Αικατερίνη της Κλέβης, δούκισσα του Χέλρε
| Αικατερίνη της Κλέβης, δούκισσα του Χέλρε | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 25 Μαΐου 1417 Κλέβε |
| Θάνατος | 10 Φεβρουαρίου 1476 Rijnwaarden |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συλλέκτρια τέχνης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Άρνολντ του Χέλρε (από 1423)[2] |
| Τέκνα | Μαρία του Χέλρε Αδόλφος του Χέλρε Αικατερίνη του Χέλρε[3] Μαργαρίτα του Χέλρε, δούκισσα του Ζίμμερν |
| Γονείς | Αδόλφος Α΄ της Κλέβης και Μαρία της Βουργουνδίας, δούκισσα της Κλέβης |
| Αδέλφια | Αδόλφος του Ράβενσταϊν Ιωάννης Α΄ της Κλέβης Μαρία της Κλέβης, δούκισσα της Ορλεάνης Ελισάβετ της Κλέβης, κόμισσα του Σβάρτσμπουργκ-Μπλάνκενμπουργκ Ελένη της Κλέβης Αγνή της Κλέβης Μαργαρίτα της Κλέβης, δούκισσα της Βαυαρίας-Μονάχου |
| Οικογένεια | Οίκος του Λα Μαρκ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αντιβασιλέας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Αικατερίνη, γερμ: Catherine von Kleve (25 Μαΐου 1417 - 10 Φεβρουαρίου 1479) από τον Οίκο του Λα Μαρκ ήταν κόρη του δούκα της Κλέβης και με τον γάμο της έγινε δούκισσα του Χέλρε. Ενήργησε ως επίτροπος του Χέλρε κατά την απουσία του συζύγου της το 1450. Το χειρόγραφο Ώρες της Αικατερίνης της Κλέβης παραγγέλθηκε γι' αυτήν.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Αικατερίνη ήταν η δεύτερη κόρη (2η από τον 2ο γάμο) του Aδόλφου Α΄ δούκα της Κλέβης και της Mαρίας των Βαλουά-Bουργουνδίας, κόρης του Ιωάννη δούκα της Βουργουνδίας[4]. Ήταν ανιψιά του Φιλίππου Γ΄ δούκα της Βουργουνδίας (που ήταν αδελφός της Μαρίας). [5]
Δούκισσα και επίτροπος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Αικατερίνη ζούσε με τους γονείς της μέχρι το 1431, παρόλο που είχε ήδη παντρευτεί το προηγούμενο έτος. Είχε στενούς δεσμούς με τον Φίλιππο Γ΄ δούκα της Βουργουνδίας, ο οποίος δεν εμπιστευόταν τον σύζυγό της Άρνολντ δούκα του Χέλρε. Η Αικατερίνη μεγάλωσε την κόρη της Μαρία στην Αυλή της Βουργουνδίας. Όταν ο σύζυγός της τιμώρησε το Ντρηλ, έχασε την υποστήριξη τού δουκάτου του. Η Αικατερίνη ενεργούσε ως ενδιάμεση μεταξύ του συζύγου της και της Συνέλευσης των ευγενών. Το 1450 ο Άρνολντ πήγε για προσκύνημα στη Ρώμη και την Παλαιστίνη. Κατά την απουσία του, η Αικατερίνη ενήργησε ως επίτροπος [6].
Υποστήριξε τον γιο της Αδόλφο, όταν αυτός ανέλαβε την εξουσία από τον πατέρα του. Ο Κάρολος δούκας της Βουργουνδίας (γιος του Φιλίππου Γ΄) είχε συλλάβει τον Αδόλφο το 1470, όταν αποδείχθηκε ένας αναξιόπιστος σύμμαχος της Βουργουνδίας [6]. Η Αικατερίνη πέρασε τα τελευταία χρόνια στο Λόμπιτ, όπου απεβίωσε το 1476.
Βιβλίο ωρών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το εικονογραφημένο χειρόγραφο Ώρες της Αικατερίνης της Κλεβης παραγγέλθηκε γι' αυτήν, όταν παντρεύτηκε τον Άρνολντ δούκα του Χέλρε στις 26 Ιανουαρίου 1430. Δείχνει την γενεαλογία της, καθώς και τον εαυτό της να προσεύχεται. Οι Ώρες είχαν χαθεί για τετρακόσια χρόνια και εμφανίστηκαν ξανά το 1856. Είναι ένα από τα πιο πλούσια διακοσμημένα βιβλία του είδους του, που σώζονται.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Αικατερίνη και ο Άρνολντ των Έχμοντ δούκα του Χέλρε είχαν τέκνα:
- Μαρία (π. 1431 – 1463), [7] παντρεύτηκε τον Ιάκωβο Β΄ των Στιούαρτ, βασιλιά της Σκωτίας.
- Γουλιέλμος (γενν. το 1434), απεβ. νέος.
- Μαργαρίτα (π. 1436 – 1486, Ζίμμερν), παντρεύτηκε στις 16 Αυγούστου 1454 με τον Φρειδερίκο Α΄ κόμη του Παλατινάτου-Ζίμμερν.
- Aδόλφος (1438 - 1477), δούκας του Χέλρε, κόμης του Ζύτφεν.
- Αικατερίνη (1439 - 1496), επίτροπος του Χέλρε το 1477-1481.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2020.
- ↑ p10800.htm#i107999. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Blockmans & Prevenier 1999, σελ. 110.
- ↑ Marshall 2003, σελ. 57.
- ↑ 6,0 6,1 Kloek 2013, σελ. 71.
- ↑ Downie 2006, σελ. 67.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Blockmans, Wim· Prevenier, Walter (1999). Peters, Edward, επιμ. The Low Countries Under Burgundian Rule, 1369-1530. University of Pennsylvania Press.
- Downie, Fiona (2006). She is But a Woman: Queenship in Scotland, 1424-1463. John Donald.
- Kloek, Els (2013). 1001 Vrouwen uit de Nederlandse Geschiedenis. Vantilt.
- Marshall, Rosalind K. (2003). Scottish Queens, 1034-1714. Tuckwell Press.
|