Αμαντού Χαμά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αμαντού Χαμά
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1950
Youri
ΕθνικότηταΦουλάνι
Χώρα πολιτογράφησηςΝίγηρας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαNational Movement for the Development of Society
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαPrime Minister of Niger (2000–2007)
μέλος της Εθνοσυνέλευσης του Νίγηρα
Prime Minister of Niger (1995–1996)
President of the National Assembly of Niger (2011–2014)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Χαμά Αμαντού (Hama Amadou) είναι πολιτικός από τον Νίγηρα. Διετέλεσε πρωθυπουργός τις περίοδους 1995-96 και 2000-07. Υπήρξε επίσης Γενικός Γραμματέας του Εθνικού Κινήματος για την Ανάπτυξη της Κοινωνίας (MNSD-Nassara) από το 1991 ως το 2001 και πρόεδρος του MNSD-Nassara από το 2001 ως το 2009.

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1950. Προέρχεται από τη φυλή Kurtey, που είναι υποομάδα των Φουλά και μεγάλωσε στην περιοχή Τιγιαμπερί, στην κοιλάδα του ποταμού Νίγηρα, βόρεια της Νιαμέι.

Από το 1983 ως το 1985 , επί προεδρίας Σεϊνί Κουντσέ, ήταν γενικός διευθυντής της Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης του Νίγηρα (ORTN) και το 1985 έγινε διευθυντής του υπουργικού συμβουλίου. Μετά το θάνατο του Κουντσέ [1] ο Αμαντού διορίστηκε Υπουργός Πληροφοριών από τον διάδοχό του, Αλί Σαϊμπού, στις 15 Ιουλίου του 1988. Υπηρέτησε στο αξίωμα αυτό ως τις 20 Δεκεμβρίου του 1989.[2]

Τρίτη δημοκρατία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο συνέδριο του MNSD που διεξήχθη τον Νοέμβριο του 1991, ο Αμαντού εξελέγη γενικός γραμματέας με τον Μαμαντού Ταντζά να εκλέγεται στην προεδρία του MNSD. [3]

Έπειτα από την διεξαγωγή βουλευτικών εκλογών τον Φεβρουάριο του 1993 ο Αμαντού εξελέγη βουλευτής[4] με το MNSD στην Νιαμέι[5]

Τον Ιανουάριο του 1995, ο συνασπισμός της αντιπολίτευσης, [κυρίως το MNSD και το Κόμμα του Νίγηρα για Δημοκρατία και Σοσιαλισμό (PNDS)], κέρδισαν την πλειοψηφία των εδρών στο κοινοβουλιο, με αποτέλεσμα να γίνει συγκατοίκηση ανάμεσα στην κυβέρνηση του Αμαντού και στον πρόεδρο Μαχαμάν Ουσμάν. Αρχικά ο Ούσμανε επέλεξε για πρωθυπουργό τον Αμαντού Σισέ, τελικά όμως διόρισε στην πρωθυπουργία τον Χαμά Αμαντού στις 21 Φεβρουαρίου του 1995. Οι Αμαντού και Ούσμανε ήρθαν σε ρήξη και το πολιτικό σύστημα παρέλυσε εξαιτίας της. Μέσα στο 1995 ο Αμαντού επεχείρησε να αναλάβει προεδρικό ρόλο αναφορικά με το υπουργικό συμβούλιο.[6]

Χούντα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 27 Ιανουαρίου του 1996 κατέλαβε την εξουσία με στρατιωτικό πραξικόπημα ο Ιμπραχίμ Μπαρέ Μαϊνασαρά, ανατρέποντας τον πρόεδρο Ούσμανε και τον πρωθυπουργό Αμαντού.[6] Αμφότεροι τέθηκαν σε περιορισμό κατ' οίκον επί πολλούς μήνες.[7]

Στις 2 Ιανουαρίου του 1998 ο Αμαντού συνελήφθη με την κατηγορία ότι σκόπευε να δολοφονήσει τον Μαϊνασαρά.[8][9][10] Απελευθερώθηκε αφού κατέβαλε εγγύηση στις 8 Ιανουαρίου του 1998,[9][10][11] αλλά του απαγγέλθηκαν κατηγορίες ότι είχε σχηματίσει παραστρατιωτική οργάνωση.[9][11] Ο Αμαντού αρνήθηκε τις κατηγορίες και τόνισε ότι η σύλληψη του ήταν μέσο για τον αποπροσανατολισμό του λαού.[9]

Τέταρτη δημοκρατία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μαϊνασαρά δολοφονήθηκε σε πραξικόπημα το 1999 και στα τέλη του ιδίου χρόνου έγιναν νέες εκλογές. Ο Μαμαντού Ταντζά κέρδισε τις προεδρικές εκλογές με το MNSD, το οποίο κέρδισε τον μεγαλύτερο αριθμό εδρών στις βουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου. Το κόμμα αυτό σύναψε συμφωνία με το κόμμα του Ούσμανε (Δημοκρατική και Σοσιαλιστική Σύμβαση ή CDS). Στις εκλογές του 1999 ο Αμαντού εξελέγη ξανά βουλευτής, ωστόσο εγκατέλειψε την έδρα του[12] όταν διορίστηκε πρωθυπουργός στις 3 Ιανουαρίου του 2000. Μιλώντας στη Βουλή, ο Αμαντού ανέφερε ότι η κατάσταση στον Νίγηρα ήταν καταστροφική από οικονομικής άποψης,[13][14] και ζήτησε από τους βουλευτές προσωρινά να μην λαμβάνουν βουλευτική αποζημίωση.[13]

Ως πρόεδρος του Νίγηρα, ο Ταντζά έπρεπε να παραιτηθεί από την αρχηγία του MNSD. Ο Αμιντού Σεκού ανέλαβε προσωρινά την προεδρία του κόμματος[15] μέχρι την εκλογή του Αμαντού στην προεδρία του MNSD στις 21 Δεκεμβρίου του 2001.[16]

Κατά την προεκλογική του εκστρατεία για τις δημοτικές εκλογές του Ιουλίου του 2004, το ελικόπτερο στο οποίο επέβαινε ο Αμαντού συνετρίβη στις 14 Ιουλίου στην Μαγκαρία, στα ανατολικά του Νίγηρα. Ο Αμαντού σώθηκε από το ατύχημα.[17] Αρνήθηκε την βοήθεια σε τρόφιμα από τα Ηνωμένα Έθνη το 2005,δηλώνοντας ότι η συγκομιδή ήταν αρκετή και ότι η βοήθεια εκείνη αποτελούσε επίθεση προς την αξιοπρέπεια του Νίγηρα.[18]

Πρόταση μομφής 2007[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κυβέρνηση του Αμαντού ηττήθηκε σε πρόταση μομφής στις 31 Μαΐου του 2007, με 62 επί συνόλου 113 βουλευτών να τάσσονται υπέρ της πρότασης.[19][20] Η ψηφοφορία κρίθηκε απαραίτητη έπειτα από καταγγελίες εναντίον του Αμαντού για διαφθορά και διασπάθιση δημόσιου χρήματος, που προοριζόταν για την εκπαίδευση.[20][21] Παρά την υποστήριξη από βουλευτές του MNSD deputies,[21] δυο άλλα κόμματα, συμπεριλαμβανομένου του CDS, εντάχθηκαν στο Κόμμα του Νίγηρα για τη Δημοκρατία και το Σοσιαλισμό (PNDS) με σκοπό να συμπληρωθεί πλειοψηφία εναντίον της κυβέρνησης.[19][21] Λίγο αργότερα ο Αμαντού υπέβαλε την παραίτηση της κυβέρνησής του.[21] Μετά την πρόταση μομφής, ο πρόεδρος Ταντζά είχε την επιλογή να διορίσει νέο πρωθυπουργό ή να προκηρύξει εκλογές.[20] Στις 3 Ιουνίου διορίστηκε πρωθυπουργός ο Σεϊνί Ουμαρού, ο οποίος είχε υπηρετήσει στην κυβέρνηση του Αμαντού ως υπουργός[22]

Κατηγορίες για διαφθορά και παραίτηση από την ηγεσία του MNSD[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αστυνομία ξεκίνησε έρευνα το 2008 εναντίον του Αμαντού για την υπόθεση υπεξαίρεσης 100 εκατομμυρίων CFA (152.500 ευρώ) εξωτερικής βοήθειας την περίοδο από το 2000 ως το 2006.[23] Ο πρόεδρος Ταντζά κάλεσε σε έκτακτη συνεδρίαση το Κοινοβούλιο στις 14 Ιουνίου του 2008 για την διερεύνηση της υπόθεσης. Παρά το γεγονός ότι οι δύο άνδρες ήταν στενοί πολιτικοί σύμμαχοι, με τον Αμαντού να προαλείφεται για διάδοχος του Ταντζά[24] με την πάροδο του χρόνου οι μεταξύ τους σχέσεις επιδεινώθηκαν. Ο Αμαντού δημοσίως ισχυρίστηκε ότι οι κατηγορίες ήταν πολιτική συνωμοσία από μέρη του δικού του κόμματος.[25][26]

Συστάθηκε 14μελής ειδική επιτροπή για την διερεύνηση των κατηγοριών και έπειτα από συζήτηση που διήρκεσε περισσότερες από 24 ώρες, η Εθνοσυνέλευση ψήφισε με 72 υπέρ έναντι 28 κατά να άρει την βουλευτική ασυλία του Αμαντού και ανέθεσε την υπόθεση στο Ανώτατο Δικαστήριο του Νίγηρα. Στις 26 Ιουνίου του 2008 ο Αμαντού συνελήφθη και οδηγήθηκε στις πολιτικές φυλακές του Κουτουκατέ, στα βόρεια της Νιαμέι.[27] Στις αρχές Αυγούστου του 2008 μέρη του κόμματός του πρότειναν την αποπομπή του Αμαντού από την προεδρία, Ο πρώην πρωθυπουργός κατηγόρησε τον πρόεδρο και την κυβέρνηση ότι είχαν επινοήσει τις κατηγορίες εναντίον του για να τον εμποδίσουν από το να κατέλθει ως υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές του Δεκεμβρίου του 2009.[28]

Χιλιάδες υποστηρικτές του Αμαντού πραγματοποίησαν πορεία διαμαρτυρίας στην Νιαμέι ζητώντας την αποφυλάκιση του πολιτικού στις 19 Οκτωβρίου του 2008. Μία ακόμη πορεία υπέρ του Αμαντού απαγορεύτηκε από τις αρχές προτού γίνει στις 26 Οκτωβρίου.[29]

Παρά την υποστήριξη από μερίδα του κόμματος, ο Αμαντού καθαιρέθηκε από την ηγεσία του MNSD. Στις 21 Φεβρουαρίου του 2009 σε ειδική συνεδρίαση του MNSD-Nassara εξελέγη ο Ουμαρού ως πρόεδρος του MNSD.[30][31]

Ασθένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις αρχές Μαρτίου του 2009 ο Αμαντού μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της Νιαμέι από τις φυλακές στης Κουτουκαλέ και νοσηλεύτηκε για άγνωστη ασθένεια. Έπειτα από τρεις εβδομάδες επέστρεψε στη φυλακή παρά τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας από υποστηρικτές του στη Νιαμέι.[32]

Δίκη , αποφυλάκιση και επιστροφή στην πολιτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αμαντού επρόκειτο να δικαστεί από το Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο απαρτίζεται από 7 εν ενεργεία βουλευτές.[33] Στις 24 Απριλίου του 2009 και έπειτα από 10 μήνες εγκλεισμού στη φυλακή, ο Αμαντού αποφυλακίστηκε για λόγους υγείας.[34] Ωστόσο, η δίκη του με την κατηγορία της υπεξαίρεσης θα διεξαγόταν κανονικά. Στις 30 Ιουλίου του 2009 οι αρχές του Νίγηρα εξέδωσαν ένταλμα συλλήψεώς του.

Επέστρεψε στην πολιτική και διεκδίκησε το προεδρικό αξίωμα στις προεδρικές εκλογές που έγιναν τον Ιανουάριο του 2011. Ωστόσο, στον πρώτο γύρο περιορίστηκε στο 19,8% των ψήφων με συνέπεια τον αποκλεισμό του από τον β΄ γύρο.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. "Politique: Hama Amadou est-il présidentiable?"[νεκρός σύνδεσμος], Tamtaminfo.com, 27 Φεβρουαρίου 2007 (Γαλλικά)
  2. "GOUVERNEMENTS DU PRESIDENT ALI CHAIBOU" Αρχειοθετήθηκε 2007-09-27 στο Wayback Machine., επίσημος ιστότοπος της Προεδρίας του Νίγηρα (Γαλλικά).
  3. Myriam Gervais, "Niger: Regime Change, Economic Crisis, and Perpetuation of Privilege", in Political Reform in Francophone Africa (1997), ed. John F. Clark and David E. Gardinier, σελίδα 100.
  4. "Afrique de l'Ouest - Niger - Cour suprême - 1993 - Arrêt no 93-10/cc du 18 mars 1993" Αρχειοθετήθηκε 2013-07-04 at Archive.is, droit.francophonie.org (Γαλλικά).
  5. "Afrique de l'Ouest - Niger - Cour suprême - 1993 - Arrêt no 93-3/cc du 1er février 1993" Αρχειοθετήθηκε 2013-07-04 at Archive.is, droit.francophonie.org (Γαλλικά).
  6. 6,0 6,1 Jibrin Ibrahim and Abdoulayi Niandou Souley, "The rise to power of an opposition party: the MNSD in Niger Republic", Unisa Press, Politeia, Vol. 15, No. 3, 1996.
  7. "Niger: A major step backwards", Διεθνής Αμνηστία, 16 Οκτωβρίου 1996.
  8. "Niger Police arrest three opposition leaders", BBC News Online, 3 Ιανουαρίου 1998.
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 "Niger: Former premier rejects charges of militia creation", IRIN West Africa Update 121, 12 Ιανουαρίου 1998.
  10. 10,0 10,1 André Salifou, "Evolution du processus démocratique nigérien de 1991 à 1999" Αρχειοθετήθηκε 2005-10-17 στο Wayback Machine., democratie.francophonie.org (Γαλλικά).
  11. 11,0 11,1 "Former Prime Minister of Niger charged after release from detention", BBC News Online, 9 Ιανουαρίου 1998.
  12. "List of deputies elected in the 1999 election by constituency, ιστότοπος της Εθνοσυνέλευσης του Νίγηρα (2004 σελίδα αρχείου) (Γαλλικά).
  13. 13,0 13,1 "No pay for Niger MPs", BBC News Online, 3 Ιανουαρίου 2000.
  14. "Niger: New prime minister sworn in", IRIN, 4 Ιανουαρίου 2000.
  15. "Les partis politiques nigériens, leurs leaders respectifs et les pratiques politiques inavouables" Αρχειοθετήθηκε 2012-02-05 στο Wayback Machine., La Roue de l'Histoire (africatime.com), 24 Φεβρουαρίου – 1η Μαρτίου 2004 (Γαλλικά).
  16. "En piste pour la prochaine présidentielle, Le Premier ministre Hama Amadou désigné président de son parti" Αρχειοθετήθηκε 2007-09-29 στο Wayback Machine., Afrique Express, 2 Ιανουαρίου 2002 (Γαλλικά).
  17. "Niger PM survives helicopter crash - report", Sapa-AFP (IOL), 14 Ιουλίου 2004.
  18. "Niger food aid 'no longer needed'", BBC News Online, 16 Σεπτεμβρίου 2005.
  19. 19,0 19,1 "Niger's government dissolved", Associated Press (Independent Online), 31 Μαΐου 2007.
  20. 20,0 20,1 20,2 "Niger vote dissolves government", BBC News, 31 Μαΐου 2007.
  21. 21,0 21,1 21,2 21,3 "Niger: Censure motion dismisses ruling govt." Αρχειοθετήθηκε 2007-08-05 at Archive.is, African Press Agency, 31 Μαΐου 2007.
  22. "Niger: proche de son prédécesseur, Seyni Oumarou nommé Premier ministre", AFP (Jeune Afrique), 3 Ιουνίου 2007 (Γαλλικά).
  23. Jailed ex-Niger premier 'to appear in court soon'. AFP. 3 Ιουλίου 2008
  24. Une demande de liberté provisoire de Hama Amadou rejetée Αρχειοθετήθηκε 2008-09-27 στο Wayback Machine. PANA Press, 21 Αυγούστου 2008
  25. Niger to try ex-prime minister on graft charges[νεκρός σύνδεσμος], Reuters, Abdoulaye Massalatchi, 24 Ιουνίου 2008.
  26. "Niger clears way to charge ex-PM", BBC, 24 Ιουνίου 2008.
  27. Les malheurs d’Hama Amadou, Jeune Afrique, Cherif Ouazani, 22 Ιουνίου 2008.
  28. Jean-Baptiste Marot, "L’affaire Hama Amadou", Jeune Afrique, 10 Αυγούστου 2008.
  29. "Niger bans demo for detained ex-PM", Sapa-AFP (IOL), 23 Οκτωβρίου 2008.
  30. MNSD-Nassara : Nouveau enjeu Αρχειοθετήθηκε 2009-03-04 στο Wayback Machine.. Pâté Boubacar, Niger Diaspora 02 Μαρτίου 2009.
  31. L’énigme Tandja. Jeune Afrique, Moriba Magassouba, Fabienne Pompey. 11 Ιανουαρίου 2009.
  32. Manifestation de femmes soutenant l'ex-PM Hama Amadou incarcéré Αρχειοθετήθηκε 2009-04-11 στο Wayback Machine.. AFP. 7 Απριλίου 2009.
  33. Niger: une juridiction d'exception jugera l'ex-Premier ministre. AFP. 9 Απριλίου 2009.
  34. BBC News, Ill health sees Niger ex-PM freed , 24 Απριλίου 2009.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]