στην κορυφή υπάρχει ένα άγαλμα που συμβολίζει την Ελευθερία. Το μνημείο βρίσκεται 33 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Βερντέν. Κοντά βρίσκεται το Αμερικανικό Νεκροταφείο και Μνημείο της Μεζ-Αργκόν.
-
Θέση του μετώπου, 9 Σεπτεμβρίου 1914 -
Γερμανικό πυροβολικό, Αργκόν 1915. -
Το δάσος της Αργκόν τον Οκτώβριο 1915 κατεστραμμένο από τις οβίδες -
Γερμανοί στρατιώτες στο δάσος της Αργκόν, Μάιος 1915 -
Τρένο μεταφέρει στρατιώτες και προμήθειες -
Εγκατάσταση νέας γερμανικής θέσης, 1916. -
Περιοχές στην αριστερή όχθη του Μεύση. Χάρτης του 1917. -
Τα ερείπια του Αβοκούρ, 1918.
Η Αργκόν είναι ένα από τα εμβληματικά σημεία στο δυτικό μέτωπο του Α' Παγκόσμιου Πολέμου και ο Σύλλογος «Τοπία και Μνήμες του Μεγάλου Πολέμου» επιδιώκει να αναγνωριστεί από την Unesco ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς. [4]Τα πολυάριθμα γερμανικά, γαλλικά και αμερικανικά στρατιωτικά κοιμητήρια στην περιοχή μαρτυρούν τις μάχες στις οποίες έχασαν τη ζωή τους χιλιάδες στρατιώτες. Ανάμεσα σε πολλά είναι και το Εθνικό κοιμητήριο του Σαιν-Τομά-αν-Αργκόν, το Γερμανικό στρατιωτικό νεκροταφείο στο Απρεμόν[5], το Αμερικανικό νεκροταφείο του Ρομάνι-σου-Μονφωκόν και πολλά άλλα.
Τουρισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σήμερα, οι τουριστικές υποδομές (εξοχικές κατοικίες, πανδοχεία, κάμπινγκ κλπ.) προσφέρουν στους επισκέπτες που αναζητούν την ησυχία και τη φύση μια ευχάριστη διαμονή. Τα λοφώδη τοπία, τα δάση και η πλούσια κληρονομιά του 16ου και 17ου αιώνα (κάστρα και μοναστήρια) την καθιστούν ελκυστική τουριστική περιοχή.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Michel Gazenbeek (contributeur : Sander Van der Leeuw), «L'Argonne dans l'Antiquité, Étude d'une région productrice de céramique et de verre », Gallia, vol. 60, no 1, 2003, p. 269-317
- ↑ Daniel Hochedez, « La guerre franco-allemande et l'occupation en Argonne (1870-1873)», Horizons d'Argonne, no 87, juin 2010, p. 13-48
- ↑ . «Les faïenceries d'Argonne et de France : Les Islettes ou Le Bois d'Epense».
- ↑ . «paysages-et-sites-de-memoire.fr/site/largonne/».
- ↑ . «cimetiere-militaire-allemand-d-apremont». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2019.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Τουρισμός στην περιοχή Αργκόν Αρχειοθετήθηκε 2019-11-21 στο Wayback Machine.
|