Αλέξιος Δ΄ Μέγας Κομνηνός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Αλέξιος Δ' Μέγας Κομνηνός)
Αλέξιος Δ' Μέγας Κομνηνός
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Αλέξιος Δ΄ Μέγας Κομνηνός (Ελληνικά)
Γέννηση1379
Τραπεζούντα
Θάνατος26  Απριλίου 1429[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΑυτοκρατορία της Τραπεζούντας
Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηγεμόνας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΘεοδώρα Καντακουζηνή (1395–1426)[2]
ΤέκναΙωάννης Δ΄ Μέγας Κομνηνός[3][4]
Μαρία Μεγάλη Κομνηνή Καντακουζηνή Παλαιολογίνα[3][4]
Αλέξανδρος Κομνηνός[3][4]
Δαβίδ Μέγας Κομνηνός[3][4]
Despina Khatun
Eudokia Komnene, Princess of Trebizond
unknown daughter Comnene[4]
ΓονείςΜανουήλ Γ' Μέγας Κομνηνός[4] και Γκουλχάν-Ευδοκία της Γεωργίας[4]
ΟικογένειαΔυναστεία Μεγάλων Κομνηνών
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαδεσπότης (1395–1417)
Αυτοκράτορας της Τραπεζούντας (1417–1429)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αλέξιος Δ' Μέγας Κομνηνός (19 Ιανουαρίου 1382 - Οκτώβριος 1429) ήταν αυτοκράτορας της Τραπεζούντας από τις 5 Μαρτίου 1417 ως τον Οκτώβριο του 1429. Ήταν ο γιος του προκατόχου του Μανουήλ Γ' και της Γεωργιανής πριγκίπισσας Ευδοκίας. Κατά την περίοδο της βασιλείας του, ήταν έντονη η συνεχής επέκταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, παρ'όλα αυτά οι εμφύλιες διαμάχες δεν έλειψαν.


Εξωτερική πολιτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1417 με τον θάνατο του πατέρα του, ο Αλέξιος ανέλαβε τον θρόνο. Την εποχή εκείνη οι Γενουάτες, ζητούσαν αποζημιώσεις για τις καταστροφές που είχαν υποστεί οι εγκαταστάσεις τους. Ο Αλέξιος μπροστά στην απειλή γενουατικής επίθεσης δέχτηκε να καταβάλει τις αποζημιώσεις που απαιτούσαν. Για να κατευνάσει τους Τουρκομάνους συνέχισε την πολιτική των επιγαμιών που είχαν ακολουθήσει οι προκάτοχοί του. Με την Βυζαντινή Αυτοκρατορία, οι σχέσεις ενδυναμώθηκαν με το γάμο της κόρης του Μαρίας με τον Ιωάννη Η' Παλαιολόγο, το 1428.

Δυναστικές διαμάχες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αλέξιος είχε ονομάσει τον πρωτότοκο γιο του Ιωάννη συμβασιλέα. Ο Ιωάννης, όμως, πιστεύοντας ότι είχε την υποστήριξη της αριστοκρατίας, προσπάθησε να καταλάβει τον θρόνο παραμερίζοντας τον πατέρα του. Η προσπάθεια αυτή τελικά απέτυχε και ο ίδιος κατέφυγε στην αυλή του βασιλιά της Γεωργίας Αλεξάνδρου Α΄, του οποίου νυμφεύτηκε την κόρη του. Ο Αλέξιος ονόμασε τότε συμβασιλέα τον δευτερότοκο γιο του, Αλέξανδρο και τον πάντρεψε με μια Γενουάτισα ευγενή από τη Χίο.

Εν τω μεταξύ ο Ιωάννης ζήτησε την βοήθεια των Γενουατών, οι οποίοι επίσημα αρνήθηκαν, όμως του ναύλωσαν ένα πλοίο για να τον υποστηρίξει στον σκοπό του. Αποβιβάστηκε στον Άγιο Φωκά, όπου έσπευσε αμέσως ο Αλέξιος να τον αντιμετωπίσει. Τελικά, ο Ιωάννης προσεταιρίστηκε κάποια μέλη της βασιλικής φρουράς (τους λεγόμενους «καβασιτάνας»), οι οποίοι και δολοφόνησαν τον Αλέξιο. Ο ίδιος ο Ιωάννης (που πήρε αργότερα την προσωνυμία «καλογιάννης») αρνήθηκε να παραδεχτεί ότι είχε διατάξει την θανάτωση του πατέρα του, παρά μόνο τη σύλληψή του.

Πέθανε το 1429 και ετάφη στην Παναγία Χρυσοκέφαλο[5].

Νομίσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έκοψε αργυρά άσπρα. Στη μία όψη ο Αλέξιος Δ' έφιππος με επιγραφή ΑΛΕΞ[ΙΟC]. ΚΟΜ[NHNOC]. Στην άλλη ο άγ. Ευγένιος έφιππος με επιγραφή Ο Α[ΓIOC]. ΕVΓEN[IOC].

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1395 ο Αλέξιος Δ΄ νυμφεύτηκε τη Θεοδώρα Καντακουζηνή και είχαν έξι παιδιά,[6] τα εξής:

Γενεαλογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

 
 
 
 
 
 
 
 
Αλέξιος Α΄
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
(κόρη)
σύζ. Ανδρόνικος Α΄ Γίδος
 
Ιωάννης Α΄
 
Μανουήλ Α΄
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ανδρόνικος Β΄
 
Γεώργιος
 
Ιωάννης Β΄
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αλέξιος Β΄
 
Μιχαήλ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ανδρόνικος Γ΄
 
Άννα
 
Βασίλειος
συζ.1.Ειρήνη Παλαιολογίνα)
 
Ιωάννης Γ΄
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Μανουήλ Β΄
 
 
 
 
 
Αλέξιος Γ΄
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Μανουήλ Γ΄
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αλέξιος Δ΄
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ιωάννης Δ΄
 
Δαυίδ

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. p21913.htm#i219128.
  2. p21913.htm#i219128. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Michel Kuršanskis: «La descendance d'Alexis IV, empereur de Trébizonde. Contribution à la prosopographie des Grands Comnènes» 1979.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. Παππάς, Νικόλαος (2005). «Τραπεζούς (Βυζάντιο), Ναός Παναγίας Χρυσοκεφάλου». Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μικρά Ασία. Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2021. 
  6. Donald Nicol, Βιογραφικό Λεξικό της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, μτφρ. Ευγένιος Πιερρής, εκδ. Ελληνική Ευρωεκοδοτική, Αθήνα 1993, σελ.48
  7. http://genealogy.euweb.cz/italy/crispo1.html#J2

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Εκδοτική Αθηνών. Τόμος Θ'. Οι Αυτοκράτορες της Τραπεζούντας, σελ. 334. ISBN 960-213-105-5.
  • Donald Nicol, Βιογραφικό Λεξικό της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας,μτφρ.Ευγένιος Πιερρής, εκδ.Ελληνική Ευρωεκοδοτική, Αθήνα, 1993, σελ.48


Προηγούμενος
Μανουήλ Γ' Κομνηνός
Αυτοκράτορας της Τραπεζούντας
1417 - 1429
Επόμενος
Ιωάννης Δ' Κομνηνός