Αμίνα Χανούμ Συρτλάνοφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αμίνα Χανούμ Συρτλάνοφ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση25  Ιουλίου 1884
Ουφά
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
ΘρησκείαΙσλάμ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταθεοσοφίστρια
Commons page Σχετικά πολυμέσα

H Αμίνα Χανούμ Συρτλάνοφ ή Συρτλάνοβα (ρωσικά: Амина Махмудовна Сыртланова, 18 Ιουνίου 1884 - μετά το 1939) ήταν Ρωσίδα με Γαλλική υπηκοότητα, δημόσια προσωπικότητα, αδελφή του ελέους, θεοσοφίστρια και μασόνος. Γεννήθηκε στην Ούφα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και ήταν κόρη του Στρατηγού Μαχμούντ Μαγκομέντοβιτς Σικάλιγιεφ και της γαιοκτήμονα Μαγκιπάρβας Σεϊκαλίγιεβα. Γενικότερα, καταγόταν από σημαίνουσα οικογένεια. Περί το 1912, ξεκίνησε να ασχολείται με τη δημόσια ζωή, όταν ο σύζυγός της που ήταν μέλος της 3ης Ρωσικής Δούμας, βρήκε τραγικό θάνατο, με την Αμίνα να παίρνει τη θέση του. Υπήρξε πρόεδρος της Μουσουλμανικής Εκπαιδευτικής Κοινότητας της Αγίας Πετρούπολης,[1] έχοντας έτσι μεγάλη επιρροή στην μουσουλμανική κοινότητα της περιοχής, όπως επίσης και στην Ούφα.[2]

Κατά την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, έγινε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής των Ρωσικών Μουσουλμανικών οργανώσεων και μέσα από φιλανθρωπίες υποστήριζε τα ρωσικά στρατεύματα.[3] Το καλοκαίρι του 1916, πήγε ως προϊσταμένη στο νοσοκομειακό τρένο των Ρώσων Μουσουλμάνων, στο μέτωπο. Μετά το 1917 μετακόμισε στη Γαλλία και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι. Μεταξύ το 1921 και το 1929, ήταν μέλος του Διεθνή Μασονικού Τάγματος «Ανθρώπινα Δικαιώματα»,[4] που ασχολιόταν με τα δικαιώματα των πολιτών. Ενώ το 1929, έγινε διευθύντρια του ρωσώφωνου οικήματος "Aurora", όπου παρέμεινε έως και το 1939. Μεταξύ το 1926 και το 1939, πραγματοποιούσε αναφορές σε γαλλικές και ρωσικές Θεοσοφικές Κοινότητες. Ενώ μεταξύ το 1933 και το 1935, υπήρξε μέλος της Ένωσης Ρώσων Καλογριών.

Επίσης, εξίσωνε τον Θεοσοφισμό με τον Τεκτονισμό.[5] Κατά την περίοδο της ναζιστικής εισβολής στη Γαλλία και την κατοχή της, όλοι οι μασονικοί οίκοι έκλεισαν και έκτοτε η ζωή της είναι άγνωστη.[6] Υπήρξε παντρεμένη με τον Αλί-Οσκάρ,[7] ο οποίος ήταν μέλος της 3ης Ρωσικής Δούμας και δικηγόρος, του οποίου γνωστές δίκες ήταν η του Ζινόβι Ροζεστβεντσκι, του Νικολάι Νεμπογκάτοφ και του Ανατόλι Στέσελ, οι οποίοι ήταν όλοι κατηγορούμενοι για την ήττα στον Ιαπωνικό-Ρωσικό πόλεμου του 1904-05. Το οίκημα στο οποίο ήταν διευθύντρια δεν έγινε αναγνωρισμένο από το Μασονικό Τάγμα.[8]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Yamayeva L.А., Muslim liberalism of the beginning of the XX century as a political movement. Ufa, Gilem, 2002, pp. 209—210 (ρωσικά)
  2. Zeki Velidi Togan, Memoires: National Existence and Cultural Struggles of Turkistan and Other Muslim Eastern Turks, CreateSpace Independent Publishing Platform, 2011, p. 108.
  3. Yamayeva L.А., Muslim charities early twentieth century, «Vatandash», 2013, № 7 (ρωσικά)
  4. «Достопочтенная Ложа "Новый Свет" №1989, Масонский Смешанный Международный Орден LE DROIT HUMAIN (Право Человека). Русская интермедия: ложа Аврора (1927-1945)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2018. 
  5. Peshekhonov V.А., Far and near. Skulls and stars, 2010 (ρωσικά).
  6. Berberova N., People and Lodges. Russian Masons of the ХХ century. Moscow: Progress-Traditsiya, 1997 (in Russian).
  7. Zeki Velidi Togan, Memoires: National Existence and Cultural Struggles of Turkistan and Other Muslim Eastern Turks, CreateSpace Independent Publishing Platform, 2011
  8. Platonov О.А., Masonic conspiracy in Russia. Works on the history of Freemasonry. From the archives of the Masonic Lodges, the Police and the KGB. Moscow, Algoritm, 2011, p. 301 (in Russian)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]