Αλβανοί της Βόρειας Μακεδονίας
Οι Αλβανοί της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας είναι η δεύτερη μεγαλύτερη εθνική κοινότητα, μετά τους Σλαβομακεδόνες, στη Βόρεια Μακεδονία. Από τους 2.022.547 πολίτες της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας, οι 509.083 ή το 25.2% είναι Αλβανοί σύμφωνα με την τελευταία απογραφή του 2002. Η Αλβανική κοινότητα ζει κυρίως στο βορειοδυτικό τμήμα της χώρας. Οι μεγαλύτερες Αλβανικές κοινότητες υπάρχουν στους δήμους του Τέτοβου (70,3% του συνολικού πληθυσμού), του Γκόστιβαρ (66,7%), της Δίβρης (58,1%), της Στρούγκας (56,8%), του Κίτσεβου (54,5%), του Κουμάνοβου (25.8%%) και των Σκοπίων (20.4%).
Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία των απογραφών (που διεξάγονται κάθε 10 χρόνια), οι Αλβανοί ανέρχονταν στο 19% του συνολικού πληθυσμού το 1953. Ο πληθυσμός μειώθηκε σε 13% το 1961, αλλά αυξήθηκε και πάλι το 1971 στο 17%. Έφτασε το 19,7% το 1981 και 21% το 1991[1]. Κατά την ταπογραφή του 2002, ο πληθυσμός της Αλβανών ήταν 25,2%. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 που η περιοχή δηλώνει την απόσχιση της από τη Γιουγκοσλαβία, ορισμένοι Αλβανοί ισχυρίστηκαν ότι αντιπροσωπεύουν το 30% του πληθυσμού και απαίτησαν ένα κατάλληλο μερίδιο εξουσίας.
Ωστόσο, ο ευρέως αποδεκτός αριθμός των Αλβανών στη Βόρεια Μακεδονία είναι σύμφωνα με την απογραφή που διεξήχθη με διεθνή επιτήρηση το 2002. Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής, οι Αλβανοί αντιπροσωπεύουν περίπου το 25,2% του συνολικού πληθυσμού. Η απογραφή του 2012 δεν διεξήχθη.
Ο πληθυσμός των Αλβανών στη χώρα είναι σε μεγάλο βαθμό αγροτικός, ενώ οι περισσότεροι Αλβανοί στην Βόρεια Μακεδονία κατοικούν σε χωριά και Επαρχιακές πόλεις. Τα τελευταία χρόνια πολλοί Αλβανοί της Βόρειας Μακεδονίας έχουν μεταναστέυσει για οικονομικούς λόγους στην Αλβανία, το Κοσσυφοπέδιο, και κυριότερα σε άλλες χώρες στο εξωτερικό (Ελλάδα, Ιταλία, ΗΠΑ κ.α.).
Δήμοι με αλβανική πλειοψηφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην Βόρεια Μακεδονία, συνολικά 15 δήμοι έχουν αλβανική πλειοψηφία μετά τη νέα εδαφική οργάνωση της χώρας το 2013.
- Σημαντικά Αστικά Κέντρα της Βόρειας Μακεδονίας:
| # | Δήμος | Πλειοψηφία των Αλβανών στην Περιοχή | Ποσοστό Πλυθυσμού Αλβανών | Διευκρινίσεις Πλυθυσμού |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Δήμος Σαράι | Δήμος εντός των Μεγάλων Σκοπίων (προάστιο των Δυτικών Σκοπίων) | 91.53% | Καθαρά Αλβανόφωνος δήμος, ενώ στον δήμο Σαράι ζουν επίσης και πολλές οικογένειες Τούρκων, Μουσουλμάνων Ρομά και Τορμπές. Οι περισσότεροι κάτοικοι στην περιοχή είναι αρκετά φτωχοί, ζώντας σε κατοικίες που είναι παράγκες, και είναι βαθιά θρησκευόμενοι στο Σουνιτικό Ισλάμ, εξαιρετικά υπέρ του εθνικιστικού κινήματος Μεγάλη Αλβανία, υπάρχει σε εξαιρετικά μεγάλο βαθμό περιορισμένη πρόσβαση στα μέσα ενημέρωσης και εκπαίδευσης στην Αλβανική γλώσσα, ενώ φέρεται οι κάτοικοι της χώρας να έχουν εμπλακεί και στις Ταραχές του Κουμάνοβο το 2001, ενώ οι γυναίκες της περιοχής πιστεύεται ότι έχουν κακοποιηθεί βάναυσα και σεξουαλικά αρκετές φορές, και συνήθως οι μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκες φοράνε παραδοσιακά, μακριά φούστα και μαντήλα. |
| 2 | Δήμος Τέτοβο | Τέτοβο και κυρίως στα χωριά | 70.43% | Κατά πλειοψηφία Αλβανόφωνος δήμος, και κυριότερα καθαρά Μουσουλμανικός δήμος, διότι ζουν και πολλοί Τορμπέσοι (Σλαβομακεδόνες Μουσουλμάνοι). Τα τελευταία χρόνια οι περισσότεροι Αλβανοί κάτοικοι της περιοχής, για οικονομικούς λόγους έχουν εγκαταλείψει την περιοχή και έχουν φύγει στην γειτονική Αλβανία, και σε άλλες χώρες όπως τις ΗΠΑ, την Γερμανία και την Γαλλία. |
| 3 | Δήμος Γκόστιβαρ | Γκόστιβαρ και κυρίως στα χωριά | 66.68% | Κατά πλειοψηφία Αλβανόφωνος δήμος, και κυριότερα καθαρά Μουσουλμανικός δήμος, διότι ζουν και πολλοί Τορμπέσοι (Σλαβομακεδόνες Μουσουλμάνοι), ενώ υπάρχουν και αρκετοί Σλαβομακεδόνες. Τα τελευταία χρόνια οι περισσότεροι Αλβανοί κάτοικοι της περιοχής, για οικονομικούς λόγους έχουν εγκαταλείψει την περιοχή και έχουν φύγει στην γειτονική Αλβανία, και σε άλλες χώρες όπως τις ΗΠΑ, την Γερμανία και την Γαλλία. |
| 4 | Δήμος Ντεμπάρ | Δίβρη και κυρίως στα χωριά, κυρίως δίπλα στα σύνορα με την Αλβανία | 58.08% | εξ ημισίας Αλβανόφωνος, εξ ημισίας Σλαβομακεδονικός. Τα τελευταία χρόνια οι περισσότεροι Αλβανοί κάτοικοι της περιοχής, για οικονομικούς λόγους έχουν εγκαταλείψει την περιοχή και έχουν φύγει στην γειτονική Αλβανία, και σε άλλες χώρες όπως τις ΗΠΑ, την Γερμανία και την Γαλλία. |
| 5 | Δήμος Τσάιρ | Δήμος εντός των Μεγάλων Σκοπίων | 57.00% | εξ ημισίας Αλβανόφωνος, εξ ημισίας Σλαβομακεδονικός, ζουν επίσης και πολλές οικογένειες Τούρκων, Βοσνίων και Μουσουλμάνων Ρομά, αλλά η κυρίαρχη εθνικότητα είναι οι Αλβανοί. Οι περισσότεροι κάτοικοι επίσης και σε αυτήν την περιοχή είναι αρκετά φτωχοί, ζώντας σε κατοικίες που είναι παράγκες, και είναι βαθιά θρησκευόμενοι στο Σουνιτικό Ισλάμ, εξαιρετικά υπέρ του εθνικιστικού κινήματος Μεγάλη Αλβανία, υπάρχει σε εξαιρετικά μεγάλο βαθμό περιορισμένη πρόσβαση στα μέσα ενημέρωσης και εκπαίδευσης στην Αλβανική γλώσσα, ενώ φέρεται οι κάτοικοι της χώρας να έχουν εμπλακεί και στις Ταραχές του Κουμάνοβο το 2001, ενώ οι γυναίκες της περιοχής πιστεύεται ότι έχουν κακοποιηθεί βάναυσα και σεξουαλικά αρκετές φορές, και συνήθως οι μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκες φοράνε παραδοσιακά, μακριά φούστα και μαντήλα. |
| 6 | Δήμος Κίτσεβο | Κίτσεβο και κυρίως στα χωριά | 54.51% | εξ ημισίας Αλβανόφωνος, εξ ημισίας Σλαβομακεδονικός. Τα τελευταία χρόνια κυρίαρχη εθνικότητα στον συγκεκριμένο δήμο είναι κυρίως οι Σλαβομακεδόνες. Τα τελευταία χρόνια οι περισσότεροι Σλαβομακεδόνες κάτοικοι της περιοχής, για οικονομικούς λόγους έχουν εγκαταλείψει την περιοχή και έχουν φύγει σε άλλες χώρες κυρίως στην Γερμανία. |
- Επαρχιακοί Δήμοι της Βόρειας Μακεδονίας:
| # | Δήμος | Πλειοψηφία των Αλβανών στην Περιοχή | Ποσοστό Πλυθυσμού Αλβανών | Διευκρινίσεις Πλυθυσμού |
|---|---|---|---|---|
| 7 | Δήμος Ζέλινο | Ζέλινο και κυρίως στα χωριά | 99.20% | Καθαρά Αλβανόφωνος δήμος, και ο μοναδικός δήμος της Βόρειας Μακεδονίας οπού ζουν αποκλειστικά Αλβανοί. Τα τελευταία χρόνια οι αρχές της Βόρειας Μακεδονίας, προσπαθούν να αποσυμφορήσουν τον Αλβανόφωνο πληθυσμό της περιοχής για καθαρά εθνικιστικούς και πολιτικούς λόγους, και να διώξουν πολλούς στην γειτονική Αλβανία, και να εγκαταστήσουν ορισμένους Σλαβομακεδόνες, προκειμένου να υπάρχει κατανεμημένος πληθυσμός σε μειονότητες, σε όλους τους Δήμους της χώρας. |
| 8 | Δήμος Λίπκοβο | Λίπκοβο και κυρίως στα χωριά | 97.42% | Καθαρά Αλβανόφωνος δήμος, ενώ το υπόλοιπο 3% του πληθυσμού του δήμου είναι κυρίως μουσουλμανικοί πλυθυσμοί (Τούρκοι, Βόσνιοι και Μουσουλμάνοι Ρομά). Και εδώ τα τελευταία χρόνια οι αρχές της Βόρειας Μακεδονίας, προσπαθούν να αποσυμφορήσουν τον Αλβανόφωνο πληθυσμό της περιοχής για καθαρά εθνικιστικούς και πολιτικούς λόγους, και να διώξουν πολλούς στην γειτονική Αλβανία, και να εγκαταστήσουν ορισμένους Σλαβομακεδόνες, προκειμένου να υπάρχει κατανεμημένος πληθυσμός σε μειονότητες, σε όλους τους Δήμους της χώρας. |
| 9 | Δήμος Μπογοβίντσε | Μπογοβίντσε και κυρίως στα χωριά | 95.23% | Καθαρά Αλβανόφωνος δήμος, ενώ το υπόλοιπο 5% του πληθυσμού του δήμου είναι κυρίως μουσουλμανικοί πλυθυσμοί (Τούρκοι, Βόσνιοι και Μουσουλμάνοι Ρομά). Και εδώ τα τελευταία χρόνια οι αρχές της Βόρειας Μακεδονίας, προσπαθούν να αποσυμφορήσουν τον Αλβανόφωνο πληθυσμό της περιοχής για καθαρά εθνικιστικούς και πολιτικούς λόγους, και να διώξουν πολλούς στην γειτονική Αλβανία, και να εγκαταστήσουν ορισμένους Σλαβομακεδόνες, προκειμένου να υπάρχει κατανεμημένος πληθυσμός σε μειονότητες, σε όλους τους Δήμους της χώρας. |
| 10 | Δήμος Αρατσίνοβο | Αρατσίνοβο και κυρίως στα χωριά | 93.80% | Καθαρά Αλβανόφωνος δήμος, ενώ το υπόλοιπο 7% του πληθυσμού του δήμου είναι κυρίως Σλαβομακεδόνες. |
| 11 | Δήμος Τέαρτσε | Τέαρτσε και κυρίως στα χωριά | 84.40% | Καθαρά Αλβανόφωνος δήμος, ενώ οι υπόλοιποι είναι κυρίως Σλαβομακεδόνες και Βλάχοι. |
| 12 | Δήμος Βραψίστα | Βραψίστα και κυρίως στα χωριά | 83.07% | Καθαρά Αλβανόφωνος δήμος, ενώ οι υπόλοιποι είναι κυρίως Σλαβομακεδόνες και Βλάχοι. |
| 13 | Δήμος Στουντενίτσανη | Στουντενίτσανη και κυρίως στα χωριά | 68.38% | Κατά πλειοψηφία Αλβανόφωνος δήμος, ενώ οι υπόλοιποι είναι κυρίως Σλαβομακεδόνες και Βλάχοι. Τα τελευταία χρόνια τείνουν να γίνουν κυρίαρχη εθνικότητα στον συγκεκριμένο δήμο οι Σλαβομακεδόνες, επειδή οι αρχές της Βόρειας Μακεδονίας, προσπαθούν να αποσυμφορήσουν τον Αλβανόφωνο πληθυσμό της περιοχής για καθαρά εθνικιστικούς και πολιτικούς λόγους, και να διώξουν πολλούς στην γειτονική Αλβανία, και να εγκαταστήσουν ορισμένους Σλαβομακεδόνες, προκειμένου να υπάρχει κατανεμημένος πληθυσμός σε μειονότητες, σε όλους τους Δήμους της χώρας. |
| 14 | Δήμος Μπρεβένιτσα | Μπρεβένιτσα και κυρίως στα χωριά | 61.62% | Κατά πλειοψηφία Αλβανόφωνος δήμος, ενώ οι υπόλοιποι είναι κυρίως Σλαβομακεδόνες. Τα τελευταία χρόνια τείνουν να γίνουν κυρίαρχη εθνικότητα στον συγκεκριμένο δήμο οι Σλαβομακεδόνες. |
| 15 | Δήμος Στρούγκας | Στρούγγα και η πλειοψηφία κυρίως στα χωριά | 56.85% | εξ ημισίας Αλβανόφωνος, εξ ημισίας Σλαβομακεδονικός. Οι περισσότεροι κάτοικοι στον συγκεκριμένο δήμο τα τελευταία χρόνια είναι κυρίως Σλαβομακεδόνες. |
Αρκετοί Αλβανοί ζουν επίσης διασκορπισμένοι στους δήμους Βεύτσανη, Ρέσνας, Οχρίδας, Κότσανη, Μπέροβο, Κουμάνοβο, Μπίτολα, Καβαντάρτσι, Κρίβα Παλάνκα και Γευγελής αποκλειστικά σε χωριά και κυρίως σε χωριά και προάστια με υποβαθμισμένη στέγαση (κυρίως σε παράγκες ή πολυκατοικίες τύπου Χρουσικόβκα, Πλατενμπάου και Μπρέζνεβκα που είναι κατασκευής παλαιότερων ετών από την εποχή της πρώην Γιουγκοσλαβίας) ακριβώς δίπλα στα σύνορα με την Σερβία, την Αλβανία και την Ελλάδα.
Τα τελευταία χρόνια οι αρχές της Βόρειας Μακεδονίας, σε όλες τις μειονότητες της προσπαθεί να αποσυμφορήσει τον κυρίαρχο πληθυσμό, για καθαρά εθνικιστικούς και πολιτικούς λόγους, διώχνοντας πολλούς σε Αλβανία, Κοσσυφοπέδιο (Αλβανοί της Βόρειας Μακεδονίας), Βουλγαρία (Σλαβομακεδόνες που θεωρούν τους εαυτούς τους Βούλγαρους ή έχουν αλλαξοπιστήσει στο Νέο Ημερολόγιο), Σερβία (Σέρβοι της Βόρειας Μακεδονίας), Βοσνία και Ερζεγοβίνη (Βόσνιοι Μουσουλμάνοι της Βόρειας Μακεδονίας), Κροατία (Κροάτες τοπικών περιοχών της Βόρειας Μακεδονίας), Τουρκία (Τούρκοι της Βόρειας Μακεδονίας, απομεινάρι από την άλλοτε Οθωμανική Αυτοκρατορία) και Ελλάδα (Απογόνους Ελλήνων που είχαν διαφύγει το διάστημα 1946 με 1949, στην περίοδο του Εμφυλίου πολέμου), καθώς και Βλάχους που ορισμένους τους απελάνουν στην Ρουμανία και την Μολδαβία, και να εγκαταστήσουν ορισμένους Σλαβομακεδόνες, προκειμένου να υπάρχουν οι Σλαβομακεδόνες ως ο κυρίαρχος πληθυσμός σε όλους τους Δήμους της χώρας και να εφαρμοστεί ένα μοντέλο ομογενοποίησης του πληθυσμού της χώρας, με τουλάχιστον 50% Εθνικό πληθυσμό, όπως σε όλες τις πρώην Κυρίαρχες Δημοκρατίες της Γιουγκοσλαβίας (Σλοβενία, Κροατία, Σερβία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη και Μαυροβούνιο).
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά την ήττα των Οθωμανών από τους συμμάχους του Βαλκανικού Συνασπισμού Έλληνες, Βούλγαρους, Σέρβους και Μαυροβούνιους κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους, το Δεκέμβριο του 1912 συγκλήθηκε στο Λονδίνο διάσκεψη πρεσβευτών των Μεγάλων Δυνάμεων (Βρετανία, Γερμανία, Ρωσία, Αυστρο-Ουγγαρία, Γαλλία και Ιταλία) για να διευθετήσει τα εκκρεμή ζητήματα που προέκυψαν από τη σύγκρουση. Με τη στήριξη που δόθηκε στους Αλβανούς από την Αυστρο-Ουγγαρία και την Ιταλία, στη διάσκεψη συμφωνήθηκε να δημιουργηθεί ένα ανεξάρτητο κράτος της Αλβανίας, το οποίο έγινε πραγματικότητα το 1913. Ωστόσο στα όρια του νέου κράτους μεγάλες περιοχές με Αλβανικούς πληθυσμούς έμειναν εκτός και παρέμειναν στην κατοχή του Βασιλείου της Σερβίας, μετέπειτα Γιουγκοσλαβίας, συμπεριλαμβανομένης της περιοχής που στη συνέχεια θα σχηματισθεί η "Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας" (ΣΔΜ).
Όταν στη σοσιαλιστική Γιουγκοσλαβία σχηματίστηκε η ΣΔΜ το 1946, τα όργανα της εξασφάλιζαν το δικαίωμα των μειονοτήτων στην πολιτιστική ανάπτυξη και την ελεύθερη χρήση της γλώσσας τους. Μειονοτικά σχολεία και τάξεις για τις μειονοτικές γλώσσες εισήχθησαν, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το υψηλό ποσοστό αναλφαβητισμού μεταξύ αυτών των ομάδων.
Από το τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, ο συνολικός πληθυσμός της ΣΔΜ αυξάνονταν σταθερά, με τις μεγαλύτερες αυξήσεις να σημειώνονται στην αλβανική κοινότητα.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, όταν ανακλήθηκε από τη Γιουγκοσλαβία η αυτονομία της επαρχίας του Κοσσυφοπεδίου αυξήθηκε σημαντικά η καταπίεση του Αλβανικού πληθυσμού, οι πρακτικές αυτές εφαρμόστηκαν και στην ομόσπονδη δημοκρατία της ΣΔΜ. Η Αλβανική γλώσσα απομακρύνθηκε από τη δημόσια οπτική, απαγορευόταν στις Αλβανικές οικογένειες να ονομάζουν τα παιδιά τους με αλβανικά ονόματα με το αιτιολογικό ότι προκαλούσαν διχασμούς με τις άλλες κοινότητες στην ομόσπονδη δημοκρατία και, τέλος, να μειώσουν το σημαντικά υψηλό ποσοστό γεννήσεων του αλβανικού πληθυσμού. Οι Αλβανικές οικογένειες απαγορεύονταν να έχουν περισσότερα από δύο παιδιά.[2]
Το 1994, έκθεση του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Βόρεια Μακεδονία αναφέρει ότι εξακολουθούν να υπάρχουν οι ακόλουθες μορφές διακρίσεων εναντίον των εθνικά αλβανών στη Βόρεια Μακεδονία:
- περιορισμένη πρόσβαση στα μέσα ενημέρωσης και εκπαίδευσης στην αλβανική γλώσσα
- κακή εκπροσώπηση στις θέσεις εργασίας του δημόσιου τομέα
- κακή εκπροσώπηση στο σώμα της αστυνομίας
- κακή εκπροσώπηση στο σώμα των αξιωματικών του στρατού
- την άρνηση της ιδιότητας του πολίτη σε πολλούς αλβανούς κατοίκους της Βόρειας Μακεδονίας καθώς και διακρίσεις κατά τη διαδικασία των αιτήσεων για ιθαγένεια
- και αθέμιτος σχεδιασμός των εκλογικών περιφερειών που άμβλυνε τη δύναμη της ψήφου.[3]
Πολιτική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αλβανικά πολιτικά κόμματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στη Βόρεια Μακεδονία υπάρχουν μερικά αλβανικά κόμματα. Η Δημοκρατική Ένωση για την Ενσωμάτωση (DUI) και το Δημοκρατικό Κόμμα των Αλβανών είναι τα δύο μεγαλύτερα αλβανικά πολιτικά κόμματα στη χώρα.
Στις εκλογές του 2014, τρία αλβανικά κόμματα, η Δημοκρατική Ένωση για την Ενσωμάτωση (DUI), το Δημοκρατικό Κόμμα των Αλβανών (DPA) και το Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα (NDP) κέρδισαν 19 έδρες, 7 και 1 έδρα, αντίστοιχα, και συνολικά 27 έδρες από τις 120 έδρες της Συνέλευσης. Τα κόμματα των Αλβανών έλαβαν το 21% του συνόλου της λαϊκής ψήφου[4].
Εθνικισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο αλβανικός εθνικισμός στα εδάφη της σημερινής Βόρειας Μακεδονίας προέκυψε κατά τη διάρκεια του Αλβανικού εθνικιστικού κινήματος, το οποίο εμφανίστηκε ως αντίδραση στο Ανατολικό Ζήτημα (1878) που πρότεινε την κατανομή των κατοικημένων με Αλβανούς περιοχών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στα Βαλκάνια μεταξύ των γειτονικών χωρών[5]. Οι βαλκανικοί πόλεμοι (1912-13) που τελείωσαν με την ήττα των Οθωμανών, τη σερβική και αργότερα τη γιουγκοσλαβική κυριαρχία στην περιοχή, δημιούργησαν έναν αλβανικό εθνικισμό που είναι διακριτός στα εδάφη της σημερινής Βόρειας Μακεδονίας και τονίζεται με την αλβανική γλώσσα, τον πολιτισμό και την ταυτότητα στο πλαίσιο των κρατικών και κοινωνικοπολιτικών δικαιωμάτων.
Τα παν-αλβανικά συναισθήματα είναι επίσης παρόντα και έχουν ιστορικά επιτευχθεί μόνο μία φορά όταν η σημερινή δυτική Βόρεια Μακεδονία ενώθηκε από τις ιταλικές δυνάμεις του Άξονα στο Βασίλειο της Αλβανίας κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Αλβανικός εθνικισμός στα εδάφη της σημερινής Βόρειας Μακεδονίας, μια και ήταν τμήμα της Γιουγκοσλαβίας, έχει κοινωνικοπολιτικές επιρροές που απορρέουν από τον αλβανικό εθνικισμό στο Κοσσυφοπέδιο. Με την προσθήκη του Ισλάμ έχει διαμορφωθεί και ορισθεί η τοπική εθνική αλβανική ταυτότητα σε αντίθεση με την ορθόδοξη σλαβική πλειοψηφία.
Παραδοσιακά ένοπλες αντιστάσεις των τοπικών Αλβανών έχουν συμβεί με το πέρασμα του χρόνου, με πιο πρόσφατες (2001) τις συγκρούσεις μεταξύ του αντάρτικου στρατού του Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού (NLA) και του στρατού της Βόρειας Μακεδονίας. Η σύγκρουση τερματίσθηκε με την υιοθέτηση της Συμφωνίας της Οχρίδας (2001), η οποία εγγυάται εκτεταμένα αλβανικά κοινωνικοπολιτικά και γλωσσικά δικαιώματα στη χώρα, ικανοποιώντας μια βασική αρχή του αλβανικού πληθυσμού στη Βόρεια Μακεδονία.
Τρέχοντα θέματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μεταξύ των ανέργων, οι Αλβανοί παρουσιάζουν υπερβολικά πολύ μεγάλο αριθμό. Στα δημόσια ιδρύματα, καθώς και σε πολλούς ιδιωτικούς φορείς, υποεκπροσωπούνται. Αντιμετωπίζουν επίσης διακρίσεις από τους δημόσιους υπαλλήλους και τους εργοδότες[6]. Σύμφωνα με τη σχετική έκθεση των Ηνωμένων Πολιτειών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα 2012 για τη Βόρεια Μακεδονία "ορισμένα υπουργεία αρνήθηκαν να μοιραστούν πληροφορίες σχετικά με την εθνική σύνθεση των εργαζομένων". Η ίδια έκθεση προσθέτει επίσης:
"... οι Αλβανοί και άλλες εθνικές μειονότητες, με εξαίρεση τους Σέρβους και τους Βλάχους, δεν ήταν επαρκώς αντιπροσωπευμένοι στη δημόσια διοίκηση και σε άλλους κρατικούς θεσμούς, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών, της αστυνομίας, των υπηρεσιών πληροφοριών, καθώς και των δικαστηρίων, οι εθνικές τράπεζες, τα τελωνεία και οι δημόσιες επιχειρήσεις, παρά τις προσπάθειες για την πρόσληψη ειδικευμένων υποψηφίων από αυτές τις κοινότητες. Οι εθνικά Αλβανοί αποτελούσαν το 18% του στρατιωτικού προσωπικού, ενώ οι μειονότητες συνολικά αντιπροσώπευαν το 25% του πληθυσμού, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της κυβέρνησης.[7]
Πολιτισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι προφορικές διάλεκτοι της αλβανικής γλώσσας είναι τα Γκέκικα, κατά πλειοψηφία, και τα Τόσκικα στις νότιες περιοχές. Η εκπαίδευση στην Αλβανική γλώσσα παρέχεται σε όλα τα επίπεδα, συμπεριλαμβανομένης αυτής του πανεπιστημιακού επιπέδου, όπως είναι το Πανεπιστήμιο του Τέτοβου.
Η κύρια θρησκεία μεταξύ των Αλβανών της Βόρειας Μακεδονίας είναι το Ισλάμ, υπάρχουν και μερικοί Ρωμαιοκαθολικοί με πιο εξέχον μέλος τους τη Μητέρα Τερέζα. Υπάρχουν επίσης μερικά ορθόδοξα χριστιανικά αλβανικά χωριά που βρίσκονται στο Γκόστιβαρ, στη Ρέκα και αλλού διασκορπισμένα στα νοτιοανατολικά της χώρας. Είναι υπολείμματα του κάποτε μεγαλύτερου ορθόδοξου Αλβανικού πληθυσμού στην περιοχή, και κάποιοι φοβούνται ότι θα αφομοιωθούν και θα ξεχαστούν[8].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Vladimir Ortakovski: Interethnic relations and minorities, Πανεπιστήμιο Κύριλλου και Μεθοδίου, 2001, Σκόπια.
- ↑ Milosavlevski / Tomovski, 1997:205, και Politika Εkspres 10-6-1986
- ↑ http://www.refworld.org/docid/469f38b7a.html
- ↑ THE FORMER YUGOSLAV REPUBLIC OF MACEDONIA, PRESIDENTIAL AND EARLY PARLIAMENTARY ELECTIONS 13 and 27 April 2014, osce.org
- ↑ The Bosnian Muslims and Albanians: Islam and nationalism, Aydın Babuna, Nationalities Papers, 2004.
- ↑ Albanians, minorityrights.org
- ↑ 2012 HUMAN RIGHTS REPORT, U.S. Department of State, state.gov
- ↑ Orthodox Albanians, assimilated and forgotten Αρχειοθετήθηκε 2019-05-12 στο Wayback Machine., 15 Ιουλίου 2011, albeu.com
