Αντώνιος, ιππότης Γκριμάλντι
| Αντώνιος, ιππότης Γκριμάλντι | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Antoine Grimaldi (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 2 Οκτωβρίου 1697 Παρίσι |
| Θάνατος | 28 Νοεμβρίου 1784 ή 1784[1] Μονακό |
| Τόπος ταφής | Καθεδρικός ναός της Παρθένου Μαρίας στο Μονακό |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Αντώνιος Α΄ του Μονακό[2] |
| Οικογένεια | Οίκος των Γκριμάλντι |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Πρίγκιπας του Μονακό d:Q99520942 (1732–1784) |
| Θυρεός | |
 | |
Ο Αντώνιος ιππότης [του] Γκριμάλντι, γαλλ.: Antoine le Chevalier [de] Grimaldi, (Παρίσι, 2 Οκτωβρίου 1697 – Μονακό, 28 Νοεμβρίου 1784) ήταν ο de facto ηγεμόνας του Μονακό μεταξύ 1732 και 1784. Ήταν νόθος γιος του Aντωνίου Α΄ Πρίγκιπα του Μονακό και της χορεύτριας Ελισάβετ Ντυφόρ (ονομαζόμενη Babé), αναγνωρίστηκε από τον πατέρα του το 1715. [3] [4] Ήταν ηγεμόνας του Μονακό με την ιδιότητα του αντιβασιλιά για τον απόντα Πρίγκιπα.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο ιππότης του Γκριμάλντι έγινε γενικός κυβερνήτης του Μονακό στις 20 Μαΐου 1732, όταν ο κουνιάδος του Ιάκωβος Α΄ Πρίγκιπας του Μονακό και ο νεαρός ανιψιός του Ονορέ Γ΄ Πρίγκιπας του Μονακό μετακόμισαν στο Οτέλ Ματινόν στο Παρίσι και παρέμειναν εκεί, ακόμη και μετά την ανακήρυξη το 1734 του Ονορέ Γ΄ ως Πρίγκιπα του Μονακό.
Αυτή η κατάσταση παρέμεινε ίδια για μισό αιώνα μέχρι το θάνατο του Αντωνίου το 1784, όταν ο Ονορέ Γ' ήταν ήδη 64 ετών.
Ο Αντώνιος ιππότης Γκριμάλντι ήταν ένας ικανός αντιβασιλιάς. Για παράδειγμα, επέτυχε να κρατήσει το Μονακό έξω από τον Πόλεμο της Αυστριακής Διαδοχής (1740–1748).
Δεν νυμφεύτηκε και απεβίωσε στις 28 Νοεμβρίου 1784. Τα λείψανά του μεταφέρθηκαν το 1966 στην Αψίδα του Καθεδρικού Ναού του Μονακό.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11522.htm#i115220.
- ↑ 2,0 2,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Favre, Georges (1974). Histoire musicale de la principauté de Monaco du XVIe au XXe siècle (στα Γαλλικά). Editions des Archives du Palais Princier. σελ. 24.
- ↑ Biographie, Nouvelle (1857). Nouvelle biographie universelle [afterw.] générale, publ. sous la direction de m. le dr. Hoefer (στα Γαλλικά). σελ. 70.
|