Αλέκος Φασιανός
![]() |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Αλέκος Φασιανός | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Αλέκος Φασιανός (Ελληνικά) |
Γέννηση | 13 Δεκεμβρίου 1935[1][2][3] Αθήνα[4] |
Θάνατος | 16 Ιανουαρίου 2022[5] Παπάγου Αττικής[6] |
Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Παπάγου[7] |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά[8] |
Σπουδές | Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1955–1960) Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού (1960–2022)[9] Ωδείο Αθηνών |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ζωγράφος συγγραφέας λιθογράφος |
Αξιοσημείωτο έργο | Κερδώος και Φιλόξενος Ερμής Ο Μύθος της γειτονιάς μου |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (9 Οκτωβρίου 2013)[10] |
![]() | |
Ο Αλέκος Φασιανός (Αθήνα, 13 Δεκεμβρίου 1935 - Αθήνα, 16 Ιανουαρίου 2022) ήταν Έλληνας ζωγράφος.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην περιοχή της Πλάκας στην Αθήνα. Σπούδασε βιολί στο Ωδείο Αθηνών και ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών το διάστημα 1956-1960 στο εργαστήριο του Γιάννη Μόραλη. Μελέτησε την αρχαία ελληνική αγγειογραφία και τη Βυζαντινή εικονογραφία. Παρακολούθησε μαθήματα λιθογραφίας στην École des beaux-arts του Παρισιού, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης (1962-1964), κοντά στους Clairin και Dayez. Το 1966 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, ενώ από το 1974 ζει και εργάζεται στο Παρίσι και την Αθήνα. Από το 1959, χρονιά της πρώτης ατομικής του παρουσίασης στην Αθήνα, έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από εβδομήντα ατομικές εκθέσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Παρίσι, Μόναχο, Τόκυο, Αμβούργο, Ζυρίχη, Μιλάνο, Βηρυτό, Στοκχόλμη, Λονδίνο και αλλού. Συμμετείχε επανειλημμένα σε ομαδικές εκθέσεις και γνωστές διεθνείς διοργανώσεις ανά την υφήλιο. Ο Φασιανός ασχολήθηκε επίσης με τη χαρακτική, το σχεδιασμό αφισών, καθώς και τη σκηνογραφία, συνεργαζόμενος κυρίως με το Εθνικό Θέατρο (Αμερική του Κάφκα σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολομού, 1975, Ελένη του Ευριπίδη, 1976, Όρνιθες του Αριστοφάνη, 1978 κ.ά.). Ανέλαβε την εικονογράφηση αρκετών βιβλίων, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, γνωστών ποιητών και συγγραφέων. Έχει επίσης εκδώσει και δικά του κείμενα, πεζά και ποιητικά. Για το σύνολο της δουλειάς του έχουν γυριστεί τέσσερις ταινίες για την ελληνική και τη γαλλική τηλεόραση, ενώ κυκλοφορούν μονογραφίες που αναφέρονται στην εικαστική παραγωγή του. Το 1999 ήταν υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ΠΑΣΟΚ σε τιμητική (μη εκλόγιμη) θέση. Απεβίωσε σε ηλικία 86 ετών στις 16 Ιανουαρίου 2022.[11]
Έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το χαρακτηριστικό ύφος του Φασιανού διαμορφώνεται στις αρχές της δεκαετίας του '60. Τρία βασικά θέματα έμειναν αναλλοίωτα στη διάρκεια της πορείας του: άνθρωπος, φύση, περιβάλλον. Η σπουδή του ελληνικού πολιτισμού και η ενασχόληση με τις γραφικές τέχνες και τη χαρακτική επηρέασαν και το ζωγραφικό του έργο.
Έκθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. 118866567. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500103007. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 Jean-Pierre Delarge: (Γαλλικά) Le Delarge. Gründ, Jean-Pierre Delarge. Παρίσι. 2001. 10965_artiste_FASSIANOS_Alexandjre. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-2-7000-3055-6. ISBN-10 2-7000-3055-9.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «Πέθανε ο ζωγράφος Αλέκος Φασιανός». (Ελληνικά, Αγγλικά) Η Καθημερινή. 16 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ «Décès du peintre grec Alekos Fassianos à l'âge de 86 ans». (Γαλλικά) Le Figaro. Société du Figaro. Παρίσι. 16 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ 7,0 7,1 www
.newsit .gr /ellada /alekos-fasianos-ayrio-triti-18-1-i-kideia-tou-sto-koimitirio-papagou /3448480 /. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11902295d. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ www
.alekosfassianos .gr /en /alekos-fassianos /. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2020. - ↑ gr
.ambafrance .org /Alekos-Fassianos-officier-de-la-Legion-d-honneur. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2020. - ↑ «Πέθανε ο σπουδαίος ζωγράφος Αλέκος Φασιανός». Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2022.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Π. Δ .Καγκελάρη, Αναζητήσεις στη Σύγχρονη Ελληνική Ζωγραφική - Η Συλλογή Καγκελάρη, τόμ. 1, Αθήνα 1991. ISBN 960-220-134-7
- Σύγχρονη Ελληνική Ζωγραφική από τη Συλλογή Καγκελάρη (κατάλογος έκθεσης), Αλεξάνδρεια 1992. (ελληνικά, αγγλικά και αραβικά)
- Δημοτική Πινακοθήκη Ψυχικού - Κληροδότημα Μ. & Τ. Λέφα, Σύγχρονη Ελληνική Ζωγραφική: Συλλογή Καγκελάρη (κατάλογος έκθεσης), Ψυχικό 2008.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βιβλιονέτ, Φασιανός Αλέκος
- eikastikon, Αλέκος Φασιανός
- Galerie Lefakis, Φασιανός Αλέκος[νεκρός σύνδεσμος]
- Krios design studio, Φασιανός Αλέκος
- Συλλογή Ζωγραφικής Παναγιώτη Δ. Καγκελάρη, Αλέκος Φασιανός
- Epa Fassianos: https://www.epafassianos.com
Ψηφιακό αρχείο ΕΡΤ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παρασκήνιο, 1) Αλέκος Φασιανός στην παλιά γειτονιά 2) Αλέκος Φασιανός ζωγραφίζοντας για το θέατρο 3) Αλέκος Φασιανός περίπατος στη Βάρη (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
Παρασκήνιο, Αλέκος Φασιανός, μεταμορφώσεις και παιχνίδια (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
|