Αικατερίνη της Λωραίνης (1573-1648)

Κατερίνα της Λωρραίνης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Catherine de Lorraine (Γαλλικά)
Γέννηση	3 Νοεμβρίου 1573 ή 1573; Νανσύ
Θάνατος	7 Μαρτίου 1648; Παρίσι
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Θρησκεία	Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία
Θρησκευτικό τάγμα	Τάγμα του Αγίου Βενέδικτου
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	Ηγουμένη
Οικογένεια
Γονείς	Κάρολος Γ΄ της Λωρραίνης και Κλαυδία των Βαλουά
Αδέλφια	Φραγκίσκος Β΄ της Λωρραίνης; Κάρολος της Λωρραίνης , επίσκοπος; Ερρίκος Β΄ της Λωρραίνης; Χριστίνα της Λωρραίνης; Ελισάβετ της Λωρραίνης; Αντωνία της Λωρραίνης
Οικογένεια	Οίκος της Λωρραίνης
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Η Αικατερίνη, γαλλ. Catherine de Lorraine (3 Νοεμβρίου 1573 - 7 Μαρτίου 1648) από τον Οίκο της Λωρραίνης ήταν κόρη του δούκα της Λωρραίνης. Έγινε ηγουμένη στο αββαείο του Ρεμιρμόν.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν η τρίτη κόρη του Καρόλου Γ΄ δούκα της Λωρραίνης και της Κλαυδίας, κόρης του Ερρίκου Β΄ της Γαλλίας.

Γεννήθηκε στο δουκικό ανάκτορο στο Νανσύ, πρωτεύουσα του δουκάτου της Λωρραίνης. Η μητέρα της δύο έτη μετά, απεβίωσε στη γέννηση της Ελισάβετ. Η Αικατερίνη αφιερώθηκε στη θρησκεία, μάλιστα αρνήθηκε την πρόταση του Φερδινάνδου Β΄ των Αψβούργων. Το 1602 έγινε βοηθός ηγουμένη του αββαείου. Το 1612 έγινε ηγουμένη του πολύτιμου αββαείου Ρεμιρμόν των Βενεδικτίνων, στην επαρχία Βοσγκ της ανατολικής Γαλλίας. Η προηγούμενη ηγουμένη Ελισάβετ του Ζαλμ παραιτήθηκε ειδικά, για να πάρει τη θέση η Αικατερίνη.

Το Ρεμιρμόν ήταν ένα από τα πιο σημαντικά, λαμπρά και αριστοκρατικά αββαεία της Γαλλίας και σχετιζόταν στενά με τον Οίκο της Λωρραίνης. Η Αικατερίνη έλαβε μετά βοηθό ηγουμένη την ανιψιά της Μαργαρίτα της Λωρραίνης, δούκισσα της Ορλεάνης. Αυτή, όταν το 1627 έχασε τη μητέρα της, πήγε να ζήσει με την Αικατερίνη στο Ρεμιρμόν. Αργότερα η Μαργαρίτα παντρεύτηκε τον Γκαστόν των Βουρβόνων δούκα της Ορλεάνης, τον σκανδαλώδη αδελφό τού Λουδοβίκου ΙΓ΄ της Γαλλίας. Επειδή η Μαργαρίτα δεν έλαβε για τον γάμο αυτοκρατορική άδεια, εστάλη σε εξορία με τον σύζυγό της στις Βρυξέλλες.

Το 1638 στρατεύματα του υποκόμη του Τουρέν κατέλαβαν το Ρεμιρμόν για έναν μήνα. Το επόμενο έτος η Αικατερίνη έλαβε ουδετερότητα για το Βοσγκ (Επινάλ, Ρεμιρμόν, Μπρυέρ, Σαιντ Ντιέ, Αρς) ως τη λήξη του Τριακονταετούς πολέμου.

Απεβίωσε στη Λωρραίνη, που είχε λεηλατηθεί κατά τον Τριακονταετή Πόλεμο. Έπειτα από το τέλος της το αββαείο δόθηκε στη μικρανιψιά της Ελισάβετ Μαργαρίτα της Ορλεάνης, που διοίκησε το αββαείο με επιτρόπους τους γονείς της, τη Μαργαρίτα και τον Γκαστόν. Το Ρεμιρμόν διοικήθηκε με ακόμη δύο πριγκίπισσες της Λωρραίνης, την Ελισάβετ-Καρλόττα (1700-11) και την Άννα-Καρλόττα (1714-73).

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

van de Pas, Leo. "Catherine de Lorraine". Genealogics .org. Retrieved 2010-03-02.
Christensen, Martin K.I. "Women in Power 1600-1640". Genealogics .org. Retrieved 2010-03-02.
Jacqueline Carolus-Currien, Pauvres duchesses, Metz, Édition serpenoise, 2007.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 ^1,11 ^1,12 ^1,13 ^1,14 ^1,15 genealogy.euweb.cz/lorraine/lorraine4.html. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2016.
↑ ^2,0 ^2,1 (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 1017088098. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2020.

[16667929febdf6e0f287ca6e7f668a0bac915d55-1] 1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 ^1,11 ^1,12 ^1,13 ^1,14 ^1,15 genealogy.euweb.cz/lorraine/lorraine4.html. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2016.

[4e74ec7da668160c3bd09059c77d4e33692a942f-2] 2,0 ^2,1 (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 1017088098. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2020.

[1]

[2]