Ακοντισμός στους Ολυμπιακούς Αγώνες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Ακοντισμός στις Ολυμπιάδες)

Ο ακοντισμός είναι ένα παλιό αγώνισμα στίβου των Ολυμπιάδων. Βρίσκεται στο πρόγραμμα των αγώνων από την Ολυμπιάδα του 1908 στο Λονδίνο. Όμως, προηγουμένως είχε διεξαχθεί και στους Μεσοολυμπιακούς του 1906 στην Αθήνα.[1]

Το αντίστοιχο γυναικείο αγώνισμα μπήκε στο ολυμπιακό πρόγραμμα το 1932 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες.[2]

Αξιοσημείωτα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην Ολυμπιάδα του Λονδίνου το 1908 διεξήχθη και το παραπλήσιο αγώνισμα του ελεύθερου ακοντισμού, το οποίο στη συνέχεια αποσύρθηκε από το ολυμπιακό πρόγραμμα. Επίσης, Το 1912 στη Στοκχόλμη δοκιμάστηκε και ο ακοντισμός με δύο χέρια αλλά το πείραμα δεν επαναλήφθηκε.

Ως το 1948 τα μετάλλια ήταν υπόθεση των αθλητών από τη Σκανδιναβία. Ακολούθως, επικράτησαν και άλλοι Ευρωπαίοι και λιγότεροι Αμερικανοί.[3] Στις γυναίκες κυριαρχούν κυρίως αθλήτριες από την κεντρική και ανατολική Ευρώπη.[4]

Στις αρχές του 20ού αιώνα μεγάλη φυσιογνωμία του αθλήματος υπήρξε ο Σουηδός Έρικ Λέμινγκ με δύο συνεχόμενα χρυσά μετάλλια (1908, 1912) κι δύο ακόμα: στους Μεσοολυμπιακούς (1906) και στον ελεύθερο ακοντισμό (1908). Το 1906 κατέκτησε και τρία χάλκινα (σφαιροβολία, πένταθλο, διελκυστίνδα). Δύο χρυσά κατέκτησε επίσης ο Φινλανδός Γιόνι Μίιρα (1912, 1920).[1]

Στα νεώτερα χρόνια μεγάλη μορφή είναι ο Τσέχος Γιαν Ζελέζνι με τρία χρυσά μετάλλια (1992, 1996, 2000) κι ένα ασημένιο (1988).[5]

Στις γυναίκες η μεγαλύτερη φυσιογνωμία του 20ού αιώνα ήταν η Ρουθ Φουκς από την Ανατολική Γερμανία με δύο χρυσά μετάλλια (1972, 1976), που έφτασε το παγκόσμιο ρεκόρ σχεδόν στα 70 μέτρα με τον παλιό τύπο ακοντίου. Δύο φορές χρυσή Ολυμπιονίκης στον 21ο αιώνα είναι η Τσέχα κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ Μπάρμπορα Σποτάκοβα με δύο χρυσά μετάλλια επίσης και ένα χάλκινο το 2016.[2]

Στον ακοντισμό γυναικών η Ελλάδα έχει κατακτήσει δύο μετάλλια με τη Μιρέλα Μανιάνι: ένα ασημένιο (2000) και ένα χάλκινο (2004).[2]

Ολυμπιονίκες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γιαν Ζελέζνι είναι ο μόνος που κατακτήσει τρία χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια

Άνδρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γυναίκες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μπάρμπορα Σποτάκοβα, κάτοχος τριών Ολυμπιακών μεταλλίων

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. "Οι Ολυμπιονίκες 1896-1980", Χρυσός Τύπος ΑΕ.
  2. "Ολυμπιάδα 80", Olympic Press.
  3. Τοm McNab, "Ολυμπιακοί Αγώνες 1984", Bell.
  4. "Η Ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων", Εκδοτική Αθηνών.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 «Olympics » Athletics Men » Men's Javelin Throw». Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2022. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Olympics » Women Athletics » Women's Javelin Throw». Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2022. 
  3. ↑ «Medal count by country in the Men's Javelin Throw at the Summer Olympics 1908-2020». Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2022. 
  4. ↑ «Medal count by country in the Women's Javelin Throw at the Summer Olympics 1932-2020». Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2022. 
  5. ↑ «INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE : JAN ŽELEZNÝ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ακοντισμός_στους_Ολυμπιακούς_Αγώνες&oldid=9974413"