Αλεξάντρ Σούχοβο-Κομπίλιν
| Αλεξάντρ Σούχοβο-Κομπίλιν | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 17 Σεπτεμβρίου 1817, 29 Σεπτεμβρίου 1817 Μόσχα |
| Θάνατος | 11 Μαρτίου 1903 Beaulieu-sur-Mer |
| Επάγγελμα/ ιδιότητες | θεατρικός συγγραφέας[1][2], μεταφραστής[3] και συγγραφέας[2] |
| Υπηκοότητα | Ρωσική Αυτοκρατορία |
| Σχολές φοίτησης | Σχολή Φυσικής και Μαθηματικών του Αυτοκρατορικού Πανεπιστημίου της Μόσχας |
| Αξιοσημείωτα έργα | Σκηνές από το παρελθόν |
 Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα | |
| δεδομένα () | |
Ο Αλεξάντρ Βασίλιεβιτς Σούχοβο-Κομπίλιν (ρωσικά: Александр Васильевич Сухово-Кобылин) (29 Σεπτεμβρίου [στο Γ. Η. 17 Σεπτεμβρίου] 1817, Μόσχα - 24 Μαρτίου [στο Γ. Η. 11 Μαρτίου] 1903, Μπωλιέ-συρ-Μερ) ήταν Ρώσος θεατρικός συγγραφέας, κυρίως γνωστός για τα σατιρικά του έργα που επικρίνουν τη ρωσική αυτοκρατορική γραφειοκρατία. Ήταν μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Αγίας Πετρούπολης από το 1902.[4]
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αλεξάντρ Σούχοβο-Κομπίλιν ήταν πλούσιος αριστοκράτης. Το 1834, σε ηλικία δεκαέξι ετών, εισήλθε στη σχολή φυσικής και μαθηματικών στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας. Σπούδασε μαθηματικά, φυσική, χημεία, αστρονομία, ορυκτολογία, βοτανική, ζωολογία, γεωργία και φιλοσοφία. Από το 1839 έως το 1842 συνέχισε τις σπουδές του στη Χαϊδελβέργη και στο Βερολίνο. [5] Από το 1902 ήταν επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Αγίας Πετρούπολης.
Η εμπλοκή του σε μια συγκλονιστική υπόθεση δολοφονίας - συνελήφθη το 1850 στη Ρωσία, διώχθηκε και δικάστηκε για επτά χρόνια με την υποψία ότι δολοφόνησε τη Γαλλίδα ερωμένη του Λουίζ Σιμόν-Ντεμάνς και αθωώθηκε οριστικά το 1857 - ένα έγκλημα για το οποίο σήμερα πιστεύεται γενικά ότι ήταν αθώος αλλά ήταν ένα από τα μεγάλα σκάνδαλα της ρωσικής κοινωνίας του 19ου αιώνα. Κατάφερε να αθωωθεί δίνοντας τεράστια ποσά σε δωροδοκίες δικαστικών λειτουργών και χρησιμοποιώντας όλες τις επαφές του στη ρωσική εξουσία. Σύμφωνα με τη δική του εκδοχή αλλά και τη γενικά αποδεκτή άποψη σήμερα, στοχοποιήθηκε ακριβώς επειδή είχε τις οικονομικές δυνατότητες να προσφέρει τέτοιες δωροδοκίες.[6]Η αθωότητά του αποδείχθηκε από Σοβιετικούς ερευνητές που μελέτησαν τα νομικά αρχεία.[7]
Κατά τη διάρκεια της εξάμηνης φυλάκισής του έγραψε το πρώτο θεατρικό του έργο Ο γάμος του Κρετσίνσκι.
Στις 25 Οκτωβρίου 1857, ο Σούχοβο-Κομπίλιν αθωώθηκε από τη Γερουσία, αλλά όχι από την κοινωνία, στα μάτια της οποίας παρέμεινε δολοφόνος. Ο πρώην κοσμικός αριστοκράτης εγκαταστάθηκε στο κτήμα του Κομπυλίνκα, όπου δημιούργησε ένα εργοστάσιο ζάχαρης και μετέφραζε Χέγκελ, και στη συνέχεια έφυγε για τη Γαλλία, από όπου επέστρεψε στη Ρωσία τον Οκτώβριο του 1858 με τελειωμένο το δεύτερο θεατρικό του, Η Υπόθεση, έργο που απεικόνιζε πολλές λεπτομέρειες της δικαστικής του υπόθεσης.[7]
Η αδερφή του Ευγενία Τουρ ήταν δημοφιλής μυθιστοριογράφος, κριτικός και δημοσιογράφος και η αδερφή του Σοφία αξιόλογη ζωγράφος.
Το 1900 μετακόμισε στη Γαλλία και έζησε με την κόρη του Λουίζ στο Μπωλιέ-συρ-Μερ στην Κυανή ακτή, όπου πέθανε την 24 Μαρτίου 1903. Είναι θαμμένος στο τοπικό νεκροταφείο.
Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βασισμένος στις προσωπικές του εμπειρίες, ο Σούχοβο-Κομπίλιν έγραψε μια τριλογία σατιρικών θεατρικών έργων Σκηνές από το παρελθόν (1854–1869) που αναφέρονται στη δωροδοκία και άλλες πρακτικές διαφθοράς στο παράλογο γραφειοκρατικό σύστημα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Το πρώτο έργο της τριλογίας, η σατιρική κωμωδία Ο γάμος του Κρετσίνσκι, είχε άμεση επιτυχία και έγινε ένα από τα πιο δημοφιλή θεατρικά έργα της Ρωσίας. Η δύσκολη εμπειρία της ποινικής δίωξης, η πολυετής έρευνα και ο εκβιασμός για δωροδοκίες αποτέλεσαν τη βάση για τα δύο επόμενα έργα του. Η τριλογία στο σύνολό της δημοσιεύτηκε το 1869. Οι προσπάθειες να ανεβούν τα δύο τελευταία έργα, Η Υπόθεση και Ο Θάνατος του Ταρέλκιν, αντιμετώπισαν δυσκολίες με τη λογοκρισία, συγκεκριμένα, ο Θάνατος του Ταρέλκιν, έργο που θεωρείται προάγγελος των έργων του Φραντς Κάφκα και του Θεάτρου του Παραλόγου, ανέβηκε μόλις το 1899.[8]
Τα θεατρικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ο γάμος του Κρετσίνσκι (ρωσικά: Свадьба Кречинского, 1850 - 1854), ελλ. μετάφραση: Αγαθοκλής Κωνσταντινίδης, 1901
- Η υπόθεση ή Η δίκη (ρωσικά: Дело, 1858)
- Ο θάνατος του Ταρέλκιν (ρωσικά: Смерть Тарелкина, 1869)[9]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Semyon Vengerov: «Сухово-Кобылин, Александр Васильевич» (Ρωσικά)
- ↑ 2,0 2,1 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /161046. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2019.
- ↑ . «prabook.com/web/aleksandr.sukhovo-kobylin».
- ↑ . «persona.rin.ru/eng/view/sukhovo-kobylin-alexander».
- ↑ . «wikiwand.com/en/Alexander_Sukhovo-Kobylin».
- ↑ 7,0 7,1 . «encyclopedia2.thefreedictionary.com/Aleksandr+Sukhovo-Kobylin».
- ↑ . «polka.academy/articles/552».
- ↑ . «radio-theatre.blogspot.com/2016/11/Ο Θάνατος του Ταρέλκιν».
|