Αλεξάντρ Μεντβέντ
Αλεξάντρ Μεντβέντ | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1972 | ||||||||||||||||||||
Προσωπικές Πληροφορίες | ||||||||||||||||||||
Γέννηση | 16 Σεπτεμβρίου 1937 Μπίλα Τσέρκβα, Σοβιετική Ένωση | |||||||||||||||||||
Θάνατος | 2 Σεπτεμβρίου 2024 (86 ετών) Μινσκ | |||||||||||||||||||
Έτη δραστηριοποίησης | 1961 – 1972 | |||||||||||||||||||
Ύψος | 1,90 μ. | |||||||||||||||||||
Άθλημα | ||||||||||||||||||||
Χώρα | Σοβιετική Ένωση | |||||||||||||||||||
Άθλημα | Πάλη | |||||||||||||||||||
Μετάλλια
|
Ο Αλεξάντρ Βασίλιεβιτς Μεντβέντ (ρωσικά: Александр Васильевич Медведь, λευκορωσικά: Аляксандр Васілевіч Мядзведзь, 16 Σεπτεμβρίου 1937 - 2 Σεπτεμβρίου 2024) ήταν Σοβιετικός/Λευκορώσος πρώην αθλητής της ελευθέρας πάλης, ο οποίος αγωνίστηκε για τη Σοβιετική Ένωση και ονομάστηκε «ένας από τους σπουδαιότερους παλαιστές στην ιστορία» από τη Διεθνή Ομοσπονδία Πάλης (FILA).[1] Θεωρείται από ορισμένους ως ο καλύτερος παλαιστής της ελευθέρας όλων των εποχών. Μεταξύ 1962 και 1972 κέρδισε τρία χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια (ο μόνος στην ιστορία του αθλήματος), επτά παγκόσμιους και τρεις ευρωπαϊκούς τίτλους.[2] Ήταν σημαιοφόρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες για τη Σοβιετική Ένωση το 1972, για τη Λευκορωσία το 2004 και απήγγειλε τον όρκο του κριτή στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 1980.[1][3]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σύμφωνα με τον Μεντβέντ, οι παππούδες του κατάγονταν από τη Ρωσία. Η γιαγιά του ήταν περίπου 1,95 μ. και ο παππούς του ήταν ακόμα πιο ψηλός. Ο Μεντβέντ ήταν κοντύτερος, στο 1,90 μ. και βάρος συνήθως λίγο πάνω από 100 κιλά (με μεγαλύτερο στην καριέρα του 120 κιλά), αλλά αρκετά σωματώδης ώστε να ανταπεξέλθει στο επίθετό του, που σημαίνει αρκούδα στα ρωσικά (και με μικρές παραλλαγές στη λευκορωσική και την ουκρανική γλώσσα).[4][5][6] Αρχικά, εγγράφηκε σε σύλλογο γυμναστικής, αλλά σύντομα συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε να είναι γυμναστής με τέτοιο ύψος, ασχολουμενος στη συνέχεια με τη χειροσφαίριση (χάντμπολ), και εκεί χωρίς επιτυχία. Δεν πτοήθηκε από τις αποτυχίες, αλλά είχε αναπτύξει μεγάλο μέρος της δύναμής του δουλεύοντας στο δάσος με τον πατέρα του, ο οποίος ήταν δασολόγος. Ξεκίνησε έτσι την πάλη ως 19χρονος νεοσύλλεκτος στον σοβιετικό στρατό. Πέντε χρόνια αργότερα, το 1961, κέρδισε τον πρώτο από τους οκτώ εθνικούς του τίτλους.[2][7][8]
Μεταξύ του 1962 και της αποχώρησής του, έχασε τον Ολυμπιακό ή τον Παγκόσμιο τίτλο μόνο σε μία περίπτωση - το 1965 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που ισοφάρισε με τον Τούρκο Αχμέρ Αΐκ και έχασε το χρυσό μετάλλιο στη βαθμολογία. Αυτό που έκανε την καριέρα του ακόμα πιο αξιοσημείωτη ήταν ότι σπάνια ζύγιζε περισσότερα από 105 κιλά και μερικές φορές πάλεψε με ανταγωνιστές που ήταν βαρύτεροι από 60 κιλά από τον ίδιο. Ωστόσο, το επιδέξιο οπλοστάσιο των επιθέσεων και των ξαφνικών υπεκφυγών του έδωσε τη δυνατότητα να ξεπεράσει τους πιο σκληρούς αντιπάλους του.[1] Μεταξύ 1967 και 1972, ο Μεντβέντ είχε αντιπαλότητα με τον Βούλγαρο παλαιστή Οσμάν Ντουραλίεφ. Συναντήθηκαν οκτώ φορές σε τελικούς μεγάλων διεθνών πρωταθλημάτων και ο Μεντβέντ κέρδισε σε όλες τις περιπτώσεις.[3][9] Ήταν κοντά στο να χάσει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1971 στη Σόφια, όπου ο Ντουραλίεφ προηγήθηκε του αγώνα με 4:3 με 43 δευτερόλεπτα να απομένουν. Ωστόσο, ο Μεντβέντ ισοφάρισε το σκορ και κέρδισε τον τίτλο λόγω του χαμηλότερου σωματικού του βάρους.[10] Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου το 1972 έπρεπε να χρησιμοποιήσει όλη του την εμπειρία για να αντιμετωπίσει τον όγκο και τη δύναμη του Κρις Τέιλορ (ΗΠΑ) που ζύγιζε 190 κιλά, αλλά τελικά τα κατάφερε.[1][11]
Αφού αποσύρθηκε από την ενεργό δράση το 1972, ο Μεντβέντ μετακόμισε στη Λευκορωσία, όπου υπηρέτησε στον Σοβιετικό Στρατό στα τέλη της δεκαετίας του 1950.[5] Εκεί εργάστηκε ως εθνικός προπονητής και δίδαξε στο Κρατικό Πανεπιστήμιο Πληροφορικής και Ραδιοηλεκτρονικής της Λευκορωσίας. Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης διορίστηκε αντιπρόεδρος της Λευκορωσικής Ολυμπιακής Επιτροπής και της Λευκορωσικής Ομοσπονδίας Πάλης. Προηγουμένως του είχε απονεμηθεί το Τάγμα του Λένιν (1964), το Τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας (1970) και το Τάγμα του Παράσημου Τιμής (1964, 1969, 1985). Το 2001 επιλέχθηκε ως ο κορυφαίος Λευκορώσος αθλητής του 20ού αιώνα και το 2003 έγινε ένας από τους πρώτους 10 εισαχθέντες στο Διεθνές Μέγαρο Δόξας Πάλης της FILA. Είναι επίτιμος πολίτης του Μινσκ, όπου από τη δεκαετία του 1970 διοργανώνεται ένα ετήσιο τουρνουά πάλης προς τιμήν του.[4][1][12]
Ο Μεντβέντ είναι παντρεμένος με την Τατιάνα, έχουν μια κόρη, την Έλενα και έναν γιο, τον Αλεξέι. Η Έλενα ήταν πρωταθλήτρια Λευκορωσίας στην αντισφαίριση, ενώ ο Αλεξέι κέρδισε έναν παγκόσμιο τίτλο στην πάλη νέων το 1987.[12]
Απεβίωσε στις 2 Σεπτεμβρίου 2024, σε ηλικία 86 ετών.[13]
Τίτλοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ολυμπιακοί Αγώνες χρυσό μετάλλιο (3) : 1964, 1968, 1972
- Παγκόσμιο Πρωτάθλημα χρυσό μετάλλιο (7) : 1962, 1963, 1966, 1967, 1969, 1970, 1971
- Ασημένιο μετάλλιο : 1965
- Χάλκινο μετάλλιο : 1961
- Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα χρυσό μετάλλιο (3) : 1966, 1968, 1972
- Σπαρτακιάδα των Λαών της ΕΣΣΔ (3) : 1961, 1965, 1969
- Πρωταθλητής ΕΣΣΔ (8) : 1961, 1962, 1963, 1966, 1967, 1968, 1969, 1970
Βραβεύσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Τιμημένος προπονητής της ΕΣΣΔ : 1984
- Τιμητικό Δίπλωμα Αθλητισμού της ΕΣΣΔ : 1963
- Βραβείο UNESCO για την Αριστεία στον Αθλητισμό : 1984
Τιμές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ολυμπιακό Τάγμα (Olympic Order) : 1984
- Τάγμα του Λένιν (Орден Ленина) : 1972
- Τάγμα του Παράσημου Τιμής (орден «Знак Почёта» - 2) : 1969 , 1985
- Τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας (Орден Трудового Красного Знамени) : 1965
- Τάγμα Τιμής της Λευκορωσίας (Ордэн Пашаны) : 2017
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «FILA : ALEXANDER MEDVED (URS)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2022.
- ↑ 2,0 2,1 «INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE : Aleksandr MEDVED». Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2022.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 3,0 3,1 Aleksandr Medved. sports-reference.com
- ↑ 4,0 4,1 «Александр Медведь: "Помочь Махову может только он сам"». Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2022.
- ↑ 5,0 5,1 «Наши и Медведь. Лучший борец в истории спорта о карьере и жизни». Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ «ЭТОГО МЕДВЕДЯ ТАК И НЕ СМОГЛИ ЗАВАЛИТЬ». Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2022.
- ↑ «BRITANNICA : Aleksandr Vasilyevich Medved». Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2022.
- ↑ Alexander Medved. UWW
- ↑ «Osman Duraliev». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2022.
- ↑ «Сребърния Осман остана 10 пъти втори». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016.
- ↑ «'There is only one Alexander Medved'». Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2022.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 12,0 12,1 ««Я поставил жену перед выбором: возвращаешься по-хорошему или на плече унесу?»». Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2022.
- ↑ ««Нет слов, чтобы выразить боль утраты». Не стало легендарного борца сборной СССР Александра Медведя». www.kp.ru. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2024.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Βιογραφία. Λευκορωσική Ολυμπιακή Επιτροπή
- Λευκορώσοι παλαιστές
- Σοβιετικοί παλαιστές
- Παλαιστές στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 1964
- Σοβιετικοί Ολυμπιονίκες
- Ολυμπιονίκες της πάλης
- Παλαιστές στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 1968
- Παλαιστές στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 1972
- Μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ένωσης
- Αποδέκτες του Τάγματος του Λένιν
- Αποδέκτες του Τάγματος του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας
- Μέλη Ολυμπιακού Τάγματος