Απαγχομένη

Η λέξη Απαγχομένη ήταν μία αρχαία θρησκευτική επίκληση, και συγκεκριμένα ένα επίθετο της θεάς Αρτέμιδας που σημαίνει «η απαγχονισμένη» ή «αυτή που απαγχονίζει τον εαυτό της». Η προέλευση της επικλήσεως μνημονεύεται ως η παρακάτω παράδοση από τον Παυσανία: Κοντά στην κωμόπολη Καφυά (Καφύαι) της Αρκαδίας, σε μια τοποθεσία που ονομαζόταν Κονδυλέα, υπήρχε ένα ιερό άλσος της «Αρτέμιδος Κονδυλεάτιδος». Μια φορά που κάποια αγόρια έπαιζαν σε αυτό, πέρασαν έναν σπάγγο γύρω από τον λαιμό του αγάλματος της θεάς και είπαν αστειευόμενα ότι θα έπνιγαν την Αρτέμιδα. Αλλά κάποιοι περαστικοί από τις Καφύες που τα βρήκαν σε αυτή τη δραστηριότητα, τα λιθοβόλησαν μέχρι θανάτου.

Μετά από αυτό το συμβάν, όλες οι γυναίκες στην κωμόπολη που έμεναν έγκυες, είχαν πρόωρους τοκετούς-αποβολές και όλα τα παιδιά τους έρχονταν στον κόσμο νεκρά. Αυτό το φαινόμενο δεν έπαψε μέχρι που τα σώματα των αγοριών τάφηκαν όπως έπρεπε και καθιερώθηκε μια ετήσια θυσία προς τις χθόνιες θεότητες που εκπροσωπούσαν τις ψυχές τους, μετά από έναν χρησμό του Απόλλωνα. Το μέχρι τότε επίθετο-επίκληση «Κονδυλεάτις» για τη θεά άλλαξε τότε σε «Απαγχομένη».

Πολλοί σύγχρονοι μελετητές θεωρούν αυτή την παράδοξη επίκληση ως σχετιζόμενη με ελληνικές παραδόσεις κατά τις οποίες ομοιώματα μιας θεάς της βλάστησης κρεμιόνταν από ένα δέντρο («αιώρα»). Η κλασσικίστρια Χέλεν Κινγκ ωστόσο συνδέει τον μύθο με δοξασίες σχετικές με τη γυναικεία αναπαραγωγική υγεία και τις ενδείξεις ότι η Άρτεμις ήταν μια θεά χωρίς φύλο.