Ανν Ράντκλιφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ανν Ράντκλιφ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Ann Radcliffe (Αγγλικά)
Γέννηση9  Ιουλίου 1764[1][2][3]
Holborn[4]
Θάνατος7  Φεβρουαρίου 1823[1][2][3]
Λονδίνο[4]
Αιτία θανάτουπνευμονία
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςSt George's, Hanover Square
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας
Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[5][6]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμυθιστοριογράφος[7]
συγγραφέας[8]
Περίοδος ακμής1789
Οικογένεια
ΣύζυγοςWilliam Radcliffe[9]
ΓονείςWilliam Ward[9] και Ann Oates[9]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Ανν Ράντκλιφ (αγγλικά: Ann Radcliffe, 9 Ιουλίου 1764 - 7 Φεβρουαρίου 1823) ήταν Αγγλίδα συγγραφέας και κυριότερη εκπρόσωπος του γοτθικού μυθιστορήματος. Η τεχνική της έθεσε τις βασικές αρχές της γοτθικής γραφής με κύριο χαρακτηριστικό τον αδιόρατο τρόμο, τη φρίκη και το μυστήριο μέσα σε ένα υπερφυσικό κλίμα.[10]

Η Ράντκλιφ ήταν πολύ δημοφιλής συγγραφέας της εποχής της στη χώρα της και παγκοσμίως. Σύγχρονοι κριτικοί την ονόμασαν Σαίξπηρ των μυθιστορημάτων και το έργο της επηρέασε πολλούς μεταγενέστερους συγγραφείς. [11]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ανν Ουώρντ γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 9 Ιουλίου 1764. Οι γονείς της, Ουίλλιαμ Ουώρντ και Ανν Όουτς, ήταν έμποροι, διατηρούσαν κατάστημα ψιλικών και πουκάμισων, ο παππούς της ήταν υδραυλικός. Τίποτα δεν είναι γνωστό για τις σπουδές της, εκτός από το ότι μεγάλωσε στους κόλπους της Αγγλικανικής Εκκλησίας, γεγονός που μάλλον εξηγεί τον «αντικαθολικισμό» που διαπερνά τα μυθιστορήματά της.

Το 1788, η Ανν παντρεύτηκε τον Ουίλλιαμ Ράντκλιφ, απόφοιτο της Οξφόρδης και φοιτητή νομικής, του οποίου πήρε το επώνυμο. Ο σύζυγός της εγκατέλειψε το επάγγελμά του για να αφιερωθεί στη λογοτεχνία και στη συνέχεια έγινε ιδιοκτήτης και εκδότης της εφημερίδας Αγγλικά Χρονικά (The English Chronicle). Το ζευγάρι δεν απέκτησε παιδιά. Για να βρει κάποια απασχόληση, η Ανν Ράντκλιφ άρχισε να γράφει μυθιστορήματα, ένα χόμπυ που ενθαρρύνθηκε από τον σύζυγό της.

Το 1789 δημοσίευσε το πρώτο της βιβλίο Τα κάστρα του Άθλιν και του Ντάνμπεϊν. Αυτό το βιβλίο έθεσε τον τόνο για το μεγαλύτερο μέρος του έργου της, που περιγράφει τις περιπέτειες αθώων νεαρών γυναικών που εκτίθενται σε κινδύνους και αντιμετωπίζουν μυστηριώδεις βαρόνους με σκοτεινό παρελθόν μέσα σε υποβλητικά, σκοτεινά και απομονωμένα κάστρα σε απάτητα βουνά. Ο κίνδυνος είναι παρών σε κάθε βήμα των πρωταγωνιστών μέσα σε υγρούς σκοτεινούς διαδρόμους, κρύπτες στα έγκατα της γης, υπόγεια τούνελ, ανήλιαγα κελιά και κρυφά μονοπάτια, δημιουργώντας ένα κλίμα μυστηρίου, έντασης και τρόμου.[12]

Τα βιβλία της ήταν πολύ δημοφιλή μεταξύ της αριστοκρατίας και της αναπτυσσόμενης αστικής τάξης, ιδίως μεταξύ των νεαρών γυναικών. Το 1790 δημοσίευσε Το μυστικό των Ματσίνι - Ένα σικελικό ρομάντσο, το 1791 Το Ρομάντσο του Δάσους, το 1794 Τα μυστήρια του Ουντόλφο, και το 1797 Ο Ιταλός ή Το εξομολογητήριο του μαύρου αναχωρητή. Τα βιβλία της την καθιέρωσαν ως συγγραφέα και εξάπλωσαν την φήμη της, μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες, αρχικά στα γαλλικά και ιταλικά.

Σε μια εποχή που το μέσο ποσό που κέρδιζε ένας συγγραφέας για ένα χειρόγραφο ήταν 10 £, οι εκδότες της, GG και J. Robinson, αγόρασαν τα πνευματικά δικαιώματα για Τα Μυστήρια του Ουντόλφο για 500 £, ενώ οι Cadell και Davies πλήρωσαν 800 £ για το μυθιστόρημα Ο Ιταλός (1797), καθιστώντας την Ράντκλιφ την υψηλότερα αμειβόμενη συγγραφέα της δεκαετίας του 1790.[13]

Η Ανν Ράντκλιφ πέθανε στις 7 Φεβρουαρίου 1823 από αναπνευστική ασθένεια, πιθανώς πνευμονία.

Σχόλια και σκέψεις για το έργο της και την εποχή της εμφανίστηκαν το 1826 με τον εκπληκτικό τίτλο του Το Υπερφυσικό στην Ποίηση «της απελθούσης κας Ανν Ράντκλιφ». Το βιβλίο, σοβαρό και ευφυές, ρίχνει ένα ενδιαφέρον φως στο σκοτεινό περιβάλλον που απεικόνισε η συγγραφέας.

Επίδραση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ανν Ράντκλιφ επηρέασε πολλούς μεταγενέστερους συγγραφείς, τόσο εμπνέοντας περισσότερα γοτθικά μυθιστορήματα αλλά και παρωδίες. Τον 18ο αιώνα, ενέπνευσε συγγραφείς όπως τον Μάθιου Γκρέγκορυ Λιούις (1775 - 1818) που το μυθιστόρημά του Ο Καλόγερος θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα της γοτθικής γραφής, τον Μαρκήσιο ντε Σαντ (1740 - 1814), που έγραψε πιο έντονα και βίαια μυθιστορήματα και τη Μαίρυ Ουόλστονκραφτ. Αντίθετα, η Τζέην Ώστεν έγραψε Το αββαείο του Νορθάνγκερ (1817), μια παρωδία των Μυστηρίων του Ουντόλφο.

Στις αρχές του 19ου αιώνα, το έργο της Ράντκλιφ επηρέασε τον Πόε (1809–1849) και τον Γουόλτερ Σκοτ (1771–1832).[14]

Η Ανν Ράντκλιφ θαυμάστηκε επίσης από Γάλλους συγγραφείς όπως ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ (1799 - 1850), ο Βικτόρ Ουγκώ (1802 - 1885), ο Αλέξανδρος Δουμάς (1802 - 1870), ο Σαρλ Μπωντλαίρ (1821 - 1867), ο Λωτρεαμόν (1846 - 1870) και ο Πωλ Φεβάλ (1816 - 1887).

Ως παιδί, ο Φιόντορ Ντοστογιέφσκυ εντυπωσιάστηκε βαθιά από την Ανν Ράντκλιφ. Το 1863 έγραψε: «Συνήθιζα να περνάω τις μεγάλες χειμερινές ώρες πριν πέσω στο κρεβάτι ακούγοντας διηγήσεις (μου διάβαζαν, γιατί δεν μπορούσα ακόμα να διαβάσω), μέσα σε έκσταση και τρόμο, καθώς οι γονείς μου μου διάβαζαν δυνατά αποσπάσματα από τα μυθιστορήματα της Ανν Ράντκλιφ. Έπειτα, έβλεπα τρομακτικά όνειρα στον ύπνο μου. Ορισμένοι μελετητές έχουν σημειώσει στοιχεία της γοτθικής λογοτεχνίας στα μυθιστορήματα του Ντοστογιέφσκυ και πιθανή επιρροή από το έργο της Ράντκλιφ. [15]

Μυθιστορήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1789: The Castles of Athlin and Dunbayne - Τα κάστρα του Άθλιν και του Ντάνμπεϊν, εκδ. Στοχαστής 2007.
  • 1790: A Sicilian Romance (2 τόμοι) - Το μυστικό των Ματσίνι-Ένα σικελικό ρομάντσο εκδ. Στοχαστής 2001.
  • 1791:The Romance of the Forest (3 τόμοι) - Το Ρομάντσο του Δάσους
  • 1794:The Mysteries of Udolpho (4 τόμοι) - Τα μυστήρια του Ουντόλφο
  • 1797: The Italian (3 τόμοι) Ο Ιταλός ή Το εξομολογητήριο του μαύρου αναχωρητή εκδ. Στοχαστής 2004.
  • 1826: Gaston de Blondeville (4 τόμοι) - Γκαστόν ντε Μπλοντβίλ

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11920978p. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Ann-Radcliffe-English-author. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6gb2pn5. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11920978p. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. ↑ CONOR.SI. 10976867.
  7. ↑ Virginia Blain, Isobel Grundy, Patricia Clements: «The Feminist Companion to Literature in English» (Αγγλικά) 1990.
  8. ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 «Kindred Britain»
  10. ↑ . «goodreads.com/author/show/43220.Ann_Radcliffe». 
  11. ↑ . «bl.uk/romanticsandvictorians/articles/an-introduction-to-ann-radcliffe». 
  12. ↑ . «tovima.gr/2008/11/24/books-ideas/Γοτθικός μανιχαϊσμός». 
  13. ↑ . «jprof.com/2021/02/27/ann-radcliffe-a-founder-of-gothic/». 
  14. ↑ . «org/ann-radcliffe/». 
  15. ↑ . «eighteenthcenturylit.wordpress.com/contemporary-reactions/the-gothic-in-ann-radcliffes-novels/». 


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ανν_Ράντκλιφ&oldid=10237443"