Αλεξάνδρα Ιωσήφοβνα (Αλεξάνδρα της Σαξονίας-Άλτενμπουργκ)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αλεξάνδρα
Μεγάλη Δούκισσα της Ρωσίας, Πριγκίπισσα της Σαξονίας-Αλτεμβούργου
Γέννηση8 Ιουλίου 1830
Αλτεμβούργο, Δουκάτο της Σαξονίας-Αλτεμβούργου
Θάνατος6 Ιουλίου 1911 (80 ετών)
Αγία Πετρούπολη, Ρωσική Αυτοκρατορία
Τόπος ταφήςΜαυσωλείο Μεγάλων Δουκών της Ρωσίας
ΣύζυγοςΚωνσταντίνος Νικολάγιεβιτς της Ρωσίας
ΕπίγονοιΝικόλαος
Όλγα
Βέρα
Κωνσταντίνος
Δημήτριος
Βλαδίσλαος
Πλήρες όνομα
   Αλεξάνδρα Φρειδερίκη Ερριέτα Παυλίνα Μαριάννα Ελισάβετ
Γερμανικά: Alexandra Friederike Henriette Pauline Marianne Elisabeth
ΟίκοςΣαξονίας-Άλτενμπουργκ
ΠατέραςΙωσήφ της Σαξονίας-Αλτεμβούργο
ΜητέραΑμαλία της Βυρτεμβέργης
ΘρησκείαΟρθοδοξία
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Η Αλεξάνδρα Ιωσήφοβνα (γεννηθείσα Αλεξάνδρα της Σαξονίας-Αλτεμβούργου, 8 Ιουλίου 18306 Ιουλίου 1911) έγινε με τον γάμο της μεγάλη δούκισσα της Ρωσίας. Ήταν η τέταρτη κόρη του Ιωσήφ της Σαξονίας-Άλτενμπουργκ και της Αμαλίας, κόρης του Λουδοβίκου της Βυρτεμβέργης.[1] Είναι πρόγονος μελών των βασιλικών οικογενειών του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ελλάδας, της Ρουμανίας, της Γιουγκοσλαβίας και της Ισπανίας, μέσω της μεγαλύτερης κόρης της Όλγας.[1][2][3]

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πορτραίτο από τον Γιόζεφ Καρλ Στίλερ, (περ. 1850).

Η Αλεξάνδρα Φρειδερίκη Ερριέττα Παυλίνα Μαριάννα Ελισάβετ γεννήθηκε στο Αλτεμβούργο του Δουκάτου της Σαξονίας-Αλτεμβούργου στις 8 Ιουλίου 1830.[2] Ήταν κόρη του Ιωσήφ της Σαξονίας-Αλτεμβούργου και της Αμαλίας, κόρης του Λουδοβίκου της Βυρτεμβέργης. Αδελφές της Αλεξάνδρας ήταν η Μαρία, σύζυγος του Γεωργίου Ε΄ του Αννοβέρου, η Θηρεσία και η Ελισάβετ, σύζυγος του Πέτρου Β΄ του Ολδεμβούργου.[2]

Η νεαρή Αλεξάνδρα γνώρισε το καλοκαίρι του 1846 τον Μεγάλο Δούκα Κωνσταντίνο Νικολάγιεβιτς της Ρωσίας, όταν εκείνος επισκεπτόταν το Αλτεμβούργο. Ήταν ο δεύτερος γιος του Νικολάου Α΄ της Ρωσίας και της Καρλόττας της Πρωσίας (Αλεξάνδρας Φεοντόροβνας). Ο Κωνσταντίνος έμεινε για λίγες ημέρες στο κάστρο τού πατέρα τής Αλεξάνδρας. Η επίσκεψή του εκεί είχε οργανωθεί από τη 2η εξαδέλφη τής Αλεξάνδρας, την Καρλόττα της Βυρτεμβέργης (Ελένη Πάβλοβνα): η μητέρα της πρώτης, η Αμαλία, ήταν κόρη του Λουδοβίκου της Βυρτεμβέργης, ενώ ο πατέρας της δεύτερης, ο Παύλος της Βυρτεμβέργης, ήταν γιος του Φρειδερίκου Α΄ της Βυρτεμβέργης, αδελφού του Λουδοβίκου. Επίσης η Ελένη Πάβλοβνα είχε παντρευτεί τον Μεγάλο Δούκα Μιχαήλ Πάβλοβιτς της Ρωσίας, που ως μικρότερος αδελφός του Νικολάου Α΄ ήταν θείος του Κωνσταντίνου. Έτσι η Ελένη ήταν 2η εξαδέλφη της Αλεξάνδρας (εξ αίματος) και θεία του Κωνσταντίνου (εξ αγχιστείας). Η Ελένη ασκούσε έντονη επιρροή στον Κωνσταντίνο, ο οποίος θαύμαζε τις διανοητικές και προοδευτικές απόψεις της. Ως νέος ο Κωνσταντίνος συχνά περνούσε χρόνο στο σπίτι της Ελένης στην Αγία Πετρούπολη.

Ο Κωνσταντίνος ήταν πνευματώδης και φιλελεύθερος, ενώ η Αλεξάνδρα ήταν συντηρητική και αρκετά θρησκευόμενη. Αν και οι ιδιοσυγκρασίες τους διέφεραν, ωστόσο και οι δύο είχαν κοινό ενδιαφέρον για τη μουσική και απολάμβαναν να παίζουν ντουέτα στο πιάνο. Ο Κωνσταντίνος αιχμαλωτίστηκε από τη νεανική ομορφιά της Αλεξάνδρας, που ήταν υψηλή, λεπτή και ελκυστική.[4] Γρήγορα τον συνεπήρε η αγάπη και προθυμοποιήθηκε να τη νυμφευτεί. Ο Κωνσταντίνος ήταν 19 ετών και ήταν έτοιμος να τη νυμφευτεί, αλλά η Αλεξάνδρα ήταν μόλις δεκαέξι ετών και έτσι έπρεπε να περιμένουν δύο ακόμη χρόνια πριν τελικά γίνει ο γάμος.[1]

Η Αλεξάνδρα έφτασε στη Ρωσία στις 12 Οκτωβρίου 1847 και η υποδοχή της περιλάμβανε πολλούς λαϊκούς εορτασμούς, με τα πλήθη να πλαισιώνουν τους δρόμους και τα μπαλκόνια για να τη δουν. Λέγεται ότι η Αλεξάνδρα έμοιαζε τόσο πολύ με την αδελφή του αρραβωνιαστικού της, την Μεγάλη Δούκισσα Αλεξάνδρα Νικολάγιεβνα, που είχε αποβιώσει λίγα χρόνια νωρίτερα, ώστε η μελλοντική της πεθερά ξέσπασε σε κλάματα κατά την πρώτη τους συνάντηση.

Τον Φεβρουάριο του 1848 η Αλεξάνδρα υιοθέτησε την Ορθόδοξη πίστη, λαμβάνοντας το όνομα Αλεξάνδρα Ιωσήφοβνα, βάση του τυπικού ονομασίας της ρωσικής βασιλικής οικογένειας.[1]

Ο γάμος της με τον Κωνσταντίνο έγινε στα Χειμερινά Ανάκτορα της Αγίας Πετρούπολης, στις 11 Σεπτεμβρίου 1848.[1][2] Ο Κωνσταντίνος έλαβε ως γαμήλιο δώρο από τους γονείς του το Μαρμάρινο Παλάτι της πόλης. Το παλάτι στη Στρέλνα του Φινλανδικού Κόλπου, το οποίο κληρονόμησε ο Κωνσταντίνος όταν ήταν τεσσάρων ετών, αποτέλεσε μέρος ανάπαυσης για το ζευγάρι. Η ζωηρή Αλεξάνδρα Ιωσήφοβνα έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους χώρους στη Στρέλνα, δημιουργώντας μία σχολή κηπουρικής, όπου δίδαξε μόνη της μαθήματα. Υπήρχαν, επίσης, εκπαιδευτικά παιχνίδια για τα παιδιά: ένα ξύλινο κατάρτι, τραμπολίνο για γυμναστική και μία καμπίνα για μία από τις φρεγάτες του Κωνσταντίνου.

Ένα χρόνο μετά τον γάμο τους, ο Κωνσταντίνος κληρονόμησε το Παλάτι Παβλόφσκ, το οποίο βρίσκεται 30 περίπου χιλιόμετρα νότια της Αγίας Πετρούπολης, από τον θείο του Μιχαήλ Πάβλοβιτς.[5] Το ζευγάρι επέτρεπε στο κοινό την είσοδο στο περίφημο πάρκο του παλατιού, ενώ δημιούργησε μία εντυπωσιακή αίθουσα συναυλιών, που αποδείχθηκε δημοφιλής στις μεσαίες τάξεις και προσέλκυσε ονόματα όπως ο Γιόχαν Στράους ο νεότερος, ο Φραντς Λιστ και ο Εκτόρ Μπερλιόζ.

Η Αλεξάνδρα και ο Κωνσταντίνος απέκτησαν αργότερα και το Παλάτι του Ορεάντα, που βρίσκεται στην Κριμαία, το οποίο είχε αρχικά κτιστεί για την αυτοκράτειρα Αλεξάνδρα Φεοντόροβνα και έμεινε έτσι στο γιο της Κωνσταντίνο για τη συνταξιοδότησή του.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παντρεύτηκε τον Μεγάλο Δούκα Κωνσταντίνο Νικολάγιεβιτς της Ρωσίας και είχαν 6 παιδιά:[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • King, Greg, and Wilson, Penny. Gilded Prism. Eurohistory, 2006. (ISBN 0-9771961-4-3)
  • Zeepvat, Charlotte. Romanov Autumn. Sutton Publishing, 2000. (ISBN 0-7509-2739-9)
  • Kirill Vladimirovich, Grand Duke. My Life in Russia’s Service. London: Selwyn and Blount, 1939.

Πινακοθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]