Άμπντουλ Γανί Μπαραντάρ
| Αμπντούλ Γκάνι Μπαραντάρ Αμπντούλ Αχμάντ Τουρκ | |
|---|---|
 Ο Μπαραντάρ κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων στη Ντόχα, 2020 | |
| Πρώτος αναπληρωτής Πρωθυπουργός του Αφγανιστάν | |
Εν ενεργεία Ανέλαβε καθήκοντα 7 Σεπτεμβρίου 2021 | |
| Μαζί με | Αμπντούλ Σαλάμ Χανάφι (Abdul Salam Hanafi) |
| Πρόεδρος | Χαϊμπατουλάχ Αχουντζάντα |
| Πρωθυπουργός | Μοχάμεντ Χασάν Ακχούντ (Hasan Akhund) |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 1968, Γιατιμάκ, της επαρχίας Ορουζγκάν, στο κεντρικό Αφγανιστάν |
| Σύζυγος | άγνωστο όνομα |
| Παιδιά | 4 |
| Στρατιωτική υπηρεσία | |
| Πίστη | Ισλαμικός Στρατός του Αφγανιστάν (1996-2001) |
| Υπηρεσία/κλάδος | Διοικητής σώματος στρατού δυτικού Αφγανιστάν |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο μουλάς Άμπντουλ Γανί Μπαραντάρ (νταρί/παστού : عبدالغنی برادر) (προφέρεται ˈabdʊl ɣaˈni barɑˈdar), πλήρες όνομα Άμπντουλ Γανί Μπαραντάρ Άμπντουλ Αχμάντ Τουρκ (ABDUL GHANI BARADAR ABDUL AHMAD TURK) [1] είναι πρωτεύων πολιτικός, θρησκευτικός και στρατιωτικός ηγέτης των Ταλιμπάν, και σημερινός πρώτος αναπληρωτής Πρωθυπουργός, στο Ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν.
Ο Μπαραντάρ εξακολουθεί να βρίσκεται στη «Λίστα Επιβολής Κυρώσεων» (μαύρη λίστα του ΟΗΕ) του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, από το 2001.[2]
Ο Μπαραντάρ γεννήθηκε στην επαρχία Ορουζγκάν του Αφγανιστάν το 1968, και πήρε μέρος με τους Μουτζαχεντίν, στον Σοβιετικο-αφγανικό πόλεμο, την δεκαετία του 1980. Μετά το τέλος του πολέμου, ίδρυσε μαζί με τον Μοχάμεντ Ομάρ, ιεροδιδασκαλείο στην Κανταχάρ, από όπου ξεπήδησε η οργάνωση των μαθητών (ταλιμπάν). Όταν οι Ταλιμπάν ήρθαν στην εξουσία, το 1996, νικώντας στον εμφύλιο πόλεμο που ξέσπασε, ο Μπαραντάρ σαν στρατιωτικός διοικητής πιστώνεται σε μεγάλο βαθμό την νίκη τους. Κατά το διάστημα της πεντάχρονης ύπαρξης του κράτους που δημιούργησαν, το Ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν, ο Μπαραντάρ θήτευσε σε διάφορα πόστα με πιο γνωστό αυτό του Υφυπουργού Αμύνης. Μετά την εισβολή των Αμερικανών στο Αφγανιστάν και τα χρόνια που ακολούθησαν ο Μπαραντάρ ήταν εξόριστος, και μέχρι το 2010 διέφευγε τη σύλληψης.
Συνελήφθη το 2010 στο Καράτσι από την πακιστανική Υπηρεσία Πληροφοριών (ISI) σε συνεργασία με την CIA και για τα επόμενα 8 χρόνια κρατήθηκε σε μυστική φυλακή στο Πακιστάν, ώσπου με απόφαση της κυβέρνησης Τραμπ, αποφυλακίστηκε στις 24 Οκτωβρίου του 2018 προκειμένου να αναλάβει την ηγεσία της διαπραγματευτικής ομάδας των Ταλιμπάν. Πράγματι, έφερε εις πέρας τις διαπραγματεύσεις με την Αμερικανική και την Αφγανική κυβέρνηση, υπογράφοντας τη Συμφωνία της Ντόχας τον Φεβρουάριο του 2020. [3]
Από το 2018 ζει στη Ντόχα, κατευθύνοντας από εκεί τους Ταλιμπάν. Στο Αφγανιστάν, και συγκεκριμένα στη Κανταχάρ, επέστρεψε ύστερα από σχεδόν 20 χρόνια εξορίας, στις 18 Αυγούστου του 2021 όπου οι οπαδοί του, του επεφύλαξαν θριαμβευτική υποδοχή.[4] Πολλά μέσα ενημέρωσης προέβλεπαν ότι θα τοποθετηθεί στην κορυφή της νέας κυβέρνησης, ωστόσο η εικασία δεν επαληθεύτηκε.[5]
Τον Σεπτέμβριο του 2021 το περιοδικό TIME τον ενέταξε στη λίστα με «Τα 100 πρόσωπα με τη μεγαλύτερη επιρροή το 2021». [6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «ABDUL GHANI BARADAR ABDUL AHMAD TURK | United Nations Security Council». www.un.org.
- ↑ «Security Council 1988 Committee Amends Eleven Entries on Its Sanctions List | Meetings Coverage and Press Releases». www.un.org.
- ↑ «Ποιος είναι ο συνιδρυτής των Ταλιμπάν και πιθανός νέος πρόεδρος στο Αφγανιστάν». Το Βήμα Online. 16 Αυγούστου 2021.
- ↑ «Ταλιμπάν ηγέτης - Αφγανιστάν: Η επιστροφή του εξόριστου Αμπντούλ Γκάνι Μπαραντάρ». AlphaFreePress. 18 Αυγούστου 2021.
- ↑ «Report: Baradar To Lead New Afghan Government». RFE/RL (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ «Abdul Ghani Baradar: The 100 Most Influential People of 2021». Time (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2021.