Ανατολικό Τιμόρ (επαρχία)
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ανατολικό Τιμόρ Timor Timur Timor Loro'sae | ||||||
Επαρχία της Ινδονησίας | ||||||
| ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||
Πρωτεύουσα | Ντίλι | |||||
Πολιτική δομή | Επαρχία της Ινδονησίας | |||||
Πρόεδρος | ||||||
- | 1976-1998 | Σουχάρτο | ||||
- | 1999 | Αμπντουραχμάν Ουαχίντ | ||||
Πρωθυπουργός | ||||||
- | 1976–1978 | Αρναούλντο ντος Ρέις Αραούζο (πρώτος) | ||||
- | 1992-1999 | Ζοζέ Οσόριο Σουάρες (τελευταίος) | ||||
Ιστορία | ||||||
- | Προσάρτηση από την Ινδονησία | 17 Ιουλίου 1976 | ||||
- | Ίδρυση της ΜΔΗΕΑΤ | 25 Οκτωβρίου 1999 | ||||
- | Σφαγή του Σάντα Κρουζ | 12 Νοεμβρίου 1991 | ||||
Σήμερα | Ανατολικό Τιμόρ |
Το Ανατολικό Τιμόρ (Ινδονησιακά: Timor Timur) ήταν ντε φάκτο επαρχία της Ινδονησίας, το έδαφος της οποίας αντιστοιχούσε στο προηγούμενο Πορτογαλικό Τιμόρ και στη σημερινή ανεξάρτητη χώρα του Ανατολικού Τιμόρ.
Από το 1702 έως το 1975, το Ανατολικό Τιμόρ ήταν υπερπόντιο έδαφος της Πορτογαλίας με το όνομα "Πορτογαλικό Τιμόρ". Το 1974, η Πορτογαλία ξεκίνησε μια σταδιακή διαδικασία αποαποικιοποίηση των υπόλοιπων υπερπόντιων εδαφών, συμπεριλαμβανομένου του Πορτογαλικού Τιμόρ. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, ξέσπασε μια εμφύλια σύγκρουση μεταξύ των διαφόρων κομμάτων του Τιμόρ. Το 1975, η Ινδονησία εισέβαλε στο Ανατολικό Τιμόρ και το 1976 προσάρτησε επισήμως την περιοχή, ανακηρύσσοντάς την ως 27η επαρχία και μετονομάζοντας την σε Τιμόρ Τιμούρ. Ωστόσο, τα Ηνωμένα Έθνη δεν αναγνώρισαν την προσάρτηση, συνεχίζοντας να θεωρούν την Πορτογαλία ως τη νόμιμη δύναμη εξουσίας του Ανατολικού Τιμόρ. Μετά το τέλος της Ινδονησιακής κατοχής το 1999 και τη μεταβατική περίοδο υπό τη διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών, το Ανατολικό Τιμόρ έγινε επίσημα ανεξάρτητο το 2002 και υιοθέτησε το επίσημο όνομα Ανατολικό Τιμόρ (Τιμόρ-Λέστε).
Φόντο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από το 1702 έως το 1975, το Ανατολικό Τιμόρ ήταν υπερπόντιο έδαφος της Πορτογαλίας, ενώ έγινε επίσημα η πορτογαλική υπερπόντια επαρχία του Τιμόρ, που συνήθως αναφερόταν ως "Πορτογαλικό Τιμόρ". Μετά την "Επανάσταση των Γαριφάλων" του 1974, η νέα Κυβέρνηση της Πορτογαλίας ξεκίνησε μια σταδιακή διαδικασία αποαποικιοποίησης από τα υπερπόντια εδάφη, συμπεριλαμβανομένου του πορτογαλικού Τιμόρ. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, ξέσπασε εμφύλια σύγκρουση μεταξύ των πολλών πολιτικών κομμάτων του Τιμόρ, με το αριστερό Επαναστατικό Μέτωπο για ένα Ανεξάρτητο Ανατολικό Τιμόρ (Φρετιλίν) να επικρατεί και να είναι σε θέση να ελέγχει την πρωτεύουσα Ντίλι, υποχρεώνοντας την πορτογαλική διοικητή και το προσωπικό του να μετακινήσουν την έδρα τους στο νησί Αταούρο.
Στις 28 Νοεμβρίου 1975, το Φρετιλίν κήρυξε μονομερώς την ανεξαρτησία του τότε Πορτογαλικού Τιμόρ, ονομάζοντάς την República Democrática de Timor-Leste (πορτογαλικά "Λαϊκή Δημοκρατία του Ανατολικού Τιμόρ"). Η Πορτογαλία ωστόσο δεν αναγνώρισε την ανεξαρτησία του, με τον πορτογάλο κυβερνήτη να συνεχίζει να είναι παρών και να διαχειρίζεται την επαρχία από το Αταούρο, αν και είχε περιορισμένη ντε φάκτο εξουσία πάνω την υπόλοιπη επικράτεια του Ανατολικού Τιμόρ.
Εννέα ημέρες αργότερα, η Ινδονησία άρχισε την εισβολή στην πλειοψηφία της περιοχής του Ανατολικού Τιμόρ. Μετά την εισβολή, ο πορτογάλος διοικητής και το προσωπικό του εγκατέλειψαν στο Αταούρο με δύο πορτογαλικά πολεμικά πλοία. Ως δήλωση της πορτογαλικής κυριαρχίας, η Πορτογαλία διατήρησε αυτά τα πολεμικά πλοία για περιπολούν τα ύδατα γύρω από το Ανατολικό Τιμόρ έως τον Μάιο του 1976.
Στις 17 Ιουλίου 1976, η Ινδονησία προσάρτησε επίσημα το Ανατολικό Τιμόρ ως 27η επαρχία και άλλαξε το επίσημο όνομα σε Τιμόρ Τιμούρ, η Ινδονησιακή μετάφραση του "Ανατολικό Τιμόρ". Η χρήση της πορτογαλικής γλώσσας τότε ήταν απαγορευμένη, καθώς θεωρήθηκε ως ένα κατάλοιπο της αποικιοκρατίας.
Η προσάρτηση αναγνωρίστηκε από μερικές χώρες, με πιο σχετικές τις Ηνωμένες Πολιτείες και η Αυστραλία, αλλά δεν αναγνωριζόταν από την Πορτογαλία, τη πλειοψηφία των άλλων χωρών και τα Ηνωμένα Έθνη. Τα Ηνωμένα Έθνη συνέχισαν να αναγνωρίζουν την Πορτογαλία ως τη νόμιμη δύναμη εξουσίας του Ανατολικού Τιμόρ.
Οι Ινδονήσιοι εγκατέλειψαν την περιοχή το 1999 και το Ανατολικό Τιμόρ τέθηκε υπό τη διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών.
Μετά την αποκατάσταση της ανεξαρτησίας του ανατολικού Τιμόρ, το 2002, η κυβέρνηση του Ανατολικού Τιμόρ ζήτησε τη χρήση του ονόματος Timor Loro'sae για να χρησιμοποιηθεί στη θέση του "Ανατολικό Τιμόρ". Η μόνη επίσημη μετάφραση είναι η Timor Loro'sae, το οποίο είναι η μετάφραση του "Ανατολικό Τιμόρ" στα Τετούμ. Αυτό γίνεται για την αποφυγή του Ινδονησιακού όρου και την υπενθύμιση της Ινδονησιακής κατοχής.
Διοικητών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αρνάλντο ντος Ρέις Αραύζο (4 Αυγούστου 1976 – 1978)
- Γκιλέρμε Μαρία Γκονσάλβες (1978–1982)
- Μάριο Βιέγκας Καρασκαλάο (18 Σεπτεμβρίου 1982 – 11 Σεπτεμβρίου 1992)
- Ζοζέ Αμπίλιο Οσόριο Σοάρες (11 Σεπτεμβρίου 1992 – Οκτωβρίου 1999)
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κατοχή του Ανατολικού Τιμόρ