Αλεξίνος
| Αλεξίνος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 265 π.Χ.[1] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φιλόσοφος |
Ο Αλεξίνος ο Ηλείος (αρχ. ελλ. Ἀλεξῖνος, περ. 339 π.Χ. – 265 π.Χ.)[2]) ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος από την Ήλιδα. Ως μαθητής του Ευβουλίδη (φανατικού αντιπάλου του Αριστοτέλη), ο Αλεξίνος κατατάσσεται στη Μεγαρική φιλοσοφική σχολή. Σύγχρονοι του Αλεξίνου ήταν ο επίσης Μεγαρικός φιλόσοφος Στίλπων και ο Μενέδημος ο Ερετριεύς. Εξαιτίας της εριστικής του διαθέσεως προς όλους, τους οποίους παρατηρούσε (έλεγχε), ο Αλεξίνος ονομαζόταν λογοπαικτικά «Ελεγξίνος»[3].
Σύμφωνα με όσα αναφέρει ο Έρμιππος ο Σμυρναίος, ο Αλεξίνος εγκαταστάθηκε στην Ολυμπία, με στόχο να διδάξει φιλοσοφία και ελπίζοντας να ιδρύσει εκεί δική του αίρεση με την επωνυμία «Ολυμπική». Οι μαθητές και οπαδοί του ωστόσο, που ονομάζονταν Αλεξίνειοι, γρήγορα απογοητεύθηκαν από την ανθυγιεινότητα του τόπου και τα πενιχρά μέσα διαβιώσεως, και έφυγαν όλοι εκτός από έναν.
Κανένα από τα δόγματά του δεν έχει διασωθεί, αλλά από τη σύντομη μνεία του από τον Κικέρωνα[4] φαίνεται ότι ασχολήθηκε με τους λογικούς γρίφους. Ο Αθήναιος[5] και ο Έρμιππος αναφέρουν έναν παιάνα που συνέθεσε προς τιμή του Μακεδόνα στρατηγού Κρατερού. Ο παιάνας αυτός τραγουδήθηκε στους Δελφούς με τη συνοδεία λύρας. Είναι γνωστό επίσης ότι ο Αλεξίνος έγραψε εναντίον του στωικού Ζήνωνος και του Εφόρου του ιστορικού.
Το 267-266 π.Χ. ο Αλεξίνος συζήτησε ζητήματα ρητορικής με τον Έρμαρχο[2]: Ο Φιλόδημος ο Επικούρειος στο έργο του Περί Ρητορικής αναφέρει μία αντίκρουση από Έρμαρχο στην οποία αναφέρει τον Αλεξίνο.[6] Ο Αλεξίνος επικρίνει τους ρήτορες σοφιστές για το ότι ξοδεύουν τον χρόνο τους διερευνώντες «άχρηστα» θέματα, όπως η υπαγόρευση, η μνήμη και η ερμηνεία δυσερμήνευτων χωρίων των ποιητών.
Αναφέρονται και άλλα έργα του Αλεξίνου: Το Περί αγωγής, από το οποίο διασώθηκε και ένα μικρό απόσπασμα, και τα Απομνημονεύματα, στα οποία όπως γράφει ο Ευσέβιος[7] «εισήγε τον Αλέξανδρον παίδα διαλεγόμενον τω πατρί Φιλίππω και διαπτύοντα τους Αριστοτέλους λόγους».
Ο Διογένης ο Λαέρτιος διασώζει το επίγραμμα του τάφου του Αλεξίνου, από το οποίο αποκαλύπτεται ότι πέθανε από πληγή που του άνοιξε στο πόδι ένα καλάμι ενώ κολυμπούσε στον ποταμό Αλφειό.[8][9]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2018.
- ↑ 2,0 2,1 Dorandi 1999, σελ. 47
- ↑ Διογ. Λαέρτιος, ΙΙ 10
- ↑ Academica, ii. 24
- ↑ Δειπνοσοφισταί, xv. 696
- ↑ PHerc. 1674
- ↑ Προπαρ. Ευαγγ., XV 2, 4
- ↑ Laërtius 1925, § 109–110.
- ↑ Jowett 1867, σελ. 128.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Dorandi, Tiziano (1999). «Chapter 2: Chronology». Στο: Algra, Keimpe· και άλλοι. The Cambridge History of Hellenistic Philosophy. Cambridge: Cambridge University Press. σελ. 47. ISBN 9780521250283.
- Το λήμμα «Αλεξίνος ο Ηλείος» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 4, σελ. 105
- Jowett, Benjamin: το λήμμα «Alexinus» στο Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology (1867), τόμος 1, σελ. 128
|