Αντρέ Βιλμς
Αντρέ Βιλμς | |
---|---|
![]() | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | André Wilms (Γαλλικά) |
Γέννηση | 29 Απριλίου 1947[1][2][3] Στρασβούργο[4][5] |
Θάνατος | 9 Φεβρουαρίου 2022[6][5] 13ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[5] |
Τόπος ταφής | Κοιμητήριο της Μονμάρτρης |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Ιδιότητα | ηθοποιός θεάτρου, ηθοποιός ταινιών, ηθοποιός τηλεόρασης, ηθοποιός[7], σκηνοθέτης[7], μουσικός[7] και τραγουδιστής[7] |
Τέκνα | Mathieu Bauer |
Βραβεύσεις | Αξιωματικός του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (17 Ιανουαρίου 2013)[8] και European Film Award for Best Supporting Actor (1992)[9] |
![]() | |
Ο Αντρέ Βιλμς (Γαλλικά: André Wilms, 29 Απριλίου 1947 – 9 Φεβρουαρίου 2022) ήταν Γάλλος ηθοποιός του κινηματογράφου, της τηλεόρασης και θεατρικός σκηνοθέτης [10] ο οποίος εμφανίστηκε επίσης σε γερμανικές και φινλανδικές ταινίες. Ο Βιλμς κέρδισε το βραβείο Καλύτερου Β' Ανδρικού Ρόλου στα Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου του 1992 για την ερμηνεία του στην ταινία Η ζωή των μποέμ (1992) του Άκι Καουρισμάκι. [11]
Ο Βιλμς γεννήθηκε το 1947 στο Στρασβούργο της Αλσατίας. Έχει συνεργαστεί ως ηθοποιός στα έργα «Φάουστ» του Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε, «Ο θάνατος του Δαντόν» του Γκέοργκ Μπίχνερ και «Ο πόλος» του Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ. [12] Ήταν γνωστός ως αγαπημένος ηθοποιός του Φινλανδού σκηνοθέτη Άκι Καουρισμάκι. [13] Πέθανε στις 9 Φεβρουαρίου 2022, σε ηλικία 74 ετών. [14]
Φιλμογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Πρωτότυπος τίτλος | Τίτλος στα Ελληνικά | Ρόλος |
---|---|---|---|
1981 | Il faut tuer Birgitt Haas | Φόλκερ | |
1983 | Stella | Μπροσό | |
1984 | Le tartuffe | Ταρτούφος | Νταμί |
1985 | Les poings fermés | Ανρί | |
1987 | Η φωτογραφία | Κριστιάν | |
Field of Honor | Στο πεδίο της τιμής | γυρολόγος | |
1988 | La Lectrice | άντρας στον δρόμο | |
Drôle d'endroit pour une rencontre | Ζορζ | ||
La vie est un long fleuve tranquille | Ζαν | ||
1989 | Monsieur Hire | Ο κύριος Ιρ | επιθεωρητής |
1990 | Tatie Danielle | δρ Βιλμς | |
Europa Europa | Ρόμπερτ Κέλερμαν | ||
Aventure de Catherine C. | Αντρέ Λουέν | ||
1991 | Ισημερία | αρχαιολόγος | |
1992 | Sexes faibles ! | Ζιλ Λα Σεσνέ | |
La Vie de bohème | Η ζωή των μποέμ | Μαρσέλ Μαρξ | |
La révolte des enfants | κύριος Αλέξης | ||
Coupable d'innocence ou quand la raison dort | Ανρί Μπικέν | ||
1994 | L'enfer | Σε ζηλεύω | δρ Αμού |
Leningrad Cowboys Meet Moses | Λαζάρ / Τζόνσον / Ελάια | ||
1995 | Iron Horsemen | Αντρέ | |
Le grand blanc de Lambaréné | Άλμπερτ Σβάιτσερ | ||
1996 | Les derniers jours d'Emmanuel Kant | Βαζιάνσκι | |
1999 | Juha | Ο Γιούχα | Σεμέικα |
2000 | Scardanelli | Φρίντριχ Χέλντερλιν / Σκαρντανέλι | |
2001 | Tanguy | ψυχίατρος | |
2002 | Une part du ciel | φύλακας | |
2003 | Brocéliande | καθηγητής Βερνέ | |
Bienvenue chez les Rozes | Καλώς ήρθατε στο σπίτι των Ροζέ | Ντανιέλ | |
2004 | La confiance règne | πατέρας της Κριστέλ | |
2007 | Le temps d'un regard | κύριος Ζιλ | |
2009 | Ricky | Ρίκι, τα φτερά ενός αγγέλου | γιατρός |
La véritable histoire du Chat Botté | τέρας (φωνή) | ||
2010 | Pauline et François | Μορίς | |
Sans laisser de traces | Δίχως ίχνη | Φρανσουά Μισλέ | |
2011 | Le Havre | Το λιμάνι της Χάβρης | Μαρσέλ Μαρξ [15] |
Americano | Αμερικάνο | Γερμανός | |
Roses à crédit | κύρος Ντονέλ | ||
Robert Mitchum est mort | Ο Ρόμπερτ Μίτσαμ είναι νεκρός | Τεξανός / Στρέλερ | |
2013 | Un château en Italie | Ένας πύργος στην Ιταλία [16] | Αντρέ |
2014 | Pause | Φερνάν | |
Über-Ich und Du | Κουρτ Λέντιχ | ||
Tu veux... ou tu veux pas? | Θέλεις ή δεν θέλεις; | Μισέλ Σαμπριέ | |
2015 | Le combat ordinaire | Ιμπέρ Μορέ | |
The Forbidden Room | χειρουργός | ||
Voyage en Chine | Ρισάρ Ρουσό | ||
2016 | Marie et les naufragés | Κοσμό | |
Marie Curie | Ευγένιος Κιουρί | ||
2017 | Hannah | σύζυγος της Χάνα | |
Ôtez-moi d'un doute | Για καλό και για κακό | Ζοζέφ Λεφκάν [17] | |
2018 | Un juif pour l'exemple | Ένας Εβραίος για παραδειγματισμό | Ζακ Σεσέ |
La femme la plus assassinée du monde | Πόσες φορές να σε σκοτώσω; | Ιζέν | |
2019 | Lune de miel | Ζιλμπέρ Μπρε | |
Debout sur la montagne | ιερέας | ||
Wie ich lernte, bei mir selbst Kind zu sein | θείος Λουί | ||
2020 | Une belle équipe | παππούς | |
Le sel des larmes | πατέρας του Λουκ | ||
2022 | Maigret | Ο επιθεωρητής Μεγκρέ και το μυστήριο της νεκρής κοπέλας | Καπλάν |
Βραβεία και υποψηφιότητες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Βραβείο | Υποψήφιο έργο | Αποτέλεσμα |
---|---|---|---|
1992 | Βραβείο Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου Β' Ανδρικού Ρόλου | Η ζωή των μποέμ | Νίκη |
2011 | Βραβείο Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου Καλύτερου Ηθοποιού | Το λιμάνι της Χάβρης | Υποψηφιότητα |
2012 | Βραβείο Lumière Καλύτερου Ηθοποιού | ||
2015 | Trophees Francophones du Cinema για τον καλύτερο δεύτερο ανδρικό ρόλο | Pause | |
2021 | Βραβείο Διεθνούς Κινηματογραφόφιλης Εταιρείας για τον Καλύτερο Β' Ανδρικό Ρόλο | Le sel des larmes |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 134948181. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2015.
- ↑ filmportal.de. 88d9f8f90b6a4104a77db747e8c933ec. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Discogs. 1037609. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Fichier des personnes décédées mirror. Cb2nfmmR-pZR. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2022.
- ↑ www
.la-croix .com /Deces-Andre-Wilms-comedien-fetiche-Aki-Kaurismaki-2022-02-10-1301199558. - ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. pna2017952499. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ www
.culture .gouv .fr /Nous-connaitre /Organisation /Conseil-de-l-Ordre-des-Arts-et-des-Lettres /Arretes-de-Nominations-dans-l-ordre-des-Arts-et-des-Lettres /Nomination-dans-l-ordre-des-Arts-et-des-Lettres-janvier-2013. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. - ↑ www
.europeanfilmacademy .org /European-Film-Awards-Winners-1992 .81 .0 .html. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. - ↑ «André Wilms, Gueule d'acteur». France Culture (στα Γαλλικά). 10 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.
- ↑ «European Film Academy : European Film Awards Winners 1992». www.europeanfilmacademy.org. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.
- ↑ «André Wilms». www.onassis.org. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2025.
- ↑ «Γαλλία: Πέθανε ο Αντρέ Βιλμς, ο ηθοποιός φετίχ του Άκι Καουρισμάκι». iefimerida.gr. 10 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2025.
- ↑ «Décès d'André Wilms, comédien fétiche d'Aki Kaurismäki». La Croix. 10 February 2022. https://www.la-croix.com/Deces-Andre-Wilms-comedien-fetiche-Aki-Kaurismaki-2022-02-10-1301199558. Ανακτήθηκε στις 10 February 2022.
- ↑ «Το λιμάνι της Χάβρης». Ριζοσπάστης. 5 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2025.
- ↑ Ρούσσος, Γιώργος (29 Σεπτεμβρίου 2014). «Ανορθόδοξη ερωτική ιστορία σ' έναν «Πύργο Στην Ιταλία»». tvxs.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2025.
- ↑ «Βγαίνει 9 Αυγούστου στη χώρα μας η Γαλλική ταινία Για καλό και για κακό». THE BEST. 4 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2025.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ο Αντρέ Βιλμς, στο IMDb.