Απόστολος Αλεξανδρής

Απόστολος Αλεξανδρής
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Απόστολος Αλεξανδρής (Ελληνικά)
Γέννηση	1879; Λαμία
Θάνατος	12 Απριλίου 1961 ή 1961;
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	νέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός; διπλωμάτης; δημόσιος υπάλληλος
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Κόμμα Φιλελευθέρων και Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας; Υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας; Υπουργός Εσωτερικών της Ελλάδας; Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας της Ελλάδας; Υπουργός Δικαιοσύνης της Ελλάδας; Υπουργός Γεωργίας της Ελλάδας; Υπουργός Άνευ Χαρτοφυλακίου της Ελλάδας; Υπουργός Ταχυδρομείων, Τηλεγράφων και Τηλεφώνων της Ελλάδας; μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Καρδίτσας)
	δεδομένα

Ο Απόστολος Αλεξανδρής (1879 - 12 Απριλίου 1961) ήταν Έλληνας πολιτικός, βουλευτής Καρδίτσας, υπουργός και πρεσβευτής στη Βέρνη αλλά και συνεργάτης των Ναζί επί Κατοχής.^[1]

Πολιτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στη Λαμία και οι γονείς του ήταν πρόσφυγες που είχαν εγκατασταθεί εκεί από τη Θεσσαλία. Ο Αλεξανδρής ασχολήθηκε με τα κοινά από νεότατη ηλικία και εξελέγη ανεξάρτητος βουλευτής Καρδίτσας στις εκλογές του 1905. Εντάχθηκε στη λεγόμενη «Ομάδα των Ιαπώνων».^[2] Αργότερα προσχώρησε στο Κόμμα Φιλελευθέρων. Στην κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου ανέλαβε υπουργός Εκκλησιαστικών και Δημόσιας Εκπαίδευσης, από τις 19 Οκτωβρίου 1910 ως τις 13 Ιουνίου 1912^[3] Έπειτα ανέλαβε υπουργός Εξωτερικών, από τις 28 Νοεμβρίου 1922 ως τις 5 Νοεμβρίου 1923.^[4] και υπουργός Γεωργίας από τις 22 Δεκεμβρίου 1930 ως τις 26 Μαΐου 1932.

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής αποτέλεσε συνεργάτη των Ναζί και συνέβαλε καθοριστικά στην δημιουργία και στη στελέχωση των ναζιστικών ταγμάτων ασφαλείας στη Θεσσαλία.^[5] Χρημάτισε επίσης για βραχύβια θητεία υπουργός Εσωτερικών (και προσωρινός υπουργός ΤΤΤ και Εμπορικής Ναυτιλίας την ίδια περίοδο) από τις 24 ως τις 27 Ιανουαρίου 1947, Δικαιοσύνης από τις 27 Ιανουαρίου ως τις 27 Αυγούστου 1947 και Οικονομικών από τις 4 Απριλίου ως τις 4 Νοεμβρίου 1946. Τέλος, από τις 4 Νοεμβρίου 1946 ως τις 24 Ιανουαρίου 1947 υπηρέτησε ως υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος (1910) του δημοτικιστικού σωματείου Εκπαιδευτικός Όμιλος.^[6] Ως το θάνατό του, τον Απρίλιο του 1961, ήταν ο τελευταίος εν ζωή πολιτικός που ήταν μέλος της κυβέρνησης Βενιζέλου του 1910.^[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ ^1,0 ^1,1 «Απεβίωσε χθες ο Απόστολος Αλεξανδρής. Σήμερα η κηδεία του», εφ. Ελευθερία (13 Απριλίου 1961), σελ. 8.
↑ «Ομάδα των "Ιαπώνων"», sansimera.gr. Ανακτήθηκε στις 14-05-2018.
↑ «Κυβέρνησις Ελευθερίου Βενιζέλου, Από 6.10.1910 έως 25.2.1915» Αρχειοθετήθηκε 2014-09-11 στο Wayback Machine.. Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης.
↑ Μακρυδημήτρης, Αντώνης (2000), Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας, 1829-2000. Αθήνα: Καστανιώτης, σελ.81. ISBN 9789600329414.
↑ Βασιλική Λάζου - Δημήτρης Σκαλτσής, ΕΑΣΑΔ: οι πρόθυμοι συνεργάτες των Γερμανών, στον συλλογικό τόμο "Κατοχική Βία (1939 - 1945), Η ελληνική & ευρωπαϊκή εμπειρία", εκδόσεις Ασίνη - δήμος Ν, Σκουφά, Κομμένο Άρτας - Αθήνα 2016, σελ. 107
↑ Χαραλάμπους, Δημήτρης (1987). Ο Εκπαιδευτικός Όμιλος: η δράση του για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και η διάσπασή του. Θεσσαλονίκη: Αφοί Κυριακίδη. σελίδες 53, 66.

[eleftheria-1] 1,0 ^1,1 «Απεβίωσε χθες ο Απόστολος Αλεξανδρής. Σήμερα η κηδεία του», εφ. Ελευθερία (13 Απριλίου 1961), σελ. 8.

[2] «Ομάδα των "Ιαπώνων"», sansimera.gr. Ανακτήθηκε στις 14-05-2018.

[GGTK-3] «Κυβέρνησις Ελευθερίου Βενιζέλου, Από 6.10.1910 έως 25.2.1915» Αρχειοθετήθηκε 2014-09-11 στο Wayback Machine.. Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης.

[4] Μακρυδημήτρης, Αντώνης (2000), Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας, 1829-2000. Αθήνα: Καστανιώτης, σελ.81. ISBN 9789600329414.

[Λάζου-5] Βασιλική Λάζου - Δημήτρης Σκαλτσής, ΕΑΣΑΔ: οι πρόθυμοι συνεργάτες των Γερμανών, στον συλλογικό τόμο "Κατοχική Βία (1939 - 1945), Η ελληνική & ευρωπαϊκή εμπειρία", εκδόσεις Ασίνη - δήμος Ν, Σκουφά, Κομμένο Άρτας - Αθήνα 2016, σελ. 107

[6] Χαραλάμπους, Δημήτρης (1987). Ο Εκπαιδευτικός Όμιλος: η δράση του για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και η διάσπασή του. Θεσσαλονίκη: Αφοί Κυριακίδη. σελίδες 53, 66.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]