Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αντρέ Αντουάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αντρέ Αντουάν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		André Antoine (Γαλλικά)
Γέννηση31  Ιανουαρίου 1858[1][2][3]
Λιμόζ[4][5]
Θάνατος19  Οκτωβρίου 1943[6]
Le Pouliguen
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[2]
ΣπουδέςΛύκειο Κοντορσέ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηθοποιός[5]
θεατρικός σκηνοθέτης
σκηνοθέτης κινηματογράφου
ηθοποιός θεάτρου
κριτικός θεάτρου[7]
σκηνοθέτης[5]
Επηρεάστηκε απόΧένρικ Ίψεν
Εμίλ Ζολά
Οικογένεια
ΤέκναAndré-Paul Antoine
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΛεγεώνα της Τιμής
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Αντρέ Αντουάν (André_Antoine, 31 Ιανουρίου 1858 - 23 Οκτώβρη 1943) ήταν ένας ερασιτέχνης Γάλλος ηθοποιός, θεατρικός διευθυντής, σκηνοθέτης θεάτρου και κινηματογράφου, κριτικός θεάτρου και μεγάλος μεταρρυθμιστής του θεάτρου στα τέλη του 19ου αιώνα.[8] Είναι γνωστός για το ανέβασμα νατουραλιστικών έργων με νατουραλιστικό τρόπο σκηνοθεσίας, παρακάμπτοντας την γαλλική λογοκρισία, μέσω της ίδρυσης του συνδρομητικού θεατρικού θιάσου Theatre Libre (προφέρεται "Τεάτρ Λιμπρ"). Θεωρείται ο πατέρας της σύγχρονης σκηνοθεσίας στην Γαλλία.[9]

Η ζωή του και το Theatre Libre

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αντρέ Αντουάν γεννήθηκε στη Λιμόζ της Γαλλίας, το 1858. Η οικογένεια του μετακόμισε στο Παρίσι όταν εκείνος ήταν οκτώ ετών, πήγε σχολείο και άρχισε να δουλεύει από τα δεκατρία του.[10]

Ο νεαρός Αντρέ Αντουάν δούλευε ως κλητήρας σε εταιρεία γκαζιού και συμμετείχε ως κομπάρσος σε ορισμένους επαγγελματικούς θιάσους του Παρισιού και έκανε περιστασιακές εμφανίσεις σε ένα ερασιτεχνικό θεατρικό σχήμα, το επονομαζόμενο Archer Theatre. Όταν τους ζήτησε να ανεβάσει μια παράσταση ενός έργου του Εμίλ Ζολά, το Jacques Damour, εκείνοι του το αρνήθηκαν. Αποφασισμένος παρόλα αυτά να πραγματοποιήσει το όραμά του, δημιούργησε τον θίασο Theatre Libre στο Παρίσι το 1887.

Το Theatre Libre λειτουργούσε ως συνδρομητικό θέατρο: μόνο τα μέλη του είχαν πρόσβαση στα έργα που ανέβαιναν. Έτσι ο θίασος απέφυγε την γαλλική λογοκρισία και εξασφάλισε την πρόσβαση σε όλα τα απαγορευμένα νατουραλιστικά έργα της εποχής. Ήδη από το 1888, ο Αντουάν άρχισε να παρουσιάζει ένα έργο ξένου δραματουργού κάθε χρόνο, όπως: Το κράτος του ζόφου του Τολστόϊ, τους Βρικόλακες και την Αγριόπαπια του Ίψεν, τα οποία παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στο Παρίσι.

Πέρα από χώρος ανάδειξης και προβολής νέων έργων, το Theatre Libre λειτούργησε και ως χώρος πειραματισμού νέων τεχνικών παραγωγής παραγωγής του θεάματος. Επηρεασμένος από τον τρόπο λειτουργίας του θιάσου του Μάινινγκεν, εντείνοντας τις προσπάθειες για ιστορική ακρίβεια στην αναπαράσταση. Έδωσε μεγάλη σημασία στον περιβάλλοντα σκηνικό χώρο, υποστηρίζοντας πως κάθε έργο απαιτεί το δικό του ιδιαίτερο σκηνικό. Επέμεινε ιδιαίτερα στο "ομαδικό παίξιμο" και απαιτούσε από τους ηθοποιούς του θιάσου του (παρότι ήταν ερασιτέχνες), φυσικό παίξιμο και όχι στομφώδεις απαγγελίες.

Ο θίασος του έπαιξε στο Παρίσι, στο Βέλγιο, στην Ολλανδία, στην Ιταλία και στην Αγγλία. Έπαιξε ακόμη και στην Κωνσταντινούπολη.[11] Η υψηλή ποιότητα των παραγωγών του, τον οδηγούσε συχνά σε χρεοκοπία. Το 1894 αποχώρησε από τον θίασο, έχοντας ανεβάσει 184 έργα.

Αποχωρώντας από το Theatre Libre, άνοιξε το Theatre Antoine το 1897, ένα καθαρά επαγγελματικό θέατρο. Το 1906 διορίστηκε διευθυντής του θεάτρου Odeon, το οποίο και εκσυγχρόνισε.

Η δουλειά του Αντουάν άσκησε μεγάλη επιρροή στο έργο των Όττο Μπράμ, Στανισλάφσκι και Ντάντσενκο.[12]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0031134. Ανακτήθηκε στις 15  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12276039q. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. antoine-andre.
  4. ↑ connection.ebscohost.com/c/reference-entries/24749806/antoine-andr.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 theaterencyclopedie.nl/wiki/index.php?curid=7465.
  6. ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. Ανακτήθηκε στις 21  Οκτωβρίου 2019.
  7. ↑ Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  8. ↑ Στρατής, Δάνος (10 Ιανουαρίου 2019). «Αντουάν Αντρέ: Ο εκπρόσωπος του γαλλικού νατουραλισμού | Θεατρικές Μορφές». MAXMAG. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2024. 
  9. ↑ Antoine, μτφ. Δαμιανός Κωνσταντινίδης (2015-12-24). «Κουβεντούλα για τη σκηνοθεσία». Σκηνή: 364–379 Pages. doi:10.26262/SKENE.V0I7.4939. http://ejournals.lib.auth.gr/skene/article/view/4939. 
  10. ↑ «ANDRE ANTOINE » 26 Nov 1943 » The Spectator Archive». The Spectator Archive. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2024. 
  11. ↑ Glytzouris, Antonis (2020-01-01). «Ο Αντρέ Αντουάν και το πρόβλημα του Νατουραλισμού στην καθ’ ημάς Ανατολή». Αρετή Βασιλείου, Κωνσταντίνα Γεωργιάδη, Αντρέας Δημητριάδης, Κωνσταντίνα Ριτσάτου (επιμ.), Ιστορία και ιστοριογραφία του νεοελληνικού θεάτρου. Πρακτικά επιστημονικού συνεδρίου προς τιμήν του Θόδωρου Χατζηπανταζή, Ρέθυμνο, 1-3 Ιουνίου 2018, Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών, Ρέθυμνο, σ. 160-183. https://www.academia.edu/45015288/%CE%9F_%CE%91%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%AD_%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%85%CE%AC%CE%BD_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CF%84%CE%BF_%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B2%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%9D%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D_%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CE%BA%CE%B1%CE%B8_%CE%B7%CE%BC%CE%AC%CF%82_%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE. 
  12. ↑ Κωνσταντινίδης, Δαμιανός (01-01-2013). «"Ο σκηνοθέτης: ένας ηγεμόνας που μένει στη σκιά', του Μπερνάρ Ντορτ». Σκήνη, το Περιοδικό του Τμήματος Θεάτρου του ΑΠΘ. http://ikee.lib.auth.gr/record/275175. 

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Brockett, O. G. 1., & Hildy, F. J. 1. (2008). History of the theatre. 10th ed. Boston, Pearson.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα André Antoine στο Wikimedia Commons


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αντρέ_Αντουάν&oldid=10748066"