Ακάκιος Βεροίας

Ακάκιος Βεροίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	330 (περίπου); Συρία
Θάνατος	430 (περίπου) ή 436 (περίπου); Χαλέπι
Χώρα πολιτογράφησης	Αρχαία Ρώμη
Θρησκεία	Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	αρχαία ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	καθολικός ιερέας; καθολικός επίσκοπος (από 379)
	δεδομένα

Ο Ακάκιος της Βέροιας (περ. 322 - περ. 433 μ.Χ.) ήταν ένας Ρωμαίος επίσκοπος, ο οποίος ασχολήθηκε ενεργά με τα εκκλησιαστικά ζητήματα του πρώιμου Χριστιανισμού. Απέκτησε φήμη για τον ασκητισμό του, την καλοσύνη του, την άμεμπτη επισκοπική του διακονία, τη θεολογική κατάρτιση και διαλλακτικότητα, καθώς και την ευσέβειά του.^[1]^[2]^[3]

Έγινε μοναχός σε νεαρή ηλικία στην μονή της Γινδάρου, κοντά στην Αντιόχεια. Για την ενεργή πολιτική του έναντι του Αρειανισμού χειροτονήθηκε επίσκοπος της Βέροιας το 378 από τον Ευσέβιο των Σαμοσάτων. Ενώ ήταν ιερέας, ο Ακάκιος (μαζί με τον Παύλο, άλλον ιερέα) έγραψε στον Επιφάνιο Σαλαμίνος μια επιστολή, ως συνέπεια της οποίας ο τελευταίος συνέθεσε το Πανάριόν του (374–376). Αυτή η επιστολή περιλαμβάνεται στο έργο. Το 377–378, στάλθηκε στη Ρώμη για να αντικρούσει τον Απολλινάριο Λαοδικείας ενώπιον του Πάπα Δάμασου Α΄. Ήταν παρών στην Οικουμενική Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης το 381 και μετά το θάνατο του Μελετίου Αντιοχείας πήρε μέρος στη χειροτονία του Φλαβιανού στην Έδρα της Αντιόχειας. Ο Φλαβιανός τον έστειλε στη συνέχεια στον Πάπα για να λύσει το σχίσμα μεταξύ των Εκκλησιών της Δύσης και της Αντιόχειας.

Στη συνέχεια, ο Ακάκιος συμμετείχε στην Σύνοδο της Δρυός (403), κατά την οποία ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος καθαιρέθηκε και εξορίστηκε χωρίς να δεχτεί να απολογηθεί.^[4] Μετά το θάνατο του Φλαβιανού, ο Ακάκιος συμμετείχε στην επιλογή του νέου πατριάρχη του Πορφύριου, ενός μελετιανού που θεωρούνταν ανάξιος για την επισκοπή. Υπερασπίστηκε το Νεστόριο ενάντια στον Κύριλλο Αλεξανδρείας όταν ο πρώτος κατηγορήθηκε για αίρεση, αν και ο ίδιος δεν ήταν παρών στη Πρώτη Σύνοδο της Εφέσου (431) λόγω του προχωρημένου της ηλικίας του. Ωστόσο, έπαιξε σημαντικό μεσολαβητικό ρόλο και εργάστηκε για να συμφιλιώσει τον Κύριλλο Αλεξανδρείας και τους ανατολικούς Επισκόπους σε Σύνοδο που έγινε στη Βέροια το 432 μ.Χ.

Ο Ακάκιος πέθανε περίπου το 433, σε ηλικία άνω των 100 ετών. Σώζονται τρεις από τις επιστολές γραμμένες στα ελληνικά, μία προς τον Κύριλλο και δύο προς τον Αλέξανδρο, Επίσκοπο Ιεραπόλεως.^[5]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ «Acacius of Caesarea», Magna Orthodox Christian Encyclopedia, vol. 2 (2010) 42-43 [Strategikes Ekdoseis, Athens] «Ακάκιος Καισαρείας», Μεγάλη Ορθόδοξη Θρησκευτική Εγκυκλοπαιδεία, τόμ. 2 (2010) 42-43 [Στρατηγικές Εκδόσεις, Αθήνα]
↑ Smith, William (1867), «Acacius (2)», στο: Smith, William, επιμ., Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, 1, Boston, σελ. 4, http://www.ancientlibrary.com/smith-bio/0013.html
↑ «Acacius, Bishop of Beroea». Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. 1913.
↑ Socrates, Hist. Eccl. 6.18
↑ https://www.oodegr.com/oode/dogma/xristologia/kyrillos_1.htm

[1] «Acacius of Caesarea», Magna Orthodox Christian Encyclopedia, vol. 2 (2010) 42-43 [Strategikes Ekdoseis, Athens] «Ακάκιος Καισαρείας», Μεγάλη Ορθόδοξη Θρησκευτική Εγκυκλοπαιδεία, τόμ. 2 (2010) 42-43 [Στρατηγικές Εκδόσεις, Αθήνα]

[2] Smith, William (1867), «Acacius (2)», στο: Smith, William, επιμ., Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, 1, Boston, σελ. 4, http://www.ancientlibrary.com/smith-bio/0013.html

[3] «Acacius, Bishop of Beroea». Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. 1913.

[4] Socrates, Hist. Eccl. 6.18

[5] ttps://www.oodegr.com/oode/dogma/xristologia/kyrillos_1.htm

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]