Αμφιθέατρο Καστρένσε
| Αμφιθέατρο Καστρένσε | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | ρωμαϊκό αμφιθέατρο, αρχαιολογική θέση και αρχαία ρωμαϊκή κατασκευή |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°53′15″N 12°30′54″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Ρώμη |
| Χώρα | Ιταλία |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Αμφιθέατρο Καστρένσε (λατινικά: Amphitheatrum Castrense) είναι ένα ρωμαϊκό αμφιθέατρο στην Ρώμη, δίπλα από την εκκλησία του Τιμίου Σταυρού της Ιερουσαλήμ.[1] Τόσο το Αμφιθέατρο όσο και ο Ιππόδρομος του Βαριανού ήταν μέρη του αυτοκρατορικού ανακτόρου γνωστού ως Σεσσόριο. Αναφέρεται, επίσης, σε τοπογραφικά κείμενα του 4ου αιώνα, κάτι που σημαίνει ότι επρόκειτο για ένα αμφιθέατρο το οποίο συνδεόταν με μια αυτοκρατορική κατοικία, πράγμα που δεν ήταν ασυνήθιστο.[2]
Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το αμφιθέατρο χρονολογείται στις πρώτες δεκαετίες του 3ου αιώνα μ.Χ., όπως μαρτυρεί το ύφος των τούβλων και η απουσία σφραγίδων επάνω τους. Αποτελούσε μέρος ενός αυτοκρατορικού ανακτορικού συγκροτήματος, που χτίστηκε από αυτοκράτορες της δυναστείας των Σεβήρων. Οι ανοιχτές καμάρες των εξωτερικών τοίχων περιτοιχίστηκαν όταν το κτίριο ενσωματώθηκε στα Αυρηλιακά Τείχη (271-275 μ.Χ.), όταν και σταμάτησε να χρησιμοποιείται για θεάματα και άρχισε να χρησιμοποιείται ως οχυρωματικό έργο, ενώ μέρος του εδάφους γύρω από το κτίριο αφαιρέθηκε.[2] Στα μέσα του 16ου αιώνα, τα απομεινάρια του δεύτερου δαπέδου χρησιμοποιήθηκαν για αμυντικούς σκοπούς. Τον 18ο αιώνα, βρέθηκε ένα υπόγειο κάτω από την αρένα, γεμάτο με οστά μεγάλων ζώων. Αυτό οδήγησε τους ερευνητές να πιστέψουν ότι τα θεάματα που διεξάγονταν εκεί ανήκαν στα λεγόμενα «Βενέτια» (κυνήγι και θανάτωση άγριων ζώων).[2] Οι αρχιτέκτονες Αντρέα Παλλάντιο και Ετιέν Ντουπεράκ δημιούργησαν σχέδια που απεικονίζουν τα ερείπια του αμφιθεάτρου.
Κατασκευή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το κτίριο έχει σχήμα κανονικής έλλειψης, μήκους 88 μέτρων και πλάτους 75,80 μέτρων. Είναι κατασκευασμένο από σκυρόδεμα τούβλων, με λίγα διακοσμητικά στοιχεία από τραβερτίνη.[2] Η κατασκευή ήταν τριόροφη, αλλά σήμερα διατηρείται μόνο ένα τμήμα του πρώτου ορόφου.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Coulston, J C (01/01/2000). Ancient Rome : the archaeology of the eternal city. eBook Academic Collection (EBSCOhost): Oxford University School of Archaeology. (ISBN 0-947816-54-2), 978-0-947816-54-4.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 J. C. Coulston· Hazel Dodge (2000). Ancient Rome: The Archaeology of the Eternal City. Oxford University School of Archaeology. ISBN 978-0-947816-54-4. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2015.
