Ανάθημα των Ατταλιδών (Δελφοί)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στο τέμενος του Απόλλωνα στους Δελφούς ανέθεσαν μνημεία πολλοί ελληνιστικοί βασιλείς, θέλοντας να ενισχύσουν το κύρος και την αίγλη τους. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζουν οι Ατταλίδες της Περγάμου, που κατέλαβαν με τα αναθήματά τους μια περίοπτη θέση στο ψηλότερο σημείο της Ιεράς Οδού, κοντά στον ναό του Απόλλωνα.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ψηλότερο σημείο της Ιεράς Οδού στο τέμενος του Απόλλωνα στους Δελφούς καθώς και η περιοχή γύρω από τον ίδιο τον ναό του Απόλλωνα ήταν από τις πιο περίοπτες θέσεις και από αυτές που οικοδομήθηκαν σχετικά όψιμα. Στα δεξιά, συναντά κανείς μία πλατεία που βρίσκεται σε ύψος 2,5 μ. ψηλότερα από την πλατεία του ναού, επάνω σε ειδικό ανάλημμα, που κατασκευάστηκε από τον βασιλιά Άτταλο Α' της Περγάμου (240-197 π.Χ.). Η πλατεία περικλείει έκταση 1000 τ.μ. περίπου (διαστάσεις 41 Χ 23 μ.) και αποτελούσε μια προσθήκη που επεξέτεινε τον χώρο του ιερού προς τα ανατολικά. Το δυτικό άκρο οριζόταν από έναν ύστερο αρχαϊκό θησαυρό δωρικού ρυθμού, αταύτιστο ακόμη ως προς την ονομασία. Αρχικά εκεί υπήρχαν τέσσερα μνημεία, που θεωρείται ότι είναι σύγχρονα μεταξύ τους, και συγκεκριμένα μία δωρική στοά που καταλάμβανε το βόρειο τμήμα της πλατείας, και αργότερα μετατράπηκε σε δεξαμενή, ένας οίκος στη νοτιοανατολική γωνία, η βάση ενός κίονα στη νοτιοδυτική γωνία, όπου βρισκόταν το άγαλμα του Αττάλου Α’ και ένα ορθογώνιο βάθρο από πωρόλιθο, άγνωστης χρήσης. Η είσοδος στην πλατεία γίνονταν είτε από τα ανατολικά, για όποιον ερχόταν έξω από το ιερό, είτε μέσω μίας κλίμακας που η βάση της ήταν κοντά στο αφιέρωμα των Ροδίων. Λίγο αργότερα, το 182 π.Χ., ο διάδοχος του Αττάλου, ο Ευμένης Β΄ ανήγειρε έφιππο χάλκινο ανδριάντα του, η βάση του οποίου σώζεται σήμερα, ακριβώς δίπλα στο μνημείο του Αττάλου.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Queyrel,F., Les portraits des Attalides. Fonction et représentation. Bibliothèque des Écoles Françaises d'Athènes et de Rome 308.Paris: de Boccard, 2003
  • Bommelaer, P., Laroche, D., Guide de Delphes, Le site, Paris 1992
  • Παυσανίας, Φωκικά