Αντιαθλητικό φάουλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Τζόρνταν Φάρμαρ (αριθμός 5 στα μωβ) κάνει αντιαθλητικό φάουλ στον Ρατζόν Ρόντο (αριθμός 9 στα λευκά), καθώς ο Ρόντο επιχειρεί ένα κάρφωμα.

Στην καλαθοσφαίριση, το αντιαθλητικό φάουλ είναι ένα προσωπικό φάουλ που περιλαμβάνει υπερβολική ή βίαιη επαφή που θα μπορούσε να τραυματίσει τον παίκτη που υπέπεσε σε φάουλ. Ένα καταφανές φάουλ μπορεί να είναι ακούσιο ή σκόπιμο- ο τελευταίος τύπος ονομάζεται επίσης "εσκεμμένο φάουλ" στο ΝΒΑ. Ωστόσο, δεν είναι όλα τα εσκεμμένα φάουλ κραυγαλέα φάουλ, καθώς αποτελεί αποδεκτή στρατηγική η εσκεμμένη διάπραξη φάουλ (χωρίς πρόθεση τραυματισμού) προκειμένου να ανακτηθεί η κατοχή της μπάλας και να ελαχιστοποιηθεί ο χρόνος που μεσολαβεί στο ρολόι του αγώνα. Επιπλέον το χτύπημα στο κεφάλι του αντιπάλου και η κλοτσιά ή πάτημα στο ποδι του αντιπάλου (και στην άμυνα και στην επίθεση ισχύουν τα ίδια) χρεώνονται ως αντιαθλητικά

ΝΒΑ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Εθνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης (NBA) καθιέρωσε το αντιαθλητικό φάουλ για να αποτρέψει την επαφή που, εκτός του ότι είναι αντίθετη με τους κανόνες, θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια ή την υγεία του αντιπάλου. Όταν εισήχθη το αντιαθλητικό φάουλ την περίοδο 1990–91, η μόνη ποινή πέρα από αυτή του κοινού προσωπικού φάουλ ήταν ότι ο προπονητής της ομάδας που υπέπεσε στην παράβαση μπορούσε να επιλέξει ποιός παίκτης θα εκτελέσει τις ελεύθερες βολές που θα προέκυπταν.[1] Από τη χρονιά 1990–91, η ομάδα που δέχεται την επίθεση διατηρεί επίσης την κατοχή της μπάλας μετά από ένα καταφανέστατο φάουλ, εκτός από τις ελεύθερες βολές.[1]

Το ΝΒΑ ορίζει δύο επίπεδα καταφανών φάουλ, το καταφανές φάουλ-πέναλτι (1) και το καταφανές φάουλ-ποινή (2).[2] Το Αντιαθλητικό 1ου τύπου είναι "περιττή επαφή που διαπράττεται από παίκτη εναντίον αντιπάλου", ενώ το πιο σοβαρό Αντιαθλητικό 2ου τύπου είναι "περιττή και υπερβολική επαφή που διαπράττεται από παίκτη εναντίον αντιπάλου" [3] Το Αντιαθλητικό 2ου τύπου έχει ως αποτέλεσμα την άμεση αποβολή του παίχτη. Το Αντιαθλητικό 1ου τύπου δεν συνεπάγεται αποβολή του παραβάτη, εκτός εάν ο ίδιος παίκτης διαπράξει δεύτερο αντιαθλητικό φάουλ 1ου τύπου στο ίδιο παιχνίδι. Ούτως, τα Αντιαθλητικά φάουλ 1ου και 2ου τύπου είναι ανάλογα με την κίτρινη κάρτα και την κόκκινη κάρτα που χρησιμοποιούνται σε διάφορα άλλα αθλήματα. Οι διαιτητές του NBA έχουν τη διακριτική ευχέρεια να καθορίσουν ποιό επίπεδο θα καλέσουν. Από την περίοδο 2006–07, όλα τα αντιαθλητικά φάουλ 2ου τύπου ελέγχονται μέσω άμεσης επανάληψης και ενδέχεται να υποβαθμιστούν ως αποτέλεσμα της αναθεώρησης. [1]

Τα αντιαθλητικά φάουλ 2ου είδους συνεπάγονται αυτόματη επιβολή προστίμου στον παίκτη που τα διαπράττει. [2] Επιπλέον, το ΝΒΑ έχει ένα σύστημα "βαθμών ποινής", σύμφωνα με το οποίο οι παίκτες που διαπράττουν ένα αντιαθλητικό 1ου ή 2ου είδους βαθμολογούνται με έναν ή δύο βαθμούς ποινής, αντίστοιχα. Κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου, η συγκέντρωση περισσότερων από πέντε βαθμών συνεπάγεται αυτόματη αποβολή. [1] Κατά τη διάρκεια των πλέι οφ του ΝΒΑ, επιβάλλεται ποινή αποκλεισμού ενός ή δύο αγώνων για κάθε βαθμό ποινής που συγκεντρώνει ένας παίκτης πάνω από τρεις συνολικά. [3]

Τακτική παιχνιδιού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι αποδεκτή στρατηγική στο μπάσκετ για μια ομάδα που βρίσκεται πίσω στο σκορ να κάνει φάουλ σκόπιμα στα τέλη του αγώνα, σε μία προσπάθεια να ανακτήσει την κατοχή της μπάλας, ελαχιστοποιώντας παράλληλα τον χρόνο που περνάει στο ρολόι του αγώνα. Ένα κοινό προσωπικό φάουλ δίνει στην ομάδα που κάνει φάουλ την ευκαιρία να ανακτήσει την κατοχή της μπάλας με ριμπάουντ σε χαμένη ελεύθερη βολή. Εναλλακτικά, αν η ομάδα που έχει υποπέσει σε παράβαση εκτελέσει και τις δύο ελεύθερες βολές, η ομάδα που έχει κάνει φάουλ θα έχει την κατοχή της μπάλας, δίνοντάς της ενδεχομένως την ευκαιρία να πετύχει τρίποντο, το οποίο αν πετύχει, δίνει κέρδος ενός πόντου στην ομάδα που έχει κάνει φάουλ.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο κανόνας του αντιαθλητικού φάουλ αποτρέπει το ανεπιθύμητο, δυνητικά τραυματικό παιχνίδι, καταλογίζοντας την κατοχή της μπάλας στην ομάδα που έχει παραβιαστεί ως επιπλέον ποινή. Εάν η ομάδα που εκτέλεσε το φάουλ κριθεί ότι διέπραξε αντιαθλητικό φάουλ, η ομάδα που υπέπεσε στην παράβαση διατηρεί την κατοχή της μπάλας μετά από κάθε προσπάθεια ελεύθερης βολής. Καθώς δεν υπάρχει αλλαγή στην κατοχή της μπάλας, δεν υπάρχει κανένα όφελος για την ομάδα που διέπραξε το αντιαθλητικό φάουλ. Ούτως, οι ομάδες που επιχειρούν μία στρατηγική εσκεμμένου φάουλ πρέπει να το κάνουν χωρίς τα φάουλ τους να κριθούν ως κατάφωρα.

FIBA[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι κανόνες καλαθοσφαίρισης της Διεθνούς Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης (FIBA) έχουν παρόμοια φάουλ αλλά χρησιμοποιούν διαφορετικούς όρους.

  • Το αντιαθλητικό φάουλ της FIBA είναι συγκρίσιμο με το Αντιαθλητικό 1ου τύπου. Δύο σε ένα παιχνίδι από τον ίδιο παίκτη ή ένα αντιαθλητικό και μία τεχνική ποινή καταλήγουν σε αυτόματη αποβολή αυτού του παίκτη. Οποιοδήποτε από τα ακόλουθα πέντε κριτήρια συνιστά αντιαθλητικό φάουλ: [4]
    • Κ1: Το φάουλ δεν αποτελεί νόμιμη προσπάθεια άμεσου παιχνιδιού της μπάλας σύμφωνα με το πνεύμα και την πρόθεση των κανόνων.
    • Κ2: Το φάουλ είναι μια υπερβολική, σκληρή επαφή που προκαλείται από έναν παίκτη στην προσπάθειά του να παίξει τη μπάλα ή έναν αντίπαλο.
    • Κ3: Υπάρχει μια περιττή επαφή που προκαλείται από τον αμυντικό παίκτη προκειμένου να σταματήσει την πρόοδο της επιθετικής ομάδας στο τρανζίσιον. Αυτό ισχύει έως ότου ο επιθετικός παίκτης αρχίσει να ρίχνει.
    • Κ4: Υπάρχει επαφή του αμυντικού παίκτη από πίσω ή πλάγια σε αντίπαλο σε μια προσπάθεια να σταματήσει τον αιφνιδιασμό και δεν υπάρχει αμυντικός παίκτης μεταξύ του επιθετικού παίκτη και του καλαθιού των αντιπάλων. Αυτό ισχύει έως ότου ο επιθετικός παίκτης αρχίσει να ρίχνει.
    • Κ5: Οποιαδήποτε επαφή του αμυντικού παίκτη με αντίπαλο στον αγωνιστικό χώρο, όταν το ρολόι του αγώνα δείχνει 2:00 λεπτά ή λιγότερο στην τέταρτη περίοδο και σε κάθε παράταση, όταν η μπάλα είναι εκτός ορίων για ρίψη και βρίσκεται ακόμα στα χέρια του διαιτητή ή στη διάθεση του παίκτη που εκτελεί τη ρίψη.
  • Το φάουλ αποκλεισμού της FIBA είναι συγκρίσιμο με το αντιαθλητικό 2ου τύπου και έχει ως αποτέλεσμα την άμεση αποβολή του παραβάτη. Ορίζεται στο εγχειρίδιο κανονισμών ως οποιαδήποτε κατάφωρη αντιαθλητική ενέργεια από παίκτες, αναπληρωματικούς, προπονητές κλπ.

Η ποινή για αυτά τα φάουλ στο μπάσκετ με πλήρες γήπεδο είναι δύο ελεύθερες βολές και μια ρίψη από τη γραμμή ρίψης στο μπροστινό γήπεδο της ομάδας.

Στην παραλλαγή του μισού γηπέδου 3x3, η ποινή είναι επίσης δύο ελεύθερες βολές, αλλά η κατοχή μετά τις ελεύθερες βολές ποικίλλει ανάλογα με το βαθμό του φάουλ. Μετά το πρώτο αντιαθλητικό φάουλ ενός παίκτη, η κατοχή περνάει στην ομάδα που είχε το δικαίωμα κατοχής κατά τη στιγμή του παιχνιδιού. Μετά από οποιοδήποτε φάουλ που οδηγεί σε αποβολή, η κατοχή περνάει στην ομάδα που δεν παραβιάζει. Η μόνη εξαίρεση είναι η περίπτωση διπλού αντιαθλητικού φάουλ- σε μια τέτοια περίπτωση δεν δίνονται ελεύθερες βολές.

Σχολικοί κανόνες των Ηνωμένων Πολιτειών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι κανονισμοί των αμερικανικών κολεγίων και λυκείων ορίζουν το καταφανές φάουλ ως ένα προσωπικό φάουλ ή τεχνική ποινή που είναι ακραίο ή σοβαρό.

NCAA[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επιτροπή εποπτείας των κανόνων παιχνιδιού του NCAA υιοθέτησε τον «κατάφωρο» όρο πριν από την περίοδο 2011-12 για το μπάσκετ ανδρών και γυναικών. [5] Ωστόσο, η επιτροπή κανονισμών του NCAA για τις γυναίκες εγκατέλειψε τον όρο "θρασύ", με ισχύ από τη χρονιά 2017-18, υπέρ των όρων "αντιαθλητικό" και "αποβλητικό" της FIBA. [6] Αυτά τα φάουλ υπολογίζονται ως προσωπικά φάουλ και τεχνικές ποινές .

  • Το αντιαθλητικό 1ου τύπου (ανδρών) ή το αντιαθλητικό φάουλ (γυναικών) περιλαμβάνει υπερβολική ή σοβαρή επαφή κατά τη διάρκεια μιας ζωντανής μπάλας, συμπεριλαμβανομένου ειδικά όταν ένας παίκτης "κουνάει τον αγκώνα και κάνει παράνομη, μη υπερβολική επαφή με αντίπαλο πάνω από τους ώμους". Αυτή η επίθεση περιλαμβάνει το προηγούμενο "σκόπιμο φάουλ", δηλαδή το φάουλ σε αντίπαλο παίκτη για να αποτρέψει ένα εύκολο σκοράρισμα. Μόνο στο γυναικείο μπάσκετ, το αντιαθλητικό φάουλ περιλαμβάνει επίσης τα τεχνικά φάουλ σε επαφή με νεκρή μπάλα. Η ποινή για ένα αντιαθλητικό φάουλ 1ου τύπου ή αντιαθλητικό φάουλ είναι δύο ελεύθερες βολές και ρίψη για την αντίπαλη ομάδα στο σημείο εκτός ορίων που βρίσκεται πλησιέστερα στο φάουλ.
  • Ένα αντιαθλητικό φάουλ 2ου τύπου (ανδρών) ή φάουλ αποκλεισμού (γυναικών) περιλαμβάνει αντιαθλητική συμπεριφορά που είναι ακραίας φύσης, συμπεριλαμβανομένης της "όταν ένας παίκτης κουνάει υπερβολικά τον αγκώνα του και κάνει επαφή πάνω από τους ώμους" ή υπερβολική ή σοβαρή επαφή κατά τη διάρκεια μιας νεκρής μπάλας (άνδρες μόνο). Το Fighting είναι επίσης ένα αντιαθλητικό φάουλ 2ου τύπου ή αποκλεισμού. Η ποινή για ένα αντιαθλητικό 2ου τύπου ή ένα φάουλ αποκλεισμού είναι η άμεση αποβολή του δράστη, συν δύο ελεύθερες βολές και μία επαναφορά για την αντίπαλη ομάδα στη γραμμή του τμήματος απέναντι από το τραπέζι του σκόρερ.

Ορισμένες συμπεριφορές συνιστούν κατάφωρο φάουλ παρά το γεγονός ότι δεν είναι κακόβουλες ή αντιαθλητικές.[7]

NFHS[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το εγχειρίδιο κανονισμών NFHS ορίζει τα αντιαθλητικά φάουλ στον Κανόνα 10: Φάουλ και ποινές. Η ίδια η λέξη "κραυγαλέο" ορίζεται στον Κανόνα 2: Ορισμοί- η παράγραφος 2-16γ την αποκαλεί "ένα φάουλ τόσο σοβαρό ή ακραίο που θέτει έναν αντίπαλο σε κίνδυνο σοβαρού τραυματισμού και/ή περιλαμβάνει παραβιάσεις που είναι εξαιρετικά ή επίμονα χυδαίες ή προσβλητικές συμπεριφορές".

Αντίστοιχα σε άλλα αθλήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Στο αμερικανικό ποδόσφαιρο, τέτοια φάουλ γενικά καταλήγουν σε προσωπικό φάουλ, όπως περιττή τραχύτητα, ή ποινή αντιαθλητικής συμπεριφοράς, και πιθανώς άμεσο αποκλεισμό.
  • Στο ποδόσφαιρο, τέτοια φάουλ γενικά καταλήγουν είτε σε κίτρινη είτε σε κόκκινη κάρτα.
  • Στο χόκεϊ επί πάγου, τέτοια φάουλ έχουν μερικές φορές ως αποτέλεσμα να καταγγέλλεται εισβολή, απόπειρα τραυματισμού ή άλλη παράβαση και μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα είτε σε μεγάλη ή ανάρμοστη συμπεριφορά στο παιχνίδι είτε σε ποινή αγώνα.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «NBA Rules History». NBA. 2 Μαΐου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2017. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «ArticleList NBA Rule No. 12: Fouls and Penalties». NBA. 31 Ιανουαρίου 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2017. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Caron, Emily (10 Μαΐου 2019). «NBA Playoffs Flagrant and Technical Foul Rules, Suspensions Explained». Sports Illustrated. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2020. 
  4. ↑ 2018 Official Basketball Rules (PDF). Mies, Switzerland: FIBA - International Basketball Federation. 2019. σελίδες 44–45. 
  5. ↑ Greg Johnson (26 Μαΐου 2011). «PROP approves rules changes». NCAA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2017. 
  6. ↑ «NCAA Women's Basketball Playing Rules History» (PDF). Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2018. 
  7. ↑ Anthony Chiusano (17 Μαρτίου 2017). «The flagrant foul at the end of Arkansas vs. Seton Hall explained». NCAA. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2017. 

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αντιαθλητικό_φάουλ&oldid=10397631"