Ανισότητα Μπερνούλι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τα δύο μέλη της ανισότητας Μπερνούλι, και , για . Παρατηρήστε ότι για η καμπύλη του πρώτου μέλους είναι άνω της ευθείας του δεύτερου μέλους. Για ζυγά αυτό ισχύει για όλα τα .

Η ανισότητα Μπερνούλι (αναφέρεται και ως ανισότητα Bernoulli) είναι η ανισότητα:[1][2][3]:65

για κάθε φυσικό αριθμό και πραγματικό αριθμό .

Απόδειξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με μαθηματική επαγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θα αποδείξουμε την ανισότητα με την χρήση της μαθηματικής επαγωγής για το .

Βασικό βήμα: Για , η ανισότητα ισχύει ως ισότητα καθώς .

Επαγωγικό βήμα: Ας υποθέσουμε ότι η ανισότητα ισχύει για , δηλαδή , τότε για , έχουμε

χρησιμοποιώντας ότι καθώς και .

Επομένως, η ανισότητα ισχύει και για , άρα και για όλους τους φυσικούς αριθμούς.

Με το διωνυμικό θεώρημα (για α ≥ 0)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για , η ανισότητα ισχύει ως ισότητα καθώς .

Για , από διωνυμικό θεώρημα έχουμε ότι

 

 

 

 

(1)

όπου είναι οι διωνιμικοί συντελεστές. Αφού και , δηλαδή κάθε όρος του αθροίσματος είναι μη-αρνητικός, έχουμε ότι:

 

 

 

 

(2)

Ενώνοντας τις σχέσεις (1) και (2), έχουμε ότι

Επεκτάσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη γενίκευση είναι για οποιοδήποτε πραγματικό αριθμό , όταν η δύναμη είναι ζυγός φυσικός αριθμός (δείτε το διάγραμμα για τις περιπτώσεις ).

Θεώρημα — Για κάθε ζυγό φυσικό αριθμό και , έχουμε[3]: 65 

.

Η παρακάτω γενίκευση είναι για εκθέτες που δεν είναι κατά ανάγκη φυσικοί αριθμοί.

Θεώρημα — Έστω και . Τότε, έχουμε ότι[3]: 65 [4]:4-5

  • , για ή , και
  • , για .


Η παρακάτω επέκταση είναι για όταν οι όροι μπορεί να είναι διαφορετικοί. Η ανισότητα αυτή σχετίζεται με την ανισότητα Weierstrass.[5][6]

Θεώρημα:[3]: 69  Έστω , και . Τότε,

  • , όταν και για κάθε ,
  • , όταν ή για κάθε και ή για κάθε .

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ελληνικά άρθρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξενόγλωσσα άρθρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Κουρουνιώτης, Χ. «Εργαστήριο Ανάλυσης: Φυλλάδιο 2 Ανισότητα Bernoulli» (PDF). Πανεπιστήμιο Κρήτης. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2022. 
  2. Αδαμόπουλος, Λεωνίδας· Βισκαδουράκης, Βασίλειος· Γαβαλάς, Δημήτριος· Πολύζος, Γεώργιος· Σβέρκος, Ανδρέας (1998). Μαθηματικά Β΄ Γενικού Λυκείου, Ομάδας Προσανατολισμού Θετικών Σπουδών. Αθήνα: ΙΤΥΕ Διόφαντος. ISBN 9789600624236. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Mitrinović, D. S.· Pečarić, J. E.· Fink, A. M. (1993). Classical and new inequalities in analysis. Dordrecht: Kluwer Academic. ISBN 978-0-7923-2064-7. 
  4. Bullen, P. S. (2003). Handbook of Means and Their Inequalities. Dordrecht: Springer Netherlands. ISBN 978-94-017-0399-4. 
  5. Alzer, Horst (1990). «Inequalities for Weierstrass Products». Portugaliae Mathematica 47 (1). https://purl.pt/3210/2/P2.html. 
  6. Wu, Shanhe (2005). «Some results on extending and sharpening the Weierstrass product inequalities». Journal of Mathematical Analysis and Applications 308 (2): 689–702. doi:doi.org/10.1016/j.jmaa.2004.11.064.