Αλκέτας του Ορόντου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αλκέτας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ἀλκέτας (Αρχαία Ελληνικά)
Γέννηση4ος αιώνας π.Χ.
Θάνατος319 π.Χ.
Τερμησσός
Αιτία θανάτουαπώλεια αίματος
Συνθήκες θανάτουαυτοκτονία
Χώρα πολιτογράφησηςΜακεδονία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςαρχαία ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααξιωματικός
στρατιωτικός
Οικογένεια
ΑδέλφιαΠερδίκκας

Ο Αλκέτας (γιος του Ορόντου, πέθανε το 320 π.Χ.), ήταν Μακεδόνας στρατηγός και αδελφός του Περδίκκα με καταγωγή από την Ορεστίδα. Η πρώτη ιστορική αναφορά γίνεται από τον Αρριανό όπου αναφέρεται ως ένας από τους στρατηγούς του Μεγάλου Αλεξάνδρου κατά την εκστρατεία του στην Ινδία.[1] Με τον θάνατο του Αλεξάνδρου το 323 π.Χ., ο Αλκέτας μετά από την καθοδήγηση του αδελφού του φρόντισε να δολοφονηθεί η Κυνάνη -ετεροθαλής αδελφή του Αλεξάνδρου- όταν αυτή προσπάθησε να παντρέψει την κόρη της την Ευριδίκη με τον τυπικά ηγεμόνα της αυτοκρατορίας Φίλιππο Αρριδαίο, ετεροθαλή αδελφό του Αλεξάνδρου ο οποίος έπασχε από μειωμένη διάνοια.[2][3]

Όταν ο Περδίκκας εκστράτευσε κατά του Πτολεμαίου στην Αίγυπτο και δολοφονήθηκε εκεί το 321 π.Χ., ο Αλκέτας βρισκόταν με τον Ευμένη στη Μικρά Ασία πολεμώντας εναντίον του Κρατερού. Ο στρατός του Περδίκκα, μετά τον θάνατο του, συμμάχησε με τον Πτολεμαίο και καταδίκασε τον Αλκέτα και όλους τους συμμάχους του σε θάνατο. Ο πόλεμος εναντίον του Αλκέτα, ο οποίος πλέον είχε φύγει από τη συμμαχία του με τον Ευμένη και είχε ενώσει τις δυνάμεις του με αυτές του Άτταλου, ανατέθηκε στον Αντίγονο ο οποίος και νίκησε οριστικά τον Αλκέτα και Άτταλο στην Πισιδία το 320 π.Χ.. Ο Αλκέτας οπισθοχώρησε στην Τελμησσό, όπου οι αρχές της πόλης επιχείρησαν να τον συλλάβουν ώστε να τον παραδώσουν στον Αντίγονο, όμως αυτός προτίμησε να αυτοκτονήσει παρά να αιχμαλωτιστεί.[2][4]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Αρριανός, Ἀλεξάνδρου Ἀνάβασις, iv. 27
  2. 2,0 2,1 Smith, William, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, "Alcetas", Boston, (1867)
  3. Διόδωρος Σικελιώτης, Βιβλιοθήκη, xix. 52; Πολύαινος, Στρατηγήματα, viii. 60; Φώτιος, Βιβλιοθήκη, cod. 92;
  4. Diodorus, xviii. 29, 37, 44-46; Ιουστίνος, Επιτομή Πομπήιου Τρόγου, xiii. 6, 8, Φώτιος, ibid.