Αλκιμάχη

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Αλκιμάχη είναι γνωστά τα εξής τρία πρόσωπα:

1. Θυγατέρα του Αρπαλίωνα από τη Λήμνο, περίφημη για την ομορφιά της, αλλά κακός χαρακτήρας. Ο Νόννος στα «Διονυσιακά» (λ 192-210) γράφει ότι η Αλκιμάχη συνόδευσε τον θεό Διόνυσο στην εκστρατεία του στις Ινδίες, όπου και πέθανε. Η Αλκιμάχη αυτή αναφέρεται και ως Αλκιμάχεια, και είχε την προσωνυμία «Ορίδρομος» (= αυτή που τρέχει στα βουνά).
2. Θυγατέρα του Αιακού και της Ενδηίδας, αδελφή του Τελαμώνα και του Πηλέα. Αναφέρεται από τον Σχολιαστή της Ιλιάδας (έκδ. Maas, Ν 694). Ο Μέδωνας μνημονεύεται ως νόθος γιος της από παράνομο δεσμό της με τον Οϊλέα.
3. Θυγατέρα του Φυλάκου και μητέρα του Αίαντα του Λοκρού. Ο Σχολιαστής της Ιλιάδας (έκδ. Maas, Ο 333) αναφέρεται σχετικώς στον Πορφύριο, που στον «Κατάλογό» του γράφει «νόθος από την Αλκιμάχη του Φυλάκου είναι ο Αίας».

Πηγές

• Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969