Ανδρέας Ν. Αγγελάκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Ανδρέας Ν. Αγγελάκης (15 Απριλίου 1937, Βαχός Ηρακλείου Κρήτης) είναι Έλληνας Πολ. Μηχανικός Υδατικών Πόρων (Πανεπιστήμιο California, Davis) και Γεωπόνος (Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών). Είναι σύζυγος της Καλλιόπης (Πόπης) Α. Ρουμπελάκη-Αγγελάκη, Ομότιμης Καθηγήτριας Βιολογίας, Πανεπιστημίου Κρήτης.

Σπουδές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πραγματοποίησε προπτυχιακές σπουδές και κατέχει Πτυχίο Γεωπονικών Επιστημών από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (1962) και Πτυχίο B.S. (Bachelor of Sciences) Πολιτικού Μηχανικού από το Πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας, Davis, ΗΠΑ (1976). Επίσης, πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Riverside, ΗΠΑ, απ΄ όπου του απονεμήθηκε M.S. (Master of Sciences) στην Εδαφολογία (1974) και στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Davis, ΗΠΑ, απ΄όπου έλαβε M.S. στους Υδατικούς Πόρους (1977). Από το ίδιο Πανεπιστήμιο του απονεμήθηκε ο τίτλος του Διδάκτορα (Doctor of Philosophy, Ph.D.) στην Εδαφοφυσική (1981).[1]

Επιστημονικά ενδιαφέροντα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν τις τεχνολογίες επεξεργασίας των υγρών αποβλήτων και την επαναχρησιμοποίηση των εκροών, τα μικρά και αποκεντρωμένα συστήματα διαχείρισης υδατικών πόρων και τις τεχνολογίες υδατικών πόρων στους αρχαίους πολιτισμούς.

Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται με διεθνή μέλη της IWA για την ανάδειξη των διαχρονικών αρχών και πρακτικών των υδροτεχνολογιών στους αρχαίους πολιτισμούς και την ανάδειξη του ‘’τί και πώς μπορούμε να διδαχτούμε από το παρελθόν’’. Με την αυξανόμενη παγκόσμια ενσυναίσθηση της σημασίας της διαχρονικής διαχείρισης των υδατικών πόρων και των υγρών αποβλήτων στους αρχαίους πολιτισμούς, έχει συνδιοργανώσει την τελευταία δεκαετία περισσότερα από 35 διεθνή και περιφερειακά συμπόσια και εργαστήρια για τις υδρο-τεχνολογίες στους αρχαίους πολιτισμούς.

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπηρέτησε ως Γεωπόνος του Υπουργείου Γεωργίας (1964-1967), ως Διευθυντής της Γεωργικής Σχολής Μεσσαράς Κρήτης (1967-1973), ως Μηχανικός Υδατικών Πόρων στην Υπηρεσία Εγγείων Βελτιώσεων του Υπουργείου Γεωργίας (1979-1980) και Ερευνητής- Μηχανικός Υδατικών Πόρων στο Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας (Ε.ΘΙ.ΑΓ.Ε.), Ινστιτούτο Κρήτης (1993-2008). Υπήρξε εκλεγμένο μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου (ΔΣ) του Ε.ΘΙ.ΑΓ.Ε. (1993-1997).[2] Επίσης, ήταν Συνεργαζόμενος Καθηγητής στο Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά (1989-2008), Άμισθος Τεχνικός Σύμβουλος της Ελληνικής Ένωσης Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης και Αποχέτευσης (ΕΔΕΥΑ, 1991-2018). Επιπλέον, υπηρέτησε ως τεχνικός σύμβουλος στον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) επί μακρόν (1995-2018) και επισκέφθηκε επανειλημμένα πολλές αναπτυσσόμενες χώρες (Συρία, Υεμένη, Μαρόκο, Μάλτα, Κύπρος, Ιράν, Αλγερία και άλλες), ενεργώντας σε κοινωνικό περιβάλλον που απαιτεί εξαιρετικό θάρρος, ενέργεια και γνώσεις, συμβάλλοντας στη βελτίωση της επεξεργασίας των αστικών υγρών αποβλήτων και ιδιαίτερα της επαναχρησιμοποίησης του νερού.

Διετέλεσε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Εθνικών Ενώσεων Υπηρεσιών Νερού και Υγρών Αποβλήτων (EUREAU, 2008-2009) και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου για 16 έτη (1993-2009). Επίσης, ήταν Πρόεδρος της ομάδας εργασίας (EUREAU Working Group, WG) για την επαναχρησιμοποίηση των υγρών αποβλήτων (2001-2007), μέλος της Διεθνούς Ένωσης Έρευνας για τη ρύπανση των υδάτων (IAWPR, 1980-1999) και της Διεθνούς Ένωσης για την ποιότητα του νερού (IAWQ) και ακόμη μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του WG για την ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση του νερού (1991-2005).[3]

Είναι μέλος της International Water Association (Διεθνούς Εταιρείας Νερού, IWA) από την ίδρυσή της (2000) με κύρια ενασχόληση την ιστορία του νερού. Ήταν πρόεδρος της IWA Specialist Group (SG) για το Νερό στους αρχαίους πολιτισμούς (WAC) (2005-2019). Τον Οκτώβριο του 2019 εξελέγη Πρόεδρος του νέου Joint IWA-IWHA (International Water History Association) SG σε αντικείμενα σχετικά με τους Υδατικούς Πόρους στους αρχαίους πολιτισμούς (WAC). Ακόμη, υπήρξε μέλος του Στρατηγικού Συμβουλίου IWA (2016-2019).[4][5] [6]

Διεθνείς αναγνωρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει τιμηθεί και δεχθεί βραβεία μεταξύ των οποίων οι τίτλοι Επίτιμου μέλους, Fellow και Distinguished Fellow από τον IWA (2010, 2012 και 2015, αντίστοιχα). Είναι Επίτιμο μέλος της Ελληνικής Ένωσης Υδάτων (HWA, 2011), εκλεγμένο μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών (2018) και της Γαλλικής Ακαδημίας Νερού (2021). Τέλος, είναι Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Hubei, Wuhan, Κίνα (2019) και Επίτιμος Διδάκτορας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών (2021).

Διακρίσεις και Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2024 Τιμήθηκε για την ανιδιοτελή προσφορά του στην Ένωση Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης και Αποχέτευσης και στις Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης και Αποχέτευσης της Ελλάδος

2023 Βραβεύθηκε και τιμήθηκε για την προσφορά του στο Μουσείο του Ολοκαυτώματος Βιάννου-Ιεράπετρας, από τον Δήμαρχο Βιάννου, Ηρακλείου και τον Πρόεδρο του Μουσείου.

2022 Του απονεμήθηκε τιμητική διάκριση από την Ελληνική Υδροτεχνική Ένωση του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

2021 Επίτιμος διδάκτορας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Ελλάδα

2021 Μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Νερού

2019 Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Hubei, Wuhan, Κίνα

2005-2018 Πρόεδρος της IWA SG (Ειδική Επιτροπή) on WAC (Υδατικοί Πόροι σε Αρχαίους Πολιτισμούς)

2018 Μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών (EASA)

2018 Πρόεδρος του Joint IWA /IWHA SG για την Ιστορία του Νερού

2016-2019 Μέλος του Στρατηγικού Συμβουλίου IWA

2015 Distinguished Fellow of IWA

2014 Το 2014 του απονεμήθηκε τιμητική διάκριση από την Ελληνική Επιτροπή της Διεθνούς Ένωσης Υδρογεωλογίας.

2012 Fellow της IWA

2011 Επίτιμο Μέλος του Ελληνικού Συνδέσμου Υδάτων (HWA)

2010 Επίτιμο Μέλος της IWA

2008-2009 Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Εθνικής Ένωσης Υπηρεσιών Υδάτων και Υγρών Αποβλήτων (EUREAU)

2001-2007 Πρόεδρος της Ομάδας Εργασίας για την Επαναχρησιμοποίηση Νερού της EUREAU

1993-2009 Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της EUREAU

1993-1997 Εκλέγεται Μέλος του ΔΣ του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Έρευνας (ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε.)

1967-1973 Διορίστηκε Διευθυντής του Πρακτικού Γεωργικού Σχολείου Ηρακλείου (Μεσσαράς), Κρήτης.

Δημοσιεύσεις, Βιβλία και άλλα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιστορία του νερού ισοδυναμεί με την ιστορία του κόσμου και η ιστορία της ποιότητας του νερού με την ιστορία της ζωής. Ανδρέας. Ν. Αγγελάκης

Δεν υπάρχει ζωή χωρίς νερό. Mελετώντας τους αρχαίους πολιτισμούς μελετούμε τους εαυτούς μας και διδασκόμαστε από το παρελθόν. Ανδρέας Ν. Αγγελάκης [7]

Έχει συγγράψει ή συν-συγγράψει περισσότερες από 500 δημοσιεύσεις, συμπεριλαμβανομένων άρθρων σε έγκριτα διεθνή επιστημονικά περιοδικά και βιβλίων και κεφαλαίων στα Ελληνικά, Αγγλικά και Κινέζικα, με περισσότερες από 9,500 Google αναφορές και i10-δείκτη 135.[8][9]

Συμμετοχή σε επιστημονικές διοργανώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει προσκληθεί/συμμετάσχει σε περισσότερες από 200 επιστημονικές διοργανώσεις με αντίστοιχες ομιλίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Τέλος, είναι εκδότης και μέλος συντακτικών επιτροπών πολλών διεθνών επιστημονικών περιοδικών, ιδιαίτερα αυτών της ΙWA.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πανεπιστημίου Hubei, Wuhan, Κίνα http://www.hubu.edu.cn/

Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών https://www2.aua.gr/el

Διεθνής Εταιρεία Νερού (IWA) https://iwa-network.org/

European Academy of Sciences and Arts https://members.euro-acad.eu/#memberList

Μουσείο Ολοκαυτώματος Βιάννου και Ιεράπετρας (Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου) https://www.ekriti.gr/kriti-irakleio/synedriase-i-epitropi-dioikisis-toy-moyseioy-olokaytomatos-viannoy

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Angelakis, A. N., Kadir, T. N., and Rolston, D. E. (1981). Analytical solutions of equations describing the transient movement and transformations of insoluble, soluble and gaseous carbon in soil. Univ. of Calif., Davis, Calif., Public, No 1000, p.190. https://hdl.handle.net/2027/uc1.x32515. Ανακτήθηκε στις 2021-08-19. 
  2. Περιοδικό ΤΡΙΠΤΟΛΕΜΟΣ - Τεύχος 31 - Διαχείριση Υδατικών Πόρων και Υγρών Αποβλήτων στη Μινωική Κρήτη:Μαθήµατα και Παρακαταθήκες. https://www2.aua.gr/sites/default/files/contentpage_attachedfiles/2011_t._31_0.pdf. Ανακτήθηκε στις 2021-08-19. 
  3. «Andreas N. Angelakis @ IWA Connect». iwa-connect.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2021. 
  4. «IWA Network - People : Andreas N. Angelakis». IWA Network. 20 Αυγούστου 2021. 
  5. Angelakis, A. N., Mays, L. W., Koutsoyiannis, D., and Mamassis, N. (Eds.) (2012). Evolution of Water Supply Throughout Millennia. IWA Publishing, London, UK, pp., xxii, 560. iwapublishing.com. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2021. 
  6. Angelakis, A. N. and Rose, J., (Eds.) (2014). Evolution of Sanitation and Wastewater Management through the Centuries. IWA Publishing, London, UK, pp. xxx, 529. iwapublishing.com. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2021. 
  7. «Η Κρήτη την Μινωική Εποχή». patris.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2021. 
  8. «Andreas N. Angelakis». scholar.google.com. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2021. 
  9. Αγγελάκης, A. N. Τσομπάνογλου, Γ. (1995). Υγρά Απόβλητα: Φυσικά Συστήματα Επεξεργασίας, Ανακτηση και Επαναχρησιμοποίηση και Διαθεση των Εκροών. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, σελ.. vii, 464. www.cup.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2021.