Αναμούρ

Αναμούρ
Αναμούρ 36°4′49″N 32°49′52″E
Χώρα	Τουρκία
Διοικητική υπαγωγή	Επαρχία Μερσίνης
Υψόμετρο	15 μέτρα
Πληθυσμός	65.920 (2018)
Ζώνη ώρας	UTC+03:00
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα

Το Αναμούρ ή Ανεμούριο είναι μια πόλη και διαμέρισμα της επαρχίας Μερσίνης στις ακτές της Μεσογείου της νότιας Τουρκίας, μεταξύ της Αττάλειας και της πόλης Μερσίνης.

Το Αναμούρ είναι το νοτιότερο σημείο της Ανατολίας, ένα παραθαλάσσιο θέρετρο διάσημο για τις μπανάνες και τα φιστίκια.

Ετυμολογία

Η ονομασία Αναμούρ έχει μεταλλαχθεί από το αρχαίο ελληνικό Ἀνεμούριον (λατινικά: Anemurium), που σημαίνει "ανεμόμυλος".

Ιστορία

Η πόλη ιδρύθηκε από τους Φοίνικες. Το Ανεμούριον καταλήφθηκε τότε από τους Ασσύριους και τους Χετταίους. Κατά την περίοδο των Χετταίων τον δωδέκατο αιώνα π.Χ., ο κυβερνήτης Τουθάλια Δ' παραχώρησε το Ανεμούριον στον Ματουβάτα, που είχε καταφύγει στο βασίλειό του. Ο Ματουβάτα εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία των Χετταίων, καθιερώνοντας το δικό του βασίλειο με πρωτεύουσα το Ανεμούριον. Η κυριαρχία του επεκτάθηκε μέχρι το Αφιόν Καραχισάρ στην κεντρική Ανατολία.

Στα τέλη του δωδέκατου αιώνα π.Χ., η περιοχή καταλήφθηκε από μια νομαδική φυλή, που είχε έρθει από τα βουνά του Καυκάσου. Τότε η πόλη τέθηκε ξανά υπό τον έλεγχο των Φοίνικων και αργότερα των Περσών. Το 333 π.Χ. ο Μέγας Αλέξανδρος έφερε αυτή την ακτή στην Μακεδονική Αυτοκρατορία του και τον διαδέχτηκε η Αυτοκρατορία των Σελευκιδών και μετά οι Αρχαίοι Ρωμαίοι. Η ακτή δόθηκε από τον Μάρκο Αντώνιο στην Κλεοπάτρα ως γαμήλιο δώρο και έχουν ανακαλυφθεί ρωμαϊκά νομίσματα κατά τη διάρκεια της ανασκαφής, που χρονολογούνται από τα χρόνια μεταξύ των αυτοκράτορων Τίτου (79-81 μ.Χ.) και του Βαλεριανού (253–259 μ.Χ.). Τους Ρωμαίους διαδέχθηκαν οι Βυζαντινοί.

Η πόλη καταλήφθηκε για πρώτη φορά από έναν ισλαμικό στρατό την εποχή του Ουμάρ ιμπν αλ Χατάμπ.

Κατά τον 11ο έως 13ο αιώνα, ήταν μέρος του Αρμενικού Βασιλείου της Κιλικίας.

Τούρκοι έφτασαν στην πόλη τον ενδέκατο και δωδέκατο αιώνα. Τον δέκατο τρίτο αιώνα, οι Καραμανίδες, μια φυλή στην Κεντρική Ανατολία, επέκτειναν τα σύνορά τους προς την πόλη, χτίζοντας τη γέφυρα Αλά (η οποία φαίνεται ακόμα στον δρόμο προς την Άγκυρα) και κατακτώντας την πόλη το 1290 από τους Αρμένιους της Κιλικίας. Κυβερνήθηκε επίσης από το Σουλτανάτο του Ρουμ μεταξύ 1075 και 1099 και ξανά μεταξύ 1228 και 1246.

Κλίμα

Το Αναμούρ έχει ένα μεσογειακό κλίμα (κλιματική ταξινόμηση Κέππεν Csa) με μακρά, ζεστά και ξηρά καλοκαίρια και δροσερούς και βροχερούς χειμώνες.

Το Αναμούρ σήμερα

Η τοπική οικονομία εξαρτάται από τη γεωργία, ιδίως τις μπανάνες και τις φράουλες. Φυτεύονται και άλλα τροπικά φρούτα όπως παπάγια, ανανάς και αβοκάντο. Η πόλη παράγει το 40% των φραουλών της Τουρκίας. Μια παραδοσιακή τοπική σπεσιαλιτέ είναι το τάρο (γνωστό τοπικά ως gölevez).

Παρόλο που υπάρχουν μέρη ιστορικού ενδιαφέροντος, μεγάλες παραλίες και καθαρή θάλασσα δεν υπάρχει μεγάλος τουρισμός σε αυτό το μέρος της ακτής, καθώς ο παραλιακός δρόμος και προς τις δύο κατευθύνσεις έχει πολλές στροφές και η οδήγηση είναι απαιτητική. Αλλά υπάρχουν μεγάλα οδικά έργα τώρα προς την κατεύθυνση της Μερσίνης και της Αττάλειας. Χρειάζονται 5 ώρες για να φτάσει κανείς με λεωφορείο από μια εκ των δυο πόλεων.

Το αεροδρόμιο Γκαζίπασα άνοιξε στα μέσα του 2011. Απευθείας πτήσεις τσάρτερ από το Άμστερνταμ (Κάτω Χώρες) πραγματοποιούνται δύο φορές την εβδομάδα. Τ

Αν και ορισμένοι από την κεντρική Ανατολία καθώς και ξένοι από την Ευρώπη (Γερμανοί / Αυστριακοί / Ολλανδοί) έχουν εξοχικές κατοικίες εδώ, το ίδιο το Αναμούρ είναι μια ήσυχη, απομονωμένη πόλη χωρίς νυχτερινή ζωή και το χειμώνα είναι πραγματικά πολύ ήσυχη.

Πολλά μικρά και μερικά μεγαλύτερα ξενοδοχεία λειτουργούν, καθώς και εστιατόρια κοντά στη μικρή λεωφόρο. Οι παραλίες είναι σημαντικοί τόποι ωοτοκίας για τη θαλάσσια χελώνα καρέτα-καρέτα και οι βραχώδεις περιοχές της ακτογραμμής κατοικούνται από τη μεσογειακή φώκια.

Ο στρατός έχει μια βάση εδώ, στην ακτή. Το νησί της Κύπρου είναι υπεράκτιο και δεν υπάρχουν πια θαλάσσιες διαβάσεις προς την Κερύνεια. Αν δεν υπάρχει ομίχλη, στον ορίζοντα αχνοφαίνεται η Κύπρος, καθώς απέχει μόλις 40 μίλια.

Σημεία ενδιαφέροντος

Μαμουρέ, το παλιό κάστρο των Σταυροφόρων.

• Κάστρο Μαμουρέ, το μεσαιωνικό κάστρο, καλά διατηρημένο, περίπου 7 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Αναμούρ. Αρχικά χτίστηκε από τους Ρωμαίους τον τρίτο ή τέταρτο αιώνα μ.Χ. και διευρύνθηκε από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και τους Σταυροφόρους. Αφού ο Σελτζούκος Τούρκος Σουλτάνος Καϊκοβάδης Α'κατέλαβε το κάστρο το 1221, το ξανάχτισε στη σημερινή του μορφή. Αποτελείται από τρεις αυλές με 39 πύργους, που περιβάλλονται από τάφρο. Σε μια αυλή υπάρχει ένα αρχαίο τζαμί με μιναρέ, το οποίο είναι ανοιχτό για προσευχή. Υπάρχουν τα ερείπια ενός λουτρού στην αντίθετη πλευρά.
• Ανεμούριον, τα ερείπια της αρχαίας πόλης, χτισμένης μεταξύ 100 π.Χ. και 600 μ.Χ., 6 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Αναμούρ, στην ακτή. Τα πέτρινα τείχη της πόλης είναι ακόμη εν μέρει ανέπαφα και υπάρχουν πολλά ψηφιδωτά. Το μικρό θέατρο ή ωδείον είναι σε μεγάλο βαθμό ανέπαφο απέναντι από το λιγότερο διατηρημένο μεγάλο θέατρο και υπάρχουν πολλά κτίρια λουτρών. Η πόλη είχε ένα περίπλοκο σύστημα παροχής νερού, όπως φαίνεται από τα ερείπια των υδραγωγείων. Υπάρχει επίσης μια ακρόπολη, που περιέχει τα ερείπια ενός παλατιού, που είχε τη δική του ιδιωτική παροχή νερού. Γύρω από τα τείχη της πόλης υπάρχουν πολλοί ρωμαϊκοί χτισμένοι τάφοι, οι οποίοι έχουν ακόμη και μικρές αίθουσες εισόδου για τους επισκέπτες. Ο ιστότοπος έχει ανασκαφεί από καναδικές ομάδες από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο και το Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας.
• Πολλά σπήλαια όπως το Τσουκούρπιναρ, από τα μεγαλύτερα στον κόσμο (1420 μ.) και το Κιοσέκμπουκου (ο αέρας λέγεται ότι είναι θεραπεία για το άσθμα ή την ελονοσία).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Επίσημος ιστότοπος του δήμου (Τουρκικά)
• Σχετικά με το Mersin City και το Anamur
• Anamur Αρχειοθετήθηκε 2008-05-16 στο Wayback Machine.