Αουσάνο Μεδιολάνων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αουσάνο
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος567
Μιλάνο
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Eορτασμός αγίου3 Σεπτεμβρίου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαεπίσκοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αουσάνο (ιταλικά : Ausano) ήταν αρχιεπίσκοπος Μεδιολάνων λίγο μετά τα μέσα του έκτου αιώνα. Τιμάται ως άγιος από την Καθολική Εκκλησία, η οποία τιμά την μνήμη του στις 3 Σεπτεμβρίου.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με το Catalogus archiepiscoporum Mediolanensium[1], η επισκοπή του τοποθετείται μεταξύ εκείνων του Βιτάλιου και του Ονοτάτο, λίγο μετά τα μέσα του έκτου αιώνα. Ο ίδιος κατάλογος του αναθέτει 2 χρόνια θητείας και λέει ότι κηδεύτηκε στις 3 Σεπτεμβρίου στην εκκλησία του Αγίου Στεφάνου ντε Ροτάμ. Παραδοσιακά η επισκοπική του θητεία ορίζεται στα έτη 566-567[2], ενώ πιο πρόσφατες μελέτες την τοποθετούν μεταξύ 556 και 559 ή μεταξύ 558 και 561, επί παπικής εξουσίας του Πάπα Πελαγίου Α'.[3].

Μάλιστα, πιστεύεται ότι ο ανώνυμος Μιλανέζος επίσκοπος που αναφέρεται σε κάποιες επιστολές του Πάπα Πελάγιου Α' (556-561) πρέπει να ταυτιστεί με τον Αουσάνο. Σε μια επιστολή, που χρονολογείται μεταξύ Σεπτεμβρίου 558 και Μαρτίου 560[4], ο ποντίφικας παραπονέθηκε στον πατρίκιο Ιωάννη, επειδή ο Παυλίνος Α΄, επίσκοπος της Ακουιλείας, είχε χειροτονήσει επίσκοπο όχι στην επισκοπική του έδρα, ως συνήθως, αλλά στο Μιλάνο, με έναν «σχισματικό επίσκοπο», ο οποίος είχε αρνηθεί να υπογράψει την καταδίκη των "τριών κεφαλαίων" που επικυρώθηκε στη σύνοδος της Κωνσταντινούπολης το 553 και επικυρώθηκε από τον Πάπα Βιγίλιο· Σε μια δεύτερη επιστολή, που χρονολογείται την άνοιξη του 559[5], ο Πελάγιος μάλιστα συνιστά στον πατρίκιο Βαλεριανό να συλλάβει τους δύο επισκόπους και να τους πάει στον αυτοκράτορα στην Κωνσταντινούπολη.

Προκάτοχος
Βιτάλιος
Αρχιεπίσκοπος Μιλάνου Διάδοχος
Ονοράτος

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Catalogus Archiepiscoporum Mediolanensium Αρχειοθετήθηκε 2017-09-25 στο Wayback Machine., Monumenta Germaniae Historica, Scriptores, vol. VIII, Hannover 1848, p. 103.
  2. Pius Bonifacius Gams, Series episcoporum Ecclesiae Catholicae, Leipzig 1931, pp. 795. Baldassare Oltrocchi, Archiepiscoporum Mediolanensium series historico-chronologica, vol. I, p. 181.
  3. Bertocchi, BS, II, coll. 615-616. Toso D'Arenzano, DBI. Stein, Chronologie des métropolitains schismatiques…, p. 131.
  4. DHGE, vol. V, col. 932.
  5. Pietri, Prosopographie de l'Italie chrétienne, I, p. 238.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]