Αλεξάνταρ Ντίμτσεβ Πραματάροβ
| Αλεξάνταρ Ντίμτσεβ Πραματάροβ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 18 Μαρτίου 1892 Skrebatno |
| Θάνατος | 30 Σεπτεμβρίου 1982 Σόφια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βουλγαρία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Βουλγαρικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Βουλγαρικά |
| Σπουδές | Βουλγαρικό Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός |
Ο Αλεξάνταρ Ντίμτσεβ Πραματάροβ (Πραματάρσκι) (Александър Димчев Праматаров (Праматарски)) ήταν Βούλγαρος, στρατιωτικός, πολιτικός και επαναστάτης μέλος της Εσωτερικής Μακεδονικής Επαναστατικής Οργάνωσης[1].
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1892 στο χωριό Σκρεμπάτνο, τότε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία σήμερα στη Βόρεια Μακεδονία, και ανήκε σε εξέχουσα οικογένεια. Το 1913 αποφοίτησε από την τελευταία εικοστή έβδομη τάξη του Βουλγαρικού γυμνασίου Θεσσαλονίκης[2]. Το 1915 αποφοίτησε από την στρατιωτική σχολή της Σόφιας και στις 25 Αυγούστου προήχθη στον βαθμό του υπολοχαγού. Του ανατέθηκε να υπηρετήσει στο Έβδομο σύνταγμα πυροβολικού[3]. Έλαβε μέρος στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο (1915 - 1918) ως αξιωματικός πυροβολικού. Του απονεμήθηκαν δύο μετάλλια "Για το θάρρος του", βαθμός IV[4].
Συμμετέχει ενεργά στις δραστηριότητες του βοηθητικού Οργανισμού της εσωτερικής Μακεδονικής επαναστατικής οργάνωσης. Τον Απρίλιο του 1926 διορίστηκε επικεφαλής της περιφερειακής μόνιμης επιτροπής του Πέτριτς[5]. Το 1933, ως πρόεδρος της περιφερειακής μόνιμης επιτροπής, εξελέγη στο προεδρείο του μεγάλου Μακεδονικού συμβουλίου, που πραγματοποιήθηκε στη Άνω Τζουμαγιάς[6]. Με την πρωτοβουλία του, έδωσε μεγάλη ώθηση στην οικονομική άνοδο της περιοχής του Πιρίν. Από το 1941 έως το 1944 ήταν δήμαρχος του Πέτριτς. Με την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων το 1944, με επικεφαλής τοπικούς εθελοντές, κατάφερε να εξουδετερώσει μια γερμανική μονάδα που ετοιμαζόταν να πυρπολήσει την πόλη[7].
Μετά τις 9 Σεπτεμβρίου 1944, συνελήφθη, ξυλοκοπήθηκε και οδηγήθηκε στις φυλακές της Άνω Τζουμαγιάς[8] Στις 26 Μαρτίου 1945, καταδικάστηκε από το Λαϊκό Δικαστήριο του Σβέτι Βράχκα σε αυστηρή φυλάκιση 15 ετών όπου ενώπιον του δικαστηρίου δεν δηλώνει ένοχος[9].
Πέθανε στη Σόφια σε προχωρημένη ηλικία στις 30 Σεπτεμβρίου 1982.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Енциклопедия „Пирински край“, том II. Благоевград, Редакция „Енциклопедия“, 1999. ISBN 954-90006-2-1. с. 152, 858, (Βουλγάρικα)
- ↑ Кандиларовъ, Георги Ст (1930). Българскитѣ гимназии и основни училища въ Солунъ (по случай на 50-годишнината на солунскитѣ български гимназии). София: Македонски Наученъ Институтъ, печатница П. Глушковъ. σελ. 101., (Βουλγάρικα)
- ↑ 35-и „Рилски“ випуск на Военното на Н.В. Училище (пълен списък), (Βουλγάρικα)
- ↑ ДВИА, ф. 40, оп. 1, а.е. 221, л. 68; ф. 1, оп. 4, а.е. 2, л. 128-129, (Βουλγάρικα)
- ↑ Тюлеков, Димитър. Обречено родолюбие. ВМРО в Пиринско 1919-1934, Унив. Изд. „Неофит Рилски“, Благоевград, 2001, (Βουλγάρικα)
- ↑ «Великиятъ македонски съборъ въ Горна Джумая». Илюстрация Илиндень (София) V (4 (44): 4. Мартъ 1933. http://macedonia.kroraina.com/podporuchik/il_il/illustration_ilinden_year_5_issue_4.pdf., (Βουλγάρικα)
- ↑ Българска възрожденска интелигенция.- С., 1988, с. 387-388., (Βουλγάρικα)
- ↑ "Спомени на Пандели Ангелов Стоянов (машинопис запазен от д-р Иван Гаджев)", Toronto, Canada, стр. 25., (Βουλγάρικα)
- ↑ Ангелов. Веселин. Малко известни факти за т. нар. „народен съд“ в Пиринска Македония (февруари-март 1945 г.), (Βουλγάρικα)