Αντισφαίριση στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 2020

Αντισφαίριση; στους Αγώνες της 32ης Ολυμπιάδας
Τόπος	Ariake Coliseum
Ημερομηνίες	24 Ιουλίου – 1 Αυγούστου 2021
Αρ. αγωνισμάτων	5; (2 ανδρών, 2 γυναικών, 1 μικτό)
Συμμετοχές	172 από 45 χώρες
	← 2016 2024 →

Η Αντισφαίριση στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 2020, διεξήχθει από τις 24 Ιουλίου μέχρι την 1 Αυγούστου 2021, στο Πάρκο Τένις Αριάκε (Ariake Coliseum), στο Τόκιο.

Στο τουρνουά συμμετείχαν 172 παίκτες σε 5 διαφορετικά αγωνίσματα: Το Μονό Ανδρών, το Διπλό Ανδρών, το Μονό Γυναικών, το Διπλό Γυναικών και το Διπλό Μικτό. Το τελευταίο, εμφανίστηκε για 3η συνεχόμενη φορά μετά την επιστροφή του σε Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες το 2012. H οργανωτική επιτροπή των Αγώνων, ανακοίνωσε ότι η επιφάνεια του γηπέδου θα είναι της DecoTurf. Αυτή ήταν η 5η φορά που αυτή η επιφάνεια χρησιμοποιείται σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ο Άντι Μάρεϊ της Μεγάλης Βρετανίας είναι ο δύο φορές Ολυμπιονίκης στο Μονό Ανδρών το 2012 και το 2016. Η Μόνικα Πούινγκ, του Πουέρτο Ρίκο είναι η τελευταία Ολυμπιονίκης, αλλά δεν επέστρεψε για να υπερασπιστεί τον τίτλο της.^[1] Το μεγαλύτερο φαβορί του τουρνουά ήταν ο Σέρβος Νόβακ Τζόκοβιτς, ο οποίος πήγαινε για το Χρυσό Σερί. Εν τέλει δεν κατάφερε να εξασφαλίσει κάποιο μετάλλιο.

Ολυμπιακή Πρόκριση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ολυμπιακή Πρόκριση στα αγωνίσματα του Μονού, βασίστηκε κυρίως στην Παγκόσμια Κατάταξη της 14ης Ιουνίου 2021. Σε κάθε κατηγορία (άνδρες και γυναίκες), επιλέγονταν οι 56 κορυφαίοι αθλητές και αθλήτριες, ενώ κάθε ΕΟΕ δεν μπορούσε να δηλώσει περισσότερους από 4 σε κάθε κατηγορία. 6 θέσεις ανά κατηγορία διανέμονταν ανά ήπειρο στις ΕΟΕ που δεν είχαν καταφέρει να προκρίνουν κανένα αθλητή ή αθλήτρια, 1 θέση ανά κατηγορία ανήκει στην Ιαπωνία ως διοργανώτρια χώρα και άλλη 1 στον/στην προηγούμενο/η Ολυμπιονίκη ή στον/η πιο πρόσφατο/η Πρωταθλητή/ρια Γκραν Σλαμ. Έτσι συμπληρώνεται ο αριθμός των 64 στα δύο αγωνίσματα του Μονού.

Στα αγωνίσματα του Διπλού Ανδρών και Γυναικών, προκρίνονται συνολικά 32 ζευγάρια. 10 θέσεις κατοχυρώνονται από τους 10 πρώτους της Παγκόσμιας Κατάταξης, οι οποίοι μπορούν να επιλέξουν για ζευγάρι, όποιον παίκτη της ΕΟΕ τους επιθυμούν, αρκεί να βρίσκεται στο Tοπ 300 της Κατάταξης. Οι υπόλοιπες 21 θέσεις διανέμονται ανάλογα με με την θέση των ζευγαριών στην Κατάταξη, όπως προκύπτει από τον συνδυασμό των ατομικών τους θέσεων. 1 θέση σε κάθε φύλο κατοχυρώνεται και πάλι από την διοργανώτρια χώρα.

Στο Διπλό Μικτό, υπήρχαν θέσεις διαθέσιμες για 16 ζευγάρια. Όλα τα ζευγάρια αποτελούνται από παίκτες που είχαν ήδη προκριθεί σε κάποιο από τα προηγούμενα αγωνίσματα. Τα 15 ζευγάρια με την καλύτερη θέση στην συνδυαστική κατάταξη, κέρδιζαν την πρόκριση και σε αυτό το αγώνισμα, ενώ μια θέση κατοχυρώθηκε ξανά από την Ιαπωνία.

Μορφή Αγωνίσματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα αγωνίσματα των Μονών για άντρες και γυναίκες πραγματοποιοήθηκαν σε 6 διαφορετικούς γύρους (ξεκινώντας από τον Γύρο των 64), αυτά των Διπλών σε 5 (ξεκινώντας από τον Γύρο των 32) και το Διπλό Μικτό σε 4 (ξεκινώντας από τον Γύρο των 16). Σε κάθε γύρο ορίζονταν ζευγάρια αντιπάλων που θα αγωνίζονταν σε νοκ-άουτ αγώνες, με το/τους νικητή/ές να συνεχίζει/ουν στο επόμενο γύρο και τον/τους ηττημένο/ους να βγαίνει/ουν εκτός αγώνα. Οι δύο ηττημένοι των ημιτελικών, μονομάχησαν μεταξύ τους για την διεκδίκηση του χάλκινου μεταλλίου.

Πρόγραμμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ημερομηνία	24/7	25/7	26/7	27/7	28/7	29/7	30/7	31/7	1/8
Ημέρα	Σάββατο	Κυριακή	Δευτέρα	Τρίτη	Τετάρτη	Πέμπτη	Παρασκευή	Σάββατο	Κυριακή
Ώρα Ένρξης	11:00	11:00	11:00	11:00	11:00	11:00	12:00	12:00	12:00
Μονό ανδρών	Γύρος των 64		Γύρος των 32		Γύρος των 16	Προημιτελικά	Ημιτελικοί	Χάλκινο Μετάλλιο	Τελικός
Μονό γυναικών	Γύρος των 64		Γύρος των 32	Γύρος των 16	Προημιτελικά	Ημιτελικοί	—	Χάλκινο Μετάλλιο/Τελικός	—
Διπλό ανδρών	Γύρος των 32		Γύρος των 16	Προημιτελικά	Ημιτελικοί	—	Χάλκινο Μετάλλιο/Τελικός	—	—
Διπλό γυναικών	Γύρος των 32		Γύρος των 16		Προημιτελικά	Ημιτελικοί	—	Χάλκινο Μετάλλιο	Τελικός
Διπλό μικτό	—	—	—	—	Γύρος των 16	Προημιτελικά	Ημιτελικοί	Χάλκινο Μετάλλιο	Τελικός

Συμμετέχουσες χώρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρακάτω παρουσιάζεται αναλυτικά ο αριθμός των αθλητών που συμμετείχαν στο άθλημα από κάθε ΕΟΕ:

Σύνοψη μεταλλίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πίνακας μεταλλίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Θέση	Χώρα	Χρυσά	Αργυρά	Χάλκινα	Σύνολο
1	Ρώσοι αθλητές	1	2	0	3
2	Ελβετία	1	1	0	2
	Κροατία	1	1	0	2
	Τσεχία	1	1	0	2
5	Γερμανία	1	0	0	1
6	Αυστραλία	0	0	1	1
	Βραζιλία	0	0	1	1
	Ισπανία	0	0	1	1
	Νέα Ζηλανδία	0	0	1	1
	Ουκρανία	0	0	1	1
Σύνολο (10 χώρες)		5	5	5	15

Αγωνίσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αγώνισμα	Χρυσό	Αργυρό	Χάλκινο
Μονό ανδρών λεπτομέρειες	Αλεξάντερ Ζβέρεφ Γερμανία	Κάρεν Κατσάνοφ Ρώσοι αθλητές	Πάμπλο Καρένιο Μπούστα Ισπανία
Διπλό ανδρών λεπτομέρειες	Νίκολα Μέκτιτς Μάτε Πάβιτς Κροατία	Μάριν Τσίλιτς Ιβάν Ντόντιτζ Κροατία	Μάρκους Ντάνιελ Μάικλ Βίνους Νέα Ζηλανδία

Μονό γυναικών λεπτομέρειες	Μπελίντα Μπένσιτς Ελβετία	Μαρκέτα Βοντρούσοβα Τσεχία	Ελίνα Σβιτολίνα Ουκρανία
Διπλό γυναικών λεπτομέρειες	Μπάρμπορα Κρετζίκοβα Κατερίνα Σινιάκοβα Τσεχία	Μπελίντα Μπένσιτς Βικτόρια Γκόλουμπιτς Ελβετία	Λάουρα Πιγκόσι Λουίζα Στεφάνι Βραζιλία

Διπλό μικτό λεπτομέρειες	Αναστασία Παβλιουτσένκοβα Αντρέι Ρούμπλεφ Ρώσοι αθλητές	Έλενα Βέσνινα Ασλάν Καράτσεφ Ρώσοι αθλητές	Άσλεϊ Μπάρτι Τζον Πιρς Αυστραλία

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ «DecoTurf® Chosen for Tennis Courts at the 2020 Olympics in Tokyo». www.businesswire.com (στα Αγγλικά). 1 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2021.

[1] «DecoTurf® Chosen for Tennis Courts at the 2020 Olympics in Tokyo». www.businesswire.com (στα Αγγλικά). 1 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2021.

[1]