Αλληλεγγύη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η αλληλεγγύη είναι η συνειδητοποίηση κοινών συμφερόντων, στόχων, προτύπων και συμπάθειας που δημιουργεί μια ψυχολογική αίσθηση ενότητας ομάδων ή τάξεων.[1][2] Η αλληλεγγύη δεν απορρίπτει τα άτομα και βλέπει τα άτομα ως τη βάση της κοινωνίας.[3] Αναφέρεται στους δεσμούς σε μια κοινωνία που συνδέουν τους ανθρώπους ως ένα σύνολο. Ο όρος χρησιμοποιείται γενικά στην κοινωνιολογία και τις άλλες κοινωνικές επιστήμες, καθώς και στη φιλοσοφία και τη βιοηθική.[4] Αποτελεί σημαντική έννοια στην κοινωνική διδασκαλία και στη χριστιανοδημοκρατική πολιτική ιδεολογία.[5]

Η αλληλεγγύη είναι επίσης μία από τις έξι αρχές του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης[6] και η 20ή Δεκεμβρίου κάθε έτους είναι η Διεθνής Ημέρα Ανθρώπινης Αλληλεγγύης που αναγνωρίζεται ως διεθνής εορτασμός. Η αλληλεγγύη δεν αναφέρεται στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου ούτε στην Οικουμενική Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και, ως εκ τούτου, έχει μικρότερη νομική σημασία σε σύγκριση με τα βασικά δικαιώματα.

Οι έννοιες της αλληλεγγύης αναφέρονται στην Οικουμενική Διακήρυξη για τη Βιοηθική και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα,[7] αλλά δεν ορίζονται με σαφήνεια.[8] Καθώς αυξάνεται η έρευνα και η παραγωγή βιοτεχνολογίας και βιοϊατρικών βελτιώσεων, η ανάγκη για διακριτό ορισμό της αλληλεγγύης στα πλαίσια του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης είναι σημαντική.

Εισαγωγή της έννοιας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι ευρέως γνωστό πως την έννοια της αλληλεγγύης εισήγαγε και ο θεμελιωτής της Κοινωνιολογίας Εμίλ Ντιρκέμ, στα πλαίσια της θεωρίας του για την ανάπτυξη των κοινωνιών, στο έργο του Ο Καταμερισμός της Εργασίας στην Κοινωνία(1893).

Είδη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με τον Ντιρκέμ υπάρχουν δύο είδη αλληλεγγύης, η μηχανική και η οργανική που αντιστοιχούν στην παραδοσιακή και στην πιο σύγχρονη κοινωνία ανάλογα:

Μηχανική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μηχανική αλληλεγγύη χαρακτηρίζεται από έναν περιορισμένο καταμερισμό εργασίας, όπου τα άτομα συνδέονται με στενούς δεσμούς μεταξύ τους, παρουσιάζοντας παράλληλα ομοιότητα τόσο στην εργασία όσο και στην εκπαίδευση, τη θρησκευτική καλλιέργεια και τη διαμόρφωση του τρόπου ζωής. Σε αυτές τις κοινωνίες οι οικογένειες είναι αυτάρκεις, αναλαμβάνοντας οι ίδιες τη διαπαιδαγώγηση και τη φροντίδα των μελών τους[9].

Οργανική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η οργανική αλληλεγγύη, η οποία αναπτύσσεται σε πιο προηγμένες και βιομηχανικές κοινωνίες με υψηλότερο επίπεδο καταμερισμού εργασίας, βασίζεται στην εξειδίκευση των ατόμων σε διάφορους κλάδους και στην ανάληψη συγκεκριμένων καθηκόντων. Ωστόσο, η διαφοροποίηση αυτή των ατόμων τους επιτρέπει παράλληλα να συνεργάζονται και να αλληλοβοηθούνται, έχοντας άμεση εξάρτηση μεταξύ τους, προκειμένου να καλύπτουν τις ανάγκες της κοινωνίας.[10]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «solidarity (noun)». Merriam Webster. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαΐου 2019. 
  2. «solidarity». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιανουαρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2018 – μέσω The Free Dictionary. 
  3. Douwes, Renate; Stuttaford, Maria; London, Leslie (2018-10-01). «Social Solidarity, Human Rights, and Collective Action: Considerations in the Implementation of the National Health Insurance in South Africa» (στα αγγλικά). Health and Human Rights. PMID 30568412. https://www.hhrjournal.org/2018/10/social-solidarity-human-rights-and-collective-action-considerations-in-the-implementation-of-the-national-health-insurance-in-south-africa/. Ανακτήθηκε στις 2021-08-30. 
  4. Adamiak, Stanisław; Chojnacka, Ewa; Walczak, Damian (1 December 2013). «Social Security in Poland – cultural, historical and economical issues». Copernican Journal of Finance & Accounting 2 (2): 11–26. doi:10.12775/cjfa.2013.013. http://apcz.umk.pl/czasopisma/index.php/CJFA/article/download/CJFA.2013.013/3189. Ανακτήθηκε στις 20 September 2019. 
  5. Fitzpatrick, Tony· Kwon, Huck-ju· Manning, Nick· James Midgley, Gillian Pascall (4 Ιουλίου 2013). International Encyclopedia of Social Policy (στα Αγγλικά). Routledge. σελ. 1866. ISBN 978-1-136-61003-5. 
  6. Charter of Fundamental Rights of the European Union, Title IV
  7. «Universal Declaration on Bioethics and Human Rights». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2019. 
  8. Prainsack, Barbara; Buyx, Alena (2012). «Solidarity in Contemporary Bioethics—towards a New Approach». Bioethics 26 (7): 343–350. doi:10.1111/j.1467-8519.2012.01987.x. PMID 22827315. 
  9. «Αλληλεγγύη». www.solidarity.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2017. 
  10. «Ο θεμελιωτής της κοινωνιολογίας Εμίλ Ντυρκέμ». Ανθολόγιον Sapere aude!. 2012-06-12. https://sciencearchives.wordpress.com/2012/06/12/%CE%BF-%CE%B8%CE%B5%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%AE%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B5%CE%BC%CE%AF%CE%BB/. Ανακτήθηκε στις 2017-10-27.