Αποστροφή (ταινία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αποστροφή
Repulsion
ΣκηνοθεσίαΡόμαν Πολάνσκι
ΠαραγωγήΤζιν Γκουτόφσκι
ΣενάριοΡόμαν Πολάνσκι
Ζεράρ Μπρας
Ντέιβιντ Στόουν
ΙστορίαΡόμαν Πολάνσκι
Ζεράρ Μπρας
ΠρωταγωνιστέςΚατρίν Ντενέβ
Ιβόν Φιρνό
Ίαν Χέντρι
Τζον Φρέιζερ
ΜουσικήΤσίκο Χάμιλτον
ΦωτογραφίαΓκίλμπερτ Τέιλορ
ΜοντάζΆλαστερ Μακάιντιρ
Εταιρεία παραγωγήςCompton Films
Tekli British Productions
ΔιανομήCompton Films
Κυκλοφορία11 Ιουνίου 1965 (Ηνωμένο Βασίλειο)
Διάρκεια105 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένο Βασίλειο Ηνωμένο Βασίλειο
Γλώσσααγγλικά
Προϋπολογισμός£65,000
Ακαθάριστα έσοδα$3.1 εκατομμύρια[1]

Η Αποστροφή (αγγλικά: Repulsion) είναι βρετανική ταινία ψυχολογικού τρόμου παραγωγής 1965, σε σκηνοθεσία του Ρόμαν Πολάνσκι και με πρωταγωνιστές τους Κατρίν Ντενέβ, Ίαν Χέντρι, Τζον Φρέιζερ και Ιβόν Φιρνό. Το σενάριο είναι των Ζεράρ Μπρας και Πολάνσκι, και αφορά μια νεαρή εσωστρεφή γυναίκα, η οποία βρίσκει το σεξ απωθητικό και αφότου η αδελφή της πηγαίνει για διακοπές, εκείνη μένει μόνη στο σπίτι και γίνεται όλο και περισσότερο μοναχική και αποκόπτεται από την πραγματικότητα. Γυρισμένη στο Λονδίνο, είναι η πρώτη αγγλόφωνη ταινία[2] του Πολάνσκι και η πρώτη μακράς διαρκείας, μετά την ταινία Γυμνός Πειρασμός (Nóz w wodzie, 1962).

Η ταινία προβλήθηκε πρώτα στο Φεστιβάλ Καννών το 1965, προτού προβληθεί στον κινηματογράφο παγκοσμίως. Με την κυκλοφορία της, η Αποστροφή έλαβε διθυραμβικές κριτικές και σήμερα θεωρείται ως μια από τις καλύτερες ταινίες του Πολάνσκι.[3][4][5] Λόγω της φωτογραφίας του Γκίλμπερτ Τέιλορ, προτάθηκε για ένα βραβείο BAFTA.

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κάρολ Λεντού, μια όμορφη Βελγίδα μανικιουρίστα, ζει στο Λονδίνο με την μεγαλύτερη αδελφή της Χέλεν. Η Κάρολ είναι εξαιρετικά αποκομμένη και ζορίζεται με τις καθημερινές της αλληλεπιδράσεις. Ένας μνηστήρας, ο Κόλιν, είναι ερωτευμένος μαζί της και κάνει ένθερμες προσπάθειες για να την διεκδικήσει. Η Κάρολ προβληματίζεται από τη σχέση της αδελφής της με έναν άνδρα ονόματι Μάικλ, τον οποίον φαίνεται να αντιπαθεί. Είναι ανήμπορη να κοιμηθεί, λόγω του ότι ακούει την αδελφή της με τον φίλο της να κάνουν έρωτα. Όταν η Κάρολ επιστρέφει στο σπίτι από τη δουλειά, ενοχλείται από μια ρωγμή στο πεζοδρόμιο. Ο Κόλιν πέφτει κατά λάθος πάνω της και εκείνη δυσκολεύεται να του απαντήσει όταν εκείνος της μιλάει. Την οδηγεί μέχρι το σπίτι της και προσπαθεί να την φιλήσει αρκετές φορές, αλλά εκείνη τον απωθεί, τρέχει προς τις σκάλες και βουρτσίζει δυνατά τα δόντια της, προτού κλάψει. Η Χέλεν έρχεται αντιμέτωπη με την Κάρολ, η οποία πέταξε τα υπάρχοντα του Μάικλ. Το επόμενο πρωί, η Χέλεν φεύγει για διακοπές στην Ιταλία με τον Μάικλ. Στο σπίτι, η Κάρολ βγάζει το κουνέλι από το ψυγείο. Αντί να το μαγειρέψει, η προσοχή της αποσπάται από διάφορα πράγματα στο διαμέρισμά της, συμπεριλαμβανομένου ενός χρησιμοποιημένου αντικειμένου στα ρούχα του Μάικλ. Ενώ επιχειρεί να το πετάξει, το μυρίζει και κάνει εμετό. Αφότου δοκιμάζει ένα από τα φορέματα της αδελφής της, βλέπει μια σκοτεινή φιγούρα στον καθρέπτη. Εκείνη τη νύχτα, ακούει βήματα έξω από την κρεβατοκάμαρά της.

Ένα πρωινό που κάνει μπάνιο, καθώς βγαίνει, το νερό ξεχειλίζει. Όταν ανάβει το φως, ο τοίχος ραγίζει. Κλειδώνεται στο δωμάτιό της και ακούει ξανά βήματα. Αυτήν τη φορά, έχει την παραίσθηση ότι ένας άνδρας εισβάλει στο διαμέρισμά της και την βιάζει. Ξυπνάει στο χολ από ένα τηλεφώνημα του Κόλιν, αλλά εκείνη το κλείνει. Η Κάρολ δεν έχει πάει στη δουλειά για τρεις ημέρες. Ενώ κάνει μανικιούρ, μαχαιρώνει το δάκτυλο της πελάτισσας, με αποτέλεσμα να τη στείλουν νωρίτερα σπίτι. Το κεφάλι του λαγού που δε μαγείρεψε βρίσκεται στην τσάντα της. Στο διαμέρισμα, κοιτάζει μια παλιά οικογενειακή φωτογραφία και ο τοίχος πίσω από τη φωτογραφία σπάει σαν γυαλί. Εμφανίζεται ο Κόλιν, αλλά εκείνη αρνείται να του ανοίξει και τότε εκείνος μπαίνει απότομα μέσα. Της εξομολογείται τον έρωτά του, αλλά εκείνη τον χτυπάει με ένα κηροπήγιο. Καθαρίζει το αίμα και τοποθετεί το πτώμα του Κόλιν στην μπανιέρα. Στο κρεβάτι, έχει ξανά τις ίδιες παραισθήσεις περί βιασμού. Ξυπνάει το επόμενο πρωί, γυμνή στο πάτωμα. Αργότερα, εμφανίζονται χέρια στον τοίχο, τα οποία την τραβάνε. Μετά από ένα περίεργο τηλεφώνημα, κόβει το καλώδιο.

Ο σπιτονοικοκύρης εισβάλει στο διαμέρισμα, καθώς έχει καθυστερήσει να πληρώσει το νοίκι. Η Κάρολ τον πληρώνει, ενώ εκείνος αηδιάζεται από την κατάσταση που βρίσκεται το διαμέρισμα. Της κάνει άσεμνη πρόταση, προκειμένου να μη χρειαστεί να πληρώσει το νοίκι, κάνοντας ένα επιθετικό βήμα, αλλά εκείνη του κόβει το λαρύγγι με το ξυράφι του Μάικλ. Έπειτα, βυθίζεται σε όλο και πιο έντονες παραισθήσεις.

Όταν η Χέλεν και ο Μάικλ φθάνουν στο σπίτι, η Χέλεν αναστατώνεται από την κατάσταση του διαμερίσματος. Ο Μαίκλ πέφτει πάνω στη Χέλεν βλέποντας το νεκρό σώμα του Κόλιν. Η Χέλεν βρίσκει την Κάρολ κάτω από το κρεβάτι της σε κατατονική κατάσταση. Οι γείτονες μπαίνουν μέσα ενώ ο Μάικλ την κουβαλάει έξω, χαμογελαστή. Η τελική σκηνή εστιάζει σε αντικείμενα του διαμερίσματος, καταλήγοντας σε μια οικογενειακή φωτογραφία, δείχνοντας την Κάρολ σε μικρή ηλικία να κοιτάζει κάτι άλλο, ενώ οι υπόλοιποι χαμογελούν στην κάμερα.

Διανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κατρίν Ντενέβ ως Καρόλ/Κάρολ Λεντού
  • Ιβόν Φιρνό ως Ελέν/Χέλεν Λεντού
  • Ίαν Χέντρι ως Μάικλ
  • Τζον Φρέιζερ ως Κόλιν
  • Πάτρικ Γουάιμαρκ ως Σπιτονοικοκύρης
  • Βάλερι Τέιλορ ως Μαντάμ Ντενίζ
  • Τζέιμς Βίλιρς ως Τζον
  • Χέλεν Φρέιζερ ως Μπρίτζετ
  • Χιου Φάτσερ ως Ρέτζι
  • Μάικ Πρατ ως εργαζόμενος
  • Ρενέ Χιούστον ως Δεσποινίς Μπαλτς[6]
  • Μόνικα Μέρλιν ως Κυρία Ρέντελσαμ
  • Ιμότζεν Γκρέιαμ ως Μανικιουρίστα

Θέματα και ύφος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία είναι ασυνήθιστη για μια τρομακτική ταινία που παρουσιάζει μια γυναίκα δολοφόνο.[5] Εξερευνά την αποστροφή που νιώθει η Κάρολ για την ανθρώπινη σεξουαλικότητα και ειδικότερα η επιμονή του μνηστήρα της.[7]

Έχει υπαινιχθεί ότι η ταινία υπονοεί ότι ο πατέρας της μπορεί να την κακοποίησε σεξουαλικά ως παιδί, η οποία είναι η βάση των νευρώσεων του κλονισμού της.[8] Άλλοι κριτικοί έχουν επισημάνει ότι το γεγονός ότι η Κάρολ χρησιμοποιεί κατ'επανάληψη αντικείμενα που έχουν σχέση με τον φίλο της αδελφής της, τον Μάικλ,[9] καθώς και η παρουσία του, προκαλούν σε μεγάλο βαθμό την Κάρολ στην αρχή της ταινίας.[10]

Επίσης, η ταινία προσεγγίζει το θέμα της υπέρβασης των ορίων, με την Ταμάρ Μακντόναλντ να δηλώνει ότι είδε την Κάρολ να αρνείται να αποδεχθεί την αναμενόμενη "πορεία της θηλυκότητας".[11]

Αναπτύσσει όλο και περισσότερο την οπτική γωνία της πρωταγωνίστριας. Οι ακολουθίες των ονείρων είναι ιδιαίτερα έντονες.[12]

Η ταινία Αποστροφή ήταν το πρώτο μέρος της "Τριλογίας του Διαμερίσματος" του Πολάνσκι, με τις ταινίες Το Μωρό της Ρόζμαρι (Rosemary's Baby, 1968) και Ο Ένοικος (The Tenant, 1976) να ακολουθούν, οι οποίες είναι εξίσου ταινίες τρόμου και λαμβάνουν χώρα μέσα σε διαμερίσματα.[13][14]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Répulsion (1965)». JP's Box Office. 
  2. «Repulsion». BBC Programmes. BBC. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2018. 
  3. Morgan, Kim (27 Σεπτεμβρίου 2009). «Roman Polanski Understands Women: Repulsion». The Huffington Post. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2013. 
  4. Adams, Sam (26 Ιουλίου 2009). «Roman Polanski's 'Repulsion'». Los Angeles Times. A Second Look. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2013. 
  5. 5,0 5,1 Bradshaw, Peter (3 Ιανουαρίου 2013). «Repulsion – review». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2013. 
  6. «Repulsion». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2013. 
  7. Robson, Leo (28 December 2012). «The dazed brutality at the heart of Roman Polanski's films». The Guardian. https://www.theguardian.com/film/2012/dec/28/roman-polanski-films-retrospective. Ανακτήθηκε στις 22 August 2013. 
  8. David Bordwell, Noel Carroll (1996). Post-Theory: Reconstructing Film Studies. University of Wisconsin Press. σελίδες 213–214. ISBN 0299149447. 
  9. Carl Royer, B Lee Cooper (2005). The Spectacle of Isolation in Horror Films: Dark Parades. Routledge. σελίδες 79–81. ISBN 078902263X. 
  10. Caputo, Davide (2012). Polanski and Perception: The Psychology of Seeing and the Cinema of Roman Polanski. Intellect Ltd. σελ. 100. ISBN 978-1841505527. 
  11. Jeffers McDonald, Tamar (2010). Virgin Territory: Representing Sexual Inexperience in Film. Wayne State University Press. σελίδες 145–152. ISBN 978-0814333181. 
  12. «Wettbewerb/In Competition». Moving Pictures, Berlinale Extra (Berlin): 38. 11–22 February 1998. 
  13. Wojtas, Michael (31 Οκτωβρίου 2013). «The keys to Polanski's apartment trilogy and Rosemary's Baby». Impose Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2013. 
  14. Orr, John· Ostrowska, Elżbieta (2006). The Cinema of Roman Polanski. Wallflower Press. σελ. 122. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]