Ανάκτορο του Πούτιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ανάκτορο του Πούτιν
Χάρτης
Είδοςανάκτορο[1], estate και βασιλική καθέδρα
ΑρχιτεκτονικήItalianate architecture
ΔιεύθυνσηАстраханская
Γεωγραφικές συντεταγμένες44°25′9″N 38°12′19″E
Διοικητική υπαγωγήGelendzhik District
ΤοποθεσίαΑκρωτήριο Ιντοκοπάς
ΧώραΡωσία
Έναρξη κατασκευής2005[2]
ΙδιοκτήτηςArkady Rotenberg[3][4]
Όροφοι3
ΑρχιτέκτοναςΛανφράνκο Τσιρίλο[5]
ΧρηματοδότηςProduction Supply Enterprise[6]
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Το λεγόμενο «Ανάκτορο του Πούτιν» ή «Παλάτι του Πούτιν» (ρωσ. Дворец Путина)[7] είναι συγκρότημα μεγάρων σε ιταλίζουσα αρχιτεκτονική, σε σχέδια του Ιταλορώσου αρχιτέκτονα Λανφράνκο Τσιρίλο[8] (Lanfranco Cirillo, γενν. 1959), το οποίο βρίσκεται στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας, κοντά στην πόλη Γκελεντζίκ του Κράι Κρασνοντάρ της Ρωσίας.

Το συγκρότημα έγινε γνωστό το 2010 μετά από ανοικτή επιστολή του αυτοεξόριστου Ρώσου επιχειρηματία Σεργκέι Καλεσνίκοφ προς τον τότε Πρόεδρο της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ, στην οποία αναφερόταν ότι την ανέγερσή του είχε αναλάβει ο Νικολάι Σαμάλοφ για λογαριασμό του Βλαντίμιρ Πούτιν.[9] Αργότερα αναφέρθηκε ως επίσημος ιδιοκτήτης του ο δισεκατομμυριούχος Αλεξάντρ Πονομαρένκο.[10]

Το συγκρότημα προσέλκυσε πολύ μεγαλύτερη προσοχή της κοινής γνώμης το 2021, όταν από το Ίδρυμα κατά της Διαφθοράς (το οποίο ανήκει στον Αλεξέι Ναβάλνι, τον βασικό πολιτικό αντίπαλο του Πούτιν)[11][12][13] κυκλοφόρησε ένα ερευνητικό ντοκιμαντέρ για αυτό, που ισχυριζόταν ότι το ανάκτορο ανεγέρθηκε για την προσωπική χρήση του Πούτιν. Η σχετική έρευνα εξετίμησε το κόστος ανεγέρσεως σε περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια ρούβλια (περίπου 1 δισεκατομμύριο ευρώ) σε τιμές του 2022. Ο Πούτιν αρνήθηκε ότι το ανάκτορο ανήκε σε αυτόν και το Κρεμλίνο ανεκοίνωσε ότι είναι ιδιωτική επένδυση, ιδιοκτησία διάφορων επιχειρηματιών.[14] Μετά την κυκλοφόρηση της ταινίας ο Αρκάντι Ροτενμπέργκ, που διατηρεί στενούς δεσμούς με τον Πούτιν, ανακοίνωσε ότι ήταν ο ιδιοκτήτης του ανακτόρου.

Θέση και κτίσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χάρτης της ακτής του Κράι Κρασνοντάρ, όπου η κοκκινωπή περιοχή υποδηλώνει τον απαγορευμένο εναέριο χώρο «ειδικής χρήσης» P116, ενώ η έντονα κόκκινη κηλίδα τη θέση του ανακτόρου.[15]

Το συγκρότημα βρίσκεται σε γεωγραφικές συντεταγμένες 44° 25′ 08″ βόρειο πλάτος και 38° 12′ 18″ ανατολικό μήκος, πάνω από το Ακρωτήριο Ιντοκοπάς, κοντά στο χωριό Πρασκοβιέφκα[16] του Κράι Κρασνοντάρ. Οι πλευρικές ακτές του ακρωτηρίου αυτού είναι απόκρημνες, αλλά επάνω από αυτές υπάρχει επίπεδη έκταση, καλυμμένη με πυκνό δάσος τραχείας πεύκης. Στα ανοικτά του ακρωτηρίου υπάρχει επιμήκης ύφαλος, που καθιστά τη ναυσιπλοΐα στην περιοχή επικίνδυνη.[17] Το συγκρότημα έχει θέα προς τη Μαύρη Θάλασσα και το γεωτεμάχιό του έχει συνολική έκταση 740 στρέμματα.[18] Ο εναέριος χώρος γύρω από το συγκρότημα υπόκειται σε περιορισμούς «ειδικής χρήσης», κάτι για το οποίο η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας (FSB) έχει δηλώσει ως αιτιολογία ότι προστατεύει συνοριακό φυλάκιο της FSB στην περιοχή από «αυξημένη ξένη κατασκοπευτική δραστηριότα».[15]

Το συγκρότημα περιλαμβάνει δενδροκομικό κήπο, το κυρίως κτήριο κατοικίας με εμβαδό 17691 τετραγωνικά μέτρα, θερμοκήπιο, θέση για την προσγείωση και απογείωση ελικοπτέρου, παρεκκλήσιο, αμφιθέατρο, «τεϊοποτείο» (οικία για τη φιλοξενία επισκεπτών), σταθμό ανεφοδιασμού καυσίμων, γέφυρα μήκους 80 μέτρων και μια ειδική σήραγγα κάτω από το βουνό.

Στο εσωτερικό του κυρίως κτηρίου υπάρχουν κολυμβητική δεξαμενή, «υδροντισκοτέκ», σπα, σάουνα, χαμάμ, χώροι αποθηκεύσεως τροφίμων με ψύξη, γενική αποθήκη, αναγνωστήριο, σάλα μουσικής, καπνιστήριο με ναργιλέδες, θεατρική και κινηματογραφική αίθουσα, κελάρι κρασιών, καζίνο και πάνω από δέκα υπνοδωμάτια για τους επισκέπτες συν το κυρίως υπνοδωμάτιο, που έχει εμβαδό[19] 260 τετραγ. μέτρα.

Ιδιοκτησιακό κασθεστώς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο κυβερνητικός αξιωματούχος Βλαντίμιρ Κόζιν δήλωσε σε δημοσιογράφους της ρωσικής εφημερίδας Κομερσάντ ότι η ρωσική κυβέρνηση είχε εγκρίνει τις οικοδομικές εργασίες της κοινοπραξίας «Λίρους» και ότι διατηρούσε μετοχές στο πρότζεκτ μέχρι το 2008, οπότε και τις πώλησε.[20]

Τον Μάρτιο του 2011 αναφέρθηκε ότι ο δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας Αλεξάντρ Πονομαρένκο, ο οποίος την ίδια περίπου εποχή είχε αποκτήσει την κυπριακή υπηκοότητα, αγόρασε την εταιρεία «Ιντοκοπάς», η οποία κατείχε το ανάκτορο.[21][22] Ο Πονομαρένκο δήλωσε επίσης ότι είχε αγοράσει μια δεύτερη εταιρεία, την «Αζουρένιο μούρο» (ρωσ. «Лазурная ягода»), η οποία είχε στην κατοχή της 600 στρέμματα αγροτικής γης κοντά στο Ντιβνομόρσκ, ένα χωριό που απέχει 13 χιλιόμετρα από την Πρασκοβιέφκα. Ο Πονομαρένκο αγόρασε το ημιτελές τότε συγκρότημα από τον Νικολάι Σαμάλοφ και τους συνεταίρους του.[23] Την εποχή της αγοράς ο Πονομαρένκο δεν είχε αποκαλύψει την τιμή της αγοράς, αλλά είχε υπαινιχθεί ότι μπόρεσε να αγοράσει την ιδιοκτησία σε πολύ καλύ τιμή, καθότι η εταιρεία κατασκευής ήταν χρεωμένη και δεν είχε τα χρήματα ώστε να αποτελειώσει το έργο.[21] Ερωτηθείς για την εκτιμώμενη αξία του συγκροτήματος μετά την αποπεράτωσή του, παραδέχθηκε ότι οι εκτιμήσεις για 350 εκατομμύρια δολάρια «βρίσκονταν κοντά στην αλήθεια».[21][24][25] Σύμφωνα ωστόσο με την οικονομική εφημερίδα της Μόσχας Vedomosti, ειδικοί εκτιμούσαν την αξία του τότε στα 20 εκατομμύρια δολάρια.[26] Τον Ιούλιο του 2011 η εταιρεία «Αζουρένιο μούρο» πωλήθηκε στο SVL Group, που ελεγχόταν από τον Μπαρίς Τιτόφ, τότε ιδιοκτήτη του εργοστασίου αφρωδών οίνων «Αμπράου Ντιούρσο»[27]. Οι εκπρόσωποι τύπου του Ponomarenko δήλωσαν στο Forbes το 2021 ότι ο Πονομαρένκο είχε αποσυρθεί από το πρότζεκτ το 2016.[28]

Στις 11 Μαΐου 2016 η ομάδα επιχειρήσεων ενημερώσεως RBK Group ανέφερε ότι ο Αλεξέι Βασιλιούκ, μέσω της μοσχοβίτικης εταιρείας του LLC «Southern citadel» («Южная цитадель») απέκτησε τα αποκλειστικά δικαιώματα της ακτογραμμής από το Ακρωτήριο Ιντοκοπάς μέχρι το Ντιβνομόρσκ για την εκτροφή μυδιών και στρειδιών και ότι στις 20 Απριλίου 2016 η «Southern citadel» εξασφάλισε λίζινγκ 25 ετών δύο εκτάσεων γης, συνολικώς 4221 στρέμματα κατά μήκος της ακτής «δίπλα στο Ανάκτορο του Πούτιν».[29][30] Το άρθρο της RBC ανέφερε επίσης ότι ο Πονομαρένκο είναι ο ιδιοκτήτης του «Παλατιού του Πούτιν» δια της εταιρείας του «Complex LLC» (ρωσ. «О.О.О. Комплекс»), η οποία είναι η κάτοχος της γης όπου ανεγέρθηκε το συγκρότημα από τον Μάιο του 2013, και του ίδιου του συγκροτήματος από τον Μάρτιο του 2015. Επιπλέον, ότι η εταιρεία «Savoyan Investments Limited» με έδρα τις Παρθένες Νήσους είναι η ιδιοκτήτρια της «Complex LLC»[30] από τον Σεπτέμβριο του 2013. Σύμφωνα με άρθρο της εφημερίδας The Moscow Times στις 13 Μαΐου 2016, η αποκλειστική παραχώρηση της θαλάσσιας εκτάσεως επί της ακτογραμμής αποσκοπούσε στο να εμποδίζονται πλωτά μέσα να προσεγγίζουν την ακτή κοντά στο «Ανάκτορο του Πούτιν».[29] Στις 3 Μαρτίου 2017 ο Αλεξάντρ Πονομαρένκο αγόρασε το 100% των μετοχών της «Southern Citadel» και έτσι απέκτησε δύο ακόμα τεμάχια γης δίπλα στο «Ανάκτορο», συν τα αποκλειστικά δικαιώματα στα νερά δίπλα στην ακτή.[31]

Στις 30 Ιανουαρίου 2021 ο δισεκατομμυριούχος Αρκάντι Ροτενμπέργκ, παιδικός φίλος του Προέδρου Πούτιν, ανέφερε ότι είχε αγοράσει το συγκρότημα «εδώ και λίγα χρόνια». Δήλωσε επίσης ότι το συγκρότημα θα γινόταν μετά την ολοκλήρωσή του ξενοδοχείο σουιτών.[32][33]

Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Εξωτερική άποψη στις 11/11/2010
    Εξωτερική άποψη στις 11/11/2010
  • Οι κήποι εισόδου
    Οι κήποι εισόδου
  • Η οροφή της κύριας αίθουσας
    Η οροφή της κύριας αίθουσας
  • Ένα από τα υπνοδωμάτια
    Ένα από τα υπνοδωμάτια
  • Μια από τις τουαλέτες
    Μια από τις τουαλέτες
  • Η εσωτερική αυλή
    Η εσωτερική αυλή
  • Εσωτερική θερμαινόμενη πισίνα
    Εσωτερική θερμαινόμενη πισίνα

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «'Putin's palace': Builders' story of luxury, mould and fake walls». BBC News Online. Ανακτήθηκε στις 29  Μαΐου 2021.
  2. ↑ VTimes: «A Glimpse at 'Putin's Palace,' 10 Years Ago». (Αγγλικά) The Moscow Times. Alexander Gubsky. 21  Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 29  Μαΐου 2021.
  3. ↑ «Russian billionaire Arkady Rotenberg says 'Putin Palace' is his». (Ρωσικά) BBC News Online. Ανακτήθηκε στις 30  Ιανουαρίου 2021.
  4. ↑ «Аркадий Ротенберг назвал себя владельцем "дворца Путина"». (Ρωσικά) Deutsche Welle. Ανακτήθηκε στις 29  Μαΐου 2021.
  5. ↑ www.rferl.org/a/russia-meet-italian-architect-who-designed-putin-palace/27333725.html.
  6. ↑ «Заказчиками "дворца Путина" выступали управделами и ФСО». (Ρωσικά) Vedomosti. 14  Φεβρουαρίου 2011.
  7. ↑ * Dawisha, Karen (2015). Putin's kleptocracy: who owns Russia?. Νέα Υόρκη: Simon & Schuster. σελίδες XII. ISBN 978-1-4767-9520-1. OCLC 894747004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2021. 
  8. ↑ «Параллельная реальность». newtimes.ru. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2021. 
  9. ↑ Smolentceva, Natalia· Barysheva, Elena (21 Ιανουαρίου 2021). «Russian activist says he toured Putin's rumored palace». Deutsche Welle (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2022. 
  10. ↑ Pegg, David (17 Σεπτεμβρίου 2017). «The billionaires investing in Cyprus in exchange for EU passports». the Guardian. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2018. 
  11. ↑ Newsroom. «Σαρώνει το βίντεο Ναβάλνι για το «Παλάτι Πούτιν» στο YouTube | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ». Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2021. 
  12. ↑ Troianovski, Anton (2021-01-19). «Navalny, From Jail, Issues Report Describing an Opulent Putin ‘Palace’». The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2021/01/19/world/europe/navalny-putin.html. Ανακτήθηκε στις 2021-03-24. 
  13. ↑ «'Putin's palace': Builders' story of luxury, mould and fake walls». BBC News. 2021-02-12. https://www.bbc.com/news/world-europe-56007943. Ανακτήθηκε στις 2021-03-24. 
  14. ↑ «Billionaire Arkady Rotenberg says he owns Vladimir Putin's alleged seaside 'palace'». Meduza. 30 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2022. 
  15. ↑ 15,0 15,1 Roth, Andrew (7 January 2021). «No-fly zone over Putin-linked palace is due to Nato spies, says FSB». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 February 2021. https://web.archive.org/web/20210204060018/https://www.theguardian.com/world/2021/jan/27/no-fly-zone-putin-linked-palace-navalny-due-to-nato-spying-says-fsb. Ανακτήθηκε στις 8 February 2021. 
  16. ↑ Whewell, Tim (4 May 2012). «Putin's palace? A mystery Black Sea mansion fit for a tsar». BBC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 January 2021. https://web.archive.org/web/20210131143436/https://www.bbc.com/news/magazine-17730959. Ανακτήθηκε στις 30 January 2021. 
  17. ↑ United States Hydrographic Office (1927). Black Sea Pilot: The Dardanelles, Sea of Marmara, Bosporus, Black Sea and Sea of Azov. U.S. Government Printing Office. 
  18. ↑ Osborn, Andrew (14 February 2011). «Vladimir Putin 'has £600 million Italianate palace'». The Daily Telegraph. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 August 2011. https://web.archive.org/web/20110812203426/http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/russia/8323981/Vladimir-Putin-has-600-million-Italianate-palace.html. Ανακτήθηκε στις 21 July 2011. 
  19. ↑ «Дворец для Путина». palace.navalny.com (στα Ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2021. 
  20. ↑ Korobov, Pavel (Απρίλιος 2011). «Vot chego-chego, a kontrolyorov u nas khvataet» (στα ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 May 2015. https://web.archive.org/web/20150518155437/http://www.kommersant.ru/Doc/1625310. Ανακτήθηκε στις 13 May 2015. 
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 Friendly Oligarch Buys 'Putin' Palace Αρχειοθετήθηκε 2 April 2015 στο Wayback Machine., themoscowtimes.com, 4 Μαρτίου 2011
  22. ↑ Alexander Ponomarenko Αρχειοθετήθηκε 30 July 2017 στο Wayback Machine., forbes.com, 18 March 2015
  23. ↑ Staff, Our Foreign (3 Μαρτίου 2011). «'Putin palace' sells for $350 million». The Telegraph. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαρτίου 2011. https://web.archive.org/web/20110310183620/http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/russia/8359527/Putin-palace-sells-for-350-million.html. Ανακτήθηκε στις 22 July 2011. 
  24. ↑ «'Putin's Palace', $350 Million Mansion Reportedly Owned By Russian Prime Minister, Sold To Tycoon». The Huffington Post. 4 Μαρτίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2011. 
  25. ↑ Oliphant, Roland (9 Μαρτίου 2011). «Oligarch Buys 'Putin's Palace'». The St. Petersburg Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2011. 
  26. ↑ The so-called 'Putin Palace' is sold Αρχειοθετήθηκε 3 April 2015 στο Wayback Machine., themoscownews.com, 3 Μαρτίου 2011
  27. ↑ "Абрау-Дюрсо" пришлось ко дворцу Борис Титов купил виноградники санатория, считавшегося дачей премьер-министра kommersant.ru, 6 July 2011
  28. ↑ «Sheremetyevo announced the withdrawal of a businessman from the Forbes list from the "palace" project on the Black Sea». Forbes. 26 Ιανουαρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2021. 
  29. ↑ 29,0 29,1 Ardayeva, Anya (13 May 2016). «Three Top Managers Leave Russia's RBC Media». The Moscow Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 May 2016. https://web.archive.org/web/20160514105929/http://www.themoscowtimes.com/news/article/three-top-managers-leave-russia-s-rbc-media/569412.html. Ανακτήθηκε στις 27 March 2021. 
  30. ↑ 30,0 30,1 Бурлакова, Екатерина (Burlakova, Ekaterina); Пузырев, Денис (Puzyrev, Denis) (11 May 2016). «Напротив "дворца Путина" под Геленджиком начнут разводить устриц: ООО "Южная цитадель" получило для выращивания устриц и мидий 1 тыс. га акватории у мыса Идокопас под Геленджиком, у так называемого дворца Путина. Владелец "Южной цитадели" ранее работал в компании, управлявшей дворцом» (στα ρωσικά). «РБК» (RBC). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 February 2021. https://web.archive.org/web/20210202195453/https://www.rbc.ru/business/11/05/2016/5720c36e9a794766147f796d. Ανακτήθηκε στις 27 March 2021. 
  31. ↑ Бурлакова, Екатерина (Burlakova, Ekaterina) (9 March 2017). «У устрично-мидиевой фермы в Геленджике тот же хозяин, что и у "дворца Путина": Хозяйство Александра Пономаренко уже приступило к производству моллюсков» (στα ρωσικά). Vedomosti. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 February 2021. https://web.archive.org/web/20210208232319/https://www.vedomosti.ru/business/articles/2017/03/10/680586-ustrichno-midievoi-fermi-dvortsa-putina. Ανακτήθηκε στις 27 March 2021. 
  32. ↑ «Putin's former judo partner says he owns palace linked to Russian leader». The Guardian. 30 Ιανουαρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2021. 
  33. ↑ «Russian billionaire Arkady Rotenberg says 'Putin Palace' is his». BBC News. 30 Ιανουαρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2021. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ανάκτορο_του_Πούτιν&oldid=9811015"