Αλκάνα η βαφική
,_%CE%94%CE%AC%CF%83%CE%BF%CF%82_%CE%A3%CE%AD%CE%B9%CF%87_%CE%A3%CE%BF%CF%85,_%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7,_6-4-2025.jpg)
Η Αλκάνα η βαφική με επιστημονική ονομασία Alkanna tinctoria, ανήκει στην οικογένεια των Βοραγινιδών (Boraginaceae).
Ετυμολογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ονομασία του γένους Alkanna προέρχεται από το αραβικό al-ḥinnā, που σημαίνει χέννα, ενώ το όνομα του είδους tinctoria προέρχεται από το λατινικό tinctura που σημαίνει βαφή και αναφέρεται στη χρήση του φυτού.[1]
Γεωγραφική κατανομή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα] Είδος στενομεσογειακό που απαντά σ’ όλη την Ελλάδα σε ξηρές πετρώδεις και αμμώδεις τοποθεσίες, μεταξύ 0-800 μ. [2][3][1]
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα] Είδος πολυετές, με βλαστούς έρποντες ή ανιόντες, ξυλώδεις στη βάση που μπορεί να φτάσει τα 10 έως 40 εκ. σε ύψος. Ανθίζει από τέλη Μαρτίου μέχρι τον Ιούνιο και τα άνθη του είναι κυανοιώδους χρώματος με σωλήνα στεφάνης 6-7 χιλ. και έλασμα 6-7 χιλ.[4]
Χρήσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα] Χρησιμοποιείται από τα αρχαία χρόνια για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες, καθώς και για την κόκκινη βαφή που εξάγεται από τις ρίζες του. Ωστόσο, το φυτό περιέχει αλκαλοειδή πυρρολιζιδίνης, ουσίες που είναι επικίνδυνες για το συκώτι, γεγονός που έχει οδηγήσει πολλές χώρες να απαγορεύσουν τη χρήση του στα τρόφιμα.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Alkanna tinctoria Tausch 1824». www.greekflora.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2025.
- ↑ «Alkanna tinctoria Tausch | Flora of Greece – An annotated checklist». portal.cybertaxonomy.org. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2025.
- ↑ «The Euro+Med Plantbase Project». ww2.bgbm.org. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2025.
- ↑ Fitter, A.H. (1980-08). «Flora Europaea, Vol. 5, edited by T.G. Tutin et al. Cambridge UP, £37.50.». Oryx 15 (4): 413–413. doi:. ISSN 0030-6053. https://doi.org/10.1017/s0030605300028982.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αξιώτης Μ. & Αξιώτης Β. 2012, Τα φυτά της Ελλάδας, Η έρευνα στη Λέσβο, Εντελέχεια
- Παπιομύτογλου Β. 2006, Αγριολούλουδα της Ελλάδας.
- Lafranchis T. & Sfikas G. 2001, Flowers of Greece (Vol. II)
- Pignatti S. 1982, Flora d’ Italia (Vol. II)
- Tutin et al. 2005, Flora Europaea Vol 3, Cambridge University Press