Αλεσσάντρο Μικέλε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αλεσσάντρο Μικέλε
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση25  Νοεμβρίου 1972[1]
Ρώμη[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταpersonal stylist
καλλιτεχνικός διευθυντής (2015–2022)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςTime 100 (2017)[2]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αλέσαντρο Μισέλ (Alessandro Michele) ( Italian pronunciation: [miˈkɛːle]) γεννήθηκε στις 25 Νοεμβρίου του 1972 στη Ρώμη της Ιταλίας και είναι απο τους πιο γνωστούς και πρωτοποριακούς σχεδιαστές μόδας. Τον Ιανουάριο του 2015, διορίστηκε δημιουργικός διευθυντής της Gucci, του ιταλικού πολυτελούς οίκου μόδας όπου εργαζόταν από το 2002 στο τμήμα των αξεσουάρ.[3] Γνωστός για τα μαξιμαλιστικά του σχέδια, ο Alessandro Michele επανέφερε τη δημοτικότητα της Gucci με Geek-Chic props. Είναι υπεύθυνος για όλες τις συλλογές και την παγκόσμια εικόνα της Gucci απο το 2015 και μετά [4]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Alessandro Michele μεγάλωσε στη Ρώμη της Ιταλίας. Ο πατέρας του ήταν τεχνικός της Alitalia και η μητέρα του βοηθός στελεχών ταινιών και μεγάλη θαυμάστρια του Αμερικανικού κινηματογράφου.[5][6]

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο Alessandro Michele ολοκλήρωσε τις σπουδές του για τον σχεδιασμό μόδας στην Accademia di Costume e di Moda της Ρώμης. Εκεί έμαθε να σχεδιάζει τόσο θεατρικά κοστούμια, αξεσουάρ όσο και ρούχα μόδας.[7]

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δύο σύνολα από τον Michele για την Gucci κατά τη διάρκεια της έκθεσης The Met 's Camp: Notes on Fashion

Το 1994, ο Alessandro Michele έφυγε από τη Ρώμη για να εργαστεί στο Les Copains, μια ιταλική εταιρεία πλεκτών ρούχων με έδρα τη Μπολόνια. Τρία χρόνια αργότερα, έγινε μέλος της ομάδας της Silvia Venturini Fendi και του Karl Lagerfeld στον πολυτελές οίκο μόδας της Fendi.[8][9] Συνεργάστηκε με τον Τομ Φορντ και έπειτα με την Frida Giannini και διορίστηκε ανώτερος σχεδιαστής αξεσουάρ, υπεύθυνος για τα δερμάτινα είδη της μάρκας.[3][10]

Το 2002, ο Tom Ford, δημιουργικός διευθυντής της Gucci από το 1994 έως το 2004, κάλεσε τον Alessandro Michele να εργαστεί στο γραφείο σχεδιασμού της εταιρείας στο Λονδίνο. Αρχικά ήταν υπεύθυνος για τα σχέδια τσαντών της εταιρείας.[11] Το 2006, ο Alessandro Michele διορίστηκε ανώτερος σχεδιαστής δερμάτινων ειδών της Gucci, και το 2011, προήχθη ως αναπληρωτής δημιουργικός διευθυντής κάτω απο την Frida Giannini,[12] δημιουργική διευθύντρια της Gucci από το 2005 ως το 2015. Το 2014, ο Ιταλός σχεδιαστής έγινε επίσης δημιουργικός διευθυντής του Richard Ginori, της διάσημης μάρκας πορσελάνης της Φλωρεντίας που εξαγοράστηκε από την Gucci τον Ιούνιο του 2013.[13]

Δημιουργικός διευθυντής της Gucci[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιανουάριο του 2015, ο Marco Bizzarri ο τότε καινούργιος CEO της Gucci, ζήτησε από τον Alessandro Michele να ενεργήσει ως προσωρινός δημιουργικός σχεδιαστής για την πασαρέλα ανδρικών ενδυμάτων του Ιανουαρίου, δίνοντάς του μια εβδομάδα μόνο για να αναμορφώσει τα πρωτότυπα σχέδια της Frida Giannini και να οργανώσει όλο το σόου απο την αρχή.[14] Ο Michele αποδέχτηκε την πρόκληση και εισήγαγε ένα «νέο Gucci: nonconformist, ρομαντικό, διανοητικό».[15] Δύο ημέρες αργότερα, η Kering τον διόρισε μόνιμα δημιουργικό διευθυντή της Gucci, με στόχο να αναπλάσει την εικόνα του οίκου και να θέσει τα καινούργια στηρίγματα της Gucci εν μέσω αποπληθωρισμένων πωλήσεων.[16] Ένα μήνα αργότερα, ο Michele παρουσίασε μια «εκλεπτυσμένη, πνευματική και ανδρογυνική αίσθηση» για την Gucci κατά τη διάρκεια της πρώτης γυναικείας συλλογής του.[4] Κατά τη δημιουργία εικονικών προϊόντων, όπως η τσάντα Dionysus,[17] ο Alessandro Michele επανέφερε επίσης κλασικά Gucci κομμάτια και σχέδια, συμπεριλαμβανομένου του λογότυπου Double-G.[18] Απομακρύνθηκε από τα "Sexy Gucci" στηρίγματα του Tom Ford [19] και έκανε πιο γυναικεία τα ανδρικά ενδύματα της Gucci ("μπορείτε να είστε πιο αρσενικοί δείχνοντας τη θηλυκότητά σας") [20] Ξαναχρησιμοποίησε το σύνθημα "Το σώμα μου, Η επιλογή μου", το κεντητό σχέδιο της μήτρας και την ημερομηνία "22.05.1978" (ημερομηνία κατά την οποία η άμβλωση προστατεύθηκε από τα ιταλικά δικαστήρια),[21] μετατρέποντας το εμπορικό σήμα σε πρόταση μετά το φύλο.[22] Πρόσθεσε ένα δραματικό αναγεννησιακό στοιχείο στο πνεύμα της Gucci,[23] αντικατέστησε τα μοντέρνα έπιπλα του Palazzo Alberini-Cicciaporci (έδρα σχεδιασμού Gucci στη Ρώμη) με αντίκες [6] και επέλεξε κτίρια ιστορικής σημασίας για τις θεατρικές του παραστάσεις.[24]

Το 2016, για το Μουσείο Gucci στη Φλωρεντία, ο Alessandro Michele επιμελήθηκε δύο επιπλέον δωμάτιων αφιερωμένα στις συλλογές του Tom Ford.[25] Από το 2018 που άνοιξε το Βιβλιοπωλείο Gucci Wooster στη Νέα Υόρκη, ο Michele συμβάλλει εποχικά στην επιμέλεια των ειδών του καταστήματος.[26] Τον Οκτώβριο του 2018, συνεργάστηκε με τον Maurizio Cattelan για τη 2μηνη έκθεση τέχνης Gucci "The Artist is Present" στη Σαγκάη.[27]

Το 2019, ο Alessandro Michele αναβίωσε τη συλλογή ομορφιάς της Gucci [28] και η Gucci ξεκίνησε την πρώτη της συλλογή κοσμημάτων, την οποία σχεδίασε ο ίδιος.[29]

Εργασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πατέρας του Alessandro Michele ήταν επίσης ένας ενθουσιώδης καλλιτέχνης που συχνά πήγαινε τον γιο του στα μουσεία. Η οικογένειά του ενθάρρυνε το ενδιαφέρον του για τη μόδα σε νεαρή ηλικία. Ως έφηβος, διάβαζε βρετανικά περιοδικά και ήταν οπαδός του στυλ του Λονδίνου μετά το πανκ και το New Romantic street [5][6] Τα σχέδιά του έχουν περιγραφεί ως εκλεκτικά, φανταχτερά και μαξιμαλιστικά, σχεδόν ψυχεδελικά, και αντλούνται από διάφορες επιρροές που εκτείνονται από τον κινηματογράφο και το θέατρο σε post-punk, βελονάκι και γοητεία.[30][31]

Ο Alessandro Michele αναφέρεται στον εαυτό του ως αρχαιολόγος τέχνης - ιστορικός ενδυμάτων - και όχι δημιουργικός διευθυντής, θεωρώντας ότι τα ρούχα δεν έχουν νόημα χωρίς ιστορικό πλαίσιο.[24] Στη διαδικασία αναγέννησης της μόδας του, διερευνά τον τρόπο με τον οποίο το στολίδι και ο εξωραϊσμός χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των αιώνων, φέρνοντας ένα καλειδοσκοπικό μείγμα χρόνων και πολιτισμών που ανταποκρίνεται στην ιδέα του Gilles Deleuze για τη «συνάθροιση».[32]

Ο Alessandro Michele είναι το μανεκέν των δικών του δημιουργιών - χριστουγεννιάτικη γενειάδα με μακριά σκούρα μαλλιά,[31] κάλτσες στο γόνατο από χοντρό μαλλί με σανδάλια, δαχτυλίδια πένθους στα δάχτυλά του [19] - και πιστεύει ότι η μόδα βοηθά τα άτομα να αποκαλύψουν την ύπαρξή τους.[32]

Βραβεύσεις και βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 2015: Διεθνές βραβείο σχεδιαστής μόδας της χρονιάς στα βραβεία μόδας του British Council [33]
  • 2016: Βραβεία των σχεδιαστών μόδας της Αμερικής [34][35]
  • Βραβείο Διεθνούς Σχεδιαστή Αξεσουάρ της Χρονιάς 2016 στα Βραβεία Μόδας του British Council [36]
  • 2016: Βραβείο GQ Men Of The Year για τον καλύτερο σχεδιαστή [37]
  • 2017: Εμφανίστηκε στο HB100 Hypebeast [38]
  • Ώρα του 2017 100 πιο επιδραστικοί άνθρωποι .[39]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 www.lecho.be/dossier/portraits/alessandro-michele-le-styliste-quasi-mystique-quitte-gucci/10429817.html.
  2. www.today.com/news/time-reveals-100-most-influential-people-2017-check-out-full-t110588.
  3. 3,0 3,1 Zargani, Luisa· Foley, Bridget (21 Ιανουαρίου 2015). «Gucci Confirms Alessandro Michele as Creative Director». WWD (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  4. 4,0 4,1 Mesco, Manuela (25 February 2015). «Fashion Executive Sets About Fixing Gucci» (στα αγγλικά). Wall Street Journal. ISSN 0099-9660. https://www.wsj.com/articles/fashion-executive-sets-about-fixing-gucci-1424889871. Ανακτήθηκε στις 2020-07-19. 
  5. 5,0 5,1 Polan, Brenda· Tredre, Roger (2020). The great fashion designers (Second έκδοση). London: Bloomsbury Publishing. ISBN 978-1-350-09161-0. 
  6. 6,0 6,1 6,2 Mead, Rebecca (12 Σεπτεμβρίου 2016). «Gucci's Renaissance Man». The New Yorker (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  7. «Alessandro Michele». The Business of Fashion (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  8. Bowles, Hamish (23 Ιουνίου 2015). «Inside the House of Gucci: Meet the New Creative Director». Vogue (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  9. Armstrong, Lisa (February 20, 2019). «'Being with him was like being with a very clever 14-year-old': Gucci's Alessandro Michele pays tribute to Karl Lagerfeld» (στα αγγλικά). The Telegraph. ISSN 0307-1235. https://www.telegraph.co.uk/fashion/milan-fashion-week/like-clever-14-year-old-guccis-alessandro-michele-pays-tribute/. Ανακτήθηκε στις 2020-07-19. 
  10. Piskorz, Juliana (3 Μαΐου 2019). «Met Gala 2019: Everything you need to know about Alessandro Michele». Evening Standard (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  11. Frankel, Susannah (15 Φεβρουαρίου 2018). «"People Need Reality" Alessandro Michele on his Gucci». AnOther (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  12. «Gucci: A Renaissance Brought to Life by Alessandro Michele». Volupt Art. 
  13. «So, Who is Alessandro Michele?». The Fashion Law (στα Αγγλικά). 21 Ιανουαρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  14. Amed, Imran (22 Σεπτεμβρίου 2015). «Reinventing Gucci». The Business of Fashion (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  15. Tim Blanks, Fall 2015 menswear Gucci, Vogue, 19 January 2015
  16. Marriott, Hannah (21 January 2015). «Gucci names accessories chief Alessandro Michele as creative director» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/fashion/fashion-blog/2015/jan/21/-sp-gucci-names-accessories-chief-alessandro-michele-as-creative-director. Ανακτήθηκε στις 2020-07-19. 
  17. «The Dionysus Bag: An Icon For a New Century». Icon-icon.com. 26 Ιουλίου 2017. 
  18. Sarah Royce-Greensill, Gucci's Alessandro Michele and the rebirth of the logo, The Telegraph, 10 May 2016
  19. 19,0 19,1 Michael Erbert, Sven Michaelsen, The Book of Gucci According to Alessandro Michele, 032c, 10 September 2018
  20. Yotka, Steff (29 Ιανουαρίου 2020). «Alessandro Michele And Fashion's Genderless Revolution». GQ (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  21. Brara, Noor (30 Μαΐου 2019). «Gucci's Alessandro Michele Took a Stand in Favor of a Woman's Right to Choose in His New Show at Rome's Capitoline Museums». Artnet (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  22. Murray, Georgia (19 Φεβρουαρίου 2020). «Gucci Just Turned The Backstage Area Into The Catwalk». Refinery 29 (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  23. Friedman, Vanessa (24 February 2016). «Gucci’s 70 Shades of Renaissance» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2016/02/25/fashion/milan-fashion-week-gucci.html. Ανακτήθηκε στις 2020-07-19. 
  24. 24,0 24,1 Stoppard, Lou (30 Αυγούστου 2019). «Alessandro Michele — National treasures». Financial Times. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  25. Solomatina, Ira. «Why Tom Ford's Tenure at Gucci Was so Memorable». Sleek (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  26. Petrarca, Emilia (20 Νοεμβρίου 2018). «Gucci's Latest Drop? Books!». The Cut (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  27. Lai, Cherry (22 Οκτωβρίου 2018). «The Artist Is Present: Inside Gucci's Art Exhibition In Shanghai». Tatler Hong Kong. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  28. Pike, Naomi (3 Μαΐου 2019). «Gucci To Relaunch Make-Up Collection Under The Creative Direction Of Alessandro Michele». Vogue (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  29. Blanc, Emeline (5 Ιουλίου 2019). «Gucci unveils its first fine jewelry collection». Vogue Paris (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020. 
  30. Brenda Polan, Roger Tredre, The Great Fashion Designers: From Chanel to McQueen, the names that made fashion history, Bloomsbury Publishing, 9 January 2020
  31. 31,0 31,1 Anders Christian Madsen, Gucci's poetry of luxury, I-D Vice, 18 April 2016
  32. 32,0 32,1 Rebecca Mead, Gucci's renaissance man, The New Yorker, 12 September 2016
  33. Armstrong, Lisa (25 Νοεμβρίου 2015). «Gucci's Alessandro Michele crowned International Fashion Designer of the Year». telegraph.co.uk. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2018. 
  34. Alessandro Michele, Gucci CFDA.com
  35. Cope, Rebecca (7 Ιουνίου 2016). «The CFDA Fashion Awards 2016 winners». Harper's BAZAAR (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2020. 
  36. Conlon, Scarlett (5 Δεκεμβρίου 2016). «The Fashion Awards 2016: The Winners». Vogue (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2020. 
  37. «All the winners at GQ Men of the Year 2016». Gucci (στα Αγγλικά). 6 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2020. 
  38. «Alessandro Michele». HYPEBEAST. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2018. 
  39. «Alessandro Michele: The World's 100 Most Influential People». Time (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2020. 

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Gucci
  • Κατάλογος Ιταλών σχεδιαστών
  • Roblox

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]