Αντριάνο (πόλη)
| Αντριάνο Άντριαν Comune | |
|---|---|
| Gemeinde Andrian Comune di Adriano | |
| Διοικητικές πληροφορίες | |
| Χώρα |  Ιταλία |
| Περιφέρεια | Τρεντίνο-Άλτο Άντιτζε |
| Επαρχία | Μπολτσάνο |
| Περιοχή | |
| Υψόμετρο | 1.866 μ. |
| Πληθυσμός | (31-12-2010) |
| Πυκνότητα | 260,5 κατ./χλμ² |
| Άλλες πληροφορίες | |
| Ταχυδρομικός κώδικας | 39010 |
| Ζώνη ώρας | UTC+1 |
| Τοποθεσία | |
  Αντριάνο Άντριαν | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
Το Αντριάνο ή Άντριαν (ιταλικά: Andriano, γερμανικά: Andrian) είναι κωμόπολη της Ιταλίας με 1,042 κατοίκους[1] στην Αυτόνομη επαρχία του Μπολτσάνο. Βρίσκεται χτισμένο στη δεξιά όχθη του Αδίγη στις Δολομιτικές Άλπεις και στους πρόποδες του "Monte Macaion" στα 1.866 μέτρα.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το όνομα του αναφέρεται για πρώτη φορά το 1186 ως "Άντριαν" και το 1240 ως "Aendrian", προερχόμενο από το ρωμαϊκό ανδρικό όνομα Andrius ή Andraeus[2]. Αξιοσημείωτα είναι τα ερείπια του κάστρου Festenstein, που αναφέρεται ότι κατασκευάστηκε το 1220 και στέκεται σε ένα βράχο πάνω από το χωριό[3][4].
Δημογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 97,32% των κατοίκων έχει μητρική γλώσσα τα Γερμανικά, το 2,55% τα Ιταλικά κι ένα 0,13% τα Λαδινικά[5]. Το 1921 είχε 410 κατοίκους, για να γνωρίσει μεγάλη αύξηση το 1971 σε 602 και το 1991 σε 758 κατοίκους.
Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η οικονομία του Αντριάνο στηρίζεται στον τουρισμό και υπάρχουν εγκαταστάσεις τόσο για χειμερινό, όσο και για θερινό τουρισμό. Άλλη κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η κτηνοτροφία, ενώ υψηλό ποσοστό εργάζεται στις γύρω πόλεις, όπως το Μπολτσάνο.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Dato Istat
- ↑ AA.VV., Nomi d'Italia. Novara, Istituto Geografico De Agostini, 2004, e Egon Kühebacher, Die Ortsnamen Südtirols und ihre Geschichte, vol. 1, Bolzano: Athesia, 1995, p. 32.
- ↑ Cfr. Oswald Trapp, Tiroler Burgenbuch, vol. 2: Burggrafenamt, Bolzano-Innsbruck, 1973.
- ↑ Magdalena Hörmann - Jürgen Fricker - Meinhard Khuen-Belasi, Festenstein, in Tiroler Burgenbuch, vol. X: Überetsch und Südtiroler Unterland, Bolzano, Athesia, 2011, pp. 51-64. ISBN 978-88-8266-780-1
- ↑ Astat informazioni Nr. 17 - agosto 2002
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
