Αθανάσιος Γιέφτιτς
Αθανάσιος Γιέφτιτς | |
---|---|
![]() | |
Επισκοπή | Ζαχουμίου & Ερζεγοβίνης |
Διάδοχος | Γρηγόριος Ντουρίκ |
Ιεροσύνη | |
Χειροτονία | 7 Ιουλίου 1991 |
Προσωπικά στοιχεία | |
Κοσμικό Όνομα | Ζόραν Γιέφτιτς |
Γέννηση | 8 Ιαννουαρίου 1938 |
Θάνατος | 4 Μαρτίου 2021 Τρέμπινε, Βοσνία- Ερζεγοβίνη |
Εθνικότητα | Σέρβος |
Δόγμα | Ορθόδοξος Χριστιανός |
Ο Αθανάσιος (κατά κόσμον Ζόραν Γιέφτιτς, Zoran Jevtić, σερβικά κυριλλικά: Зоран Јевтић,8 Ιανουαρίου του 1938- 4 Μαρτίου 2021) ήταν Ορθόδοξος κληρικός, εφησυχάζων επίσκοπος της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας ο οποίος υπηρέτησε ως επίσκοπος Βανάτου από το 1991 μέχρι το 1992 και ως επίσκοπος Ζαχουμίου και Ερζεγοβίνης από το 1992 έως το 1999. [1]
Ο Αθανάσιος διετέλεσε επί μακρόν καθηγητής και πρύτανης της Ορθόδοξης Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου. Ήταν κορυφαίος ειδικός της Πατρολογίας και είχε γράψει μια σειρά βιβλίων για το θέμα. [2] Μαζί με τον μητροπολίτη Μαυροβουνίου Αμφιλόχιο, ο Αθανάσιος μετέφρασε τα Δευτεροκανονικά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης στα σερβικά. [3]
Ο Αθανάσιος Γέφτιτς μια μεγάλη προσωπικότητα της Ορθοδοξίας με κύρος στον ορθόδοξο κόσμο, ήταν αγαπητός και σεβαστός όχι μόνο στη Σερβία αλλά σε όλες τις ορθόδοξες χώρες, κάτι που φάνηκε ιδιαίτερα και από τις συλλυπητήριες δηλώσεις πλήθους ιεραρχών [4][5] [6][7]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1938 στο χωριό Μπρντάριτσα κοντά στην πόλη Σάμπατς της τότε Γιουγκοσλαβίας. Γράφτηκε στη Σχολή Θεολογίας το 1958 και εκάρη μοναχός τον Δεκέμβριο του 1960. Αποφοίτησε από τη Σχολή Θεολογίας το 1963 και το 1964 εισήχθη στην Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης και στη συνέχεια στη Θεολογική Σχολή Αθηνών. Εκεί εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στη Δογματική Θεολογία. Το φθινόπωρο του 1968, μετακόμισε στο Παρίσι, όπου αρχικά συνέχισε τις θεολογικές σπουδές στο Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου, ενώ μετά την πάροδο ενός μόλις έτους έγινε καθηγητής στο Ινστιτούτο. Τα επόμενα τρία χρόνια δίδαξε «Εισαγωγή στη Θεολογία» και «Ασκητική Πατρολογία» και «Ιστορία της Εκκλησίας της Βυζαντινής περιόδου». Επέστρεψε από το Παρίσι το 1972 και από τότε δίδαξε στη Θεολογική Σχολή της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στο Βελιγράδι «Ιστορία της Χριστιανικής Εκκλησίας», «Ιστορία της Σερβικής Εκκλησίας». Το έτος 1987 εκλέχθηκε στην έδρα της Πατρολογίας. Εξελέγη ως κοσμήτορας της Σχολής Θεολογίας κατά τις περιόδους 1980-1981 και 1990-1991. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη σχολή δημοσίευσε περίπου περί τις εκατό επιστημονικές εργασίες.[8]
Χειροτονήθηκε Επίσκοπος στις 7 Ιουλίου 1991, ανήμερα των γενεθλίων του Ιωάννη του Προδρόμου (με το Ιουλιανό ημερολόγιο) από τον τότε Πατριάρχη Σερβίας Παύλο και άλλους Μητροπολίτες.
Ο Αθανάσιος υπηρέτησε επίσης τοποτηρητής της επισκοπής Ράσκας και Πριζρένης το 2010 μετά την παραίτηση του Επισκόπου Αρτεμίου από τη θέση του λόγω φερόμενης υπεξαίρεσης χρημάτων. [9]
Ο επίσκοπος Αθανάσιος Γιέφτιτς ισχυρίστηκε από το 2019 ότι ο επίσκοπος Μπάτσκας Ειρηναίος ανέλαβε το Πατριαρχείο στο Βελιγράδι και το ήλεγχε πλήρως τα τελευταία χρόνια. Ο π. Ερζεγοβίνης Αθανάσιος δήλωσε πως «Το είπα στον Πατριάρχη μας Ειρηναίο και του έγραψα ότι σχεδόν του έκλεψε το Πατριαρχείο, προσθέτοντας ότι ο επίσκοπος Μπάτσκας αγωνίζεται αγωνιωδώς να γίνει πατριάρχης». Ο επίσκοπος Αθανάσιος Γιέφτιτς καταδίκασε τις ενέργειες του Ειρηναίου Μπουλοβιτς στις οποίες περιλαμβάνονταν: η παράνομη συνοδική απομάκρυνση του επισκόπου Δυτικής Αμερικής Μαξίμου και του καθηγητή MarkoVilotic από τη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Βελιγραδίου, η αποκλειστική διαχείριση της επίσημης ιστοσελίδας του Πατριαρχείου Σερβίας και το γεγονός ότι ο Ειρηναίος απαγόρευσε δημοσιεύσεις του επισκόπου Αθανασίου στο «Pravoslavlje», το επίσημο ενημερωτικό δελτίο της Σερβικής Εκκλησίας. Ακόμα ο επίσκοπος Μπάτσκας Ειρηναίος έγινε αντικείμενο κριτικής καθώς εμποδίζει τη συμμετοχή του π. Ερζεγοβίνης Αθανάσιου Γιέφτιτς στην Ιεραρχία, παρόλο που υπάρχει απόφαση από την εποχή του Πατριάρχη Σερβίας Παύλου να καλείται στη Σύνοδο.[10][11]
Τον Φεβρουάριο του 2021 διαγνώσθηκε θετικός στον κορωνοϊό SARS-CoV-2 και νόσησε από COVID-19. Σύμφωνα με ανακοίνωση της Ιεράς Επισκοπής Ζαχουμίου και Ερζεγοβίνης, η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε κατά την τελευταία εβδομάδα του Φεβρουαρίου. Απεβίωσε στις 4 Μαρτίου 2021, συνεπεία της ασθένειάς του.[12]
Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Jevtić, Atanasije (1973). «Uvod u teologiju kapadokidijskih otaca o Svetome Duhu». Teološki pogledi 6 (1): 22-36. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-03-23. https://web.archive.org/web/20180323160203/https://teoloskipogledi.spc.rs/files/pdfs/1973/1/22-36.pdf. Ανακτήθηκε στις 2020-11-25.
- Jevtić, Atanasije (1981). «Drugi Vaseljenski sabor». Teološki pogledi 14 (1-3): 81-96. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-03-23. https://web.archive.org/web/20180323160042/https://teoloskipogledi.spc.rs/files/pdfs/1981/1-3/81-96.pdf. Ανακτήθηκε στις 2020-11-25.
- Jevtić, Atanasije, επιμ. (1986). Sabornost-katoličnost Crkve: Zbornik članaka pravoslavnih teologa. 1. Beograd: Bogoslovski fakultet SPC.
- Jevtić, Atanasije (1989). «Hronika stradanja Srba na Kosovu i u Metohiji (1941-1989)». Bogoslovlje: Časopis Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta u Beogradu 33 (1-2): 55-79. http://bogoslovlje.pbf.rs/images/arhiva/1989/1989-09.pdf.
- Jevtić, Atanasije (1990). Stradanja Srba na Kosovu i Metohiji od 1941. do 1990. Priština: Jedinstvo.
- Jevtić, Atanasije (1991). «O unijaćenju na teritoriji Srpske pravoslavne crkve». Teološki pogledi 24 (1-4): 131-146. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-10-01. https://web.archive.org/web/20201001055044/https://teoloskipogledi.spc.rs/files/pdfs/1991/1-4/131-146.pdf. Ανακτήθηκε στις 2020-11-25.
- Jevtić, Atanasije (2011). «Hristologija Sevira Antiohijskog nije pravoslavna». Teološki pogledi 44 (2): 47-54. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-10-19. https://web.archive.org/web/20201019103014/https://teoloskipogledi.spc.rs/files/pdfs/2011/2/47-54.pdf. Ανακτήθηκε στις 2020-11-25.
- Jevtić, Atanasije (2012). «Sveti Vaseljenski Sabori: Osmi (879–880. g.) i Deveti (1351. g.)». Teološki pogledi 45 (1): 69-90. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-09-11. https://web.archive.org/web/20200911231851/https://teoloskipogledi.spc.rs/files/pdfs/2012/1/69-90.pdf. Ανακτήθηκε στις 2020-11-25.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ NIN (30 Σεπτεμβρίου 1999). «Portret: Vladika Atanasije (Jevtić)» (στα Serbian). Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2019.
- ↑ «Petotomna "Patrologija" vladike Atanasija». Danas. 23 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2020.
- ↑ «Novo izdanje Biblije na srpskom». Politika. 12 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2020.
- ↑ "Ο Πατριάρχης Ρουμανίας για τον πρώην Ερζεγοβίνης Αθανάσιο", ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ 05.03.2021
- ↑ "Γνωριστήκαμε και συμπορευτήκαμε έκτοτε για μισό αιώνα", ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ 08.03.2021
- ↑ "Μεσογαίας Νικόλαος: «Ο Επίσκοπος Αθανάσιος Γιέφτιτς υπήρξε ομολογητής της πίστης και της Ορθόδοξης Εκκλησίας»", ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ 05.03.2021
- ↑ "Ύδρας Εφραίμ: «Ένας μεγάλος θεολόγος έφυγε από κοντά μας»", ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ 05.03.2021
- ↑ "Στο νοσοκομείο ο πρώην Ερζεγοβίνης Αθανάσιος Γέφτιτς", ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ 17.02.2021
- ↑ «Ličnost Danas: Vladika Atanasije (Jevtić)». Danas. 15 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2020.
- ↑ Ο Επίσκοπος Αθανάσιος Γιέφτιτς καταγγέλλει απερίφραστα τον ρόλο του Μπάτσκας Ειρηναίου, 30 Οκτωβρίου 2019, nyxthimeron.com
- ↑ Επίσκοπος Αθανάσιος (Γιέφτιτς): «Δεν υπάρχει συνοδική εξουσία στην Εκκλησία, αλλά συνοδικότητα», Romfea.gr. 30/10/19
- ↑ «Εκοιμήθη ο Επίσκοπος πρώην Ερζεγοβίνης Αθανάσιος Γιέφτιτς». Ορθοδοξία News Agency. 4 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2021.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Atanasije Jevtić στο Wikimedia Commons
|